ก่อนที่จะเริ่มเรื่อง เราอยากบอกว่าเราก็เป็นแค่อาหมวยธรรมด๊า ธรรมดา เราว่าเราก็ไม่ได้สวยน่ารักขั้นเทพอะไรเลยซักอย่าง นิสัยก็โก๊ะๆ รั่วๆ เราเคยนั่งดู mv เพลงนักเลงคีย์บอร์ด แล้วก็คิดนะว่า เอิ่ม คนแบบนี้มันจะมีจริงๆหรอว๊าาา ป๊อดขนาดหนักเลยนะเนี่ย ทำไมไม่กล้าพูดตรงๆ...จนกระทั่งวันหนึ่ง ช้านนี่แหละเป็นเหมือนคุณพระเอก? ใน mv เลยจ้า (เคยได้ยินมาว่า เวลาเราด่าใคร เราก็มักจะเป็นแบบนั้น)
        เราไปแอบชอบเพื่อนในห้องเรียนคนนึง เค้าเป็นคนที่เท่ห์มากๆ แล้วก็เป็นคนที่อัธยาศัยดี ขี้เล่น ค่อนข้างป๊อบพอสมควร มีสาวๆกรี๊ดกร๊าดมากมาย เหอๆๆ เวรกรรมอะไรนำพาก็ไม่รู้ ปกติเราไม่เคยกรี๊ดพวกป๊อบๆประมาณนี้มาก่อนเลยนะ แล้วเราก็ไม่เคยจีบผู้ชายคนไหน ว่าง่ายๆว่า นั่งอยู่บนคานมาเนิ่นนาน อากาศดี จำวิธีลงจากคานไม่ได้แล้ว ฮ่าๆๆ แต่สำหรับคนคนนี้เราก็ไม่รู้ว่าทำไม เราถูกชะตา แล้วก็ชอบมาก รู้สึกอยากทำดีด้วย อยากจะดูแลเค้าเท่าที่ทำได้ แต่ก็ไม่ได้อยากให้เค้ารู้ตัวนะว่าเราแอบชอบเค้าอยู่ เราเขิน กลัวว่าจะทำตัวไม่ถูก
        ด้วยความที่เป็นเพื่อนกัน เราก็มีไลน์ของเพื่อนๆร่วมห้องทุกคนแหละ รวมถึงไลน์ของคนๆนี้ด้วย ซึ่งช่วงแรกๆเรากับเค้าก็ได้ไลน์หากันบ้างนานๆที เป็นบางโอกาส อย่างเช่น ถามเรื่องเรียน เรื่องติวหนังสือ เรื่องงาน เราก็ทักเค้ามั่ง เค้าก็ทักเรามั่ง เวลาที่คุยไลน์กันเราค่อนข้างคุยเล่นหัวกับเค้านะ ออกแนวฮาๆตลอด เพราะเราเองก็เป็นคนขี้เล่นเหมือนกัน เราชอบเห็นเวลาคนอื่นหัวเราะอะ มันน่ารักดี
        หลังๆเรารู้สึกว่าเราก็พยายามหาเรื่องที่จะทักเค้าในไลน์อ่านะ แล้วเราก็ได้คุยกันมากขึ้นกว่าเดิมในไลน์ ทีนี้เข้าเรื่องแระ...นอกเรื่องมาเกินครึ่งเรื่องแล้วมั้งเรา ฮ่าๆๆ หลังจากที่คุยไลน์กันไปเรื่อยๆ พอเจอกันในห้องเรียน เรารู้สึกแปลกๆอ่า เหมือนเวลาคุยไลน์เราคุยกันสนิทมากกว่าเวลาเจอตัวจริง เพราะเวลาที่อยู่ในห้องเรียนเราก็อยู่คนละกลุ่มกัน กินข้าวก็แยกกันไปกินตามกลุ่มเพื่อน นั่งเรียนก็แยกกันนั่ง แล้วประเด็นสำคัญ เวลาเจอหน้าจริงๆเราเขินมาก เราไม่กล้าเดินไปคุยกับเค้าตรงๆ เรากลัวเพื่อนๆผิดสังเกตอะค่ะ เพราะเรื่องนี้เราไม่เคยบอกเพื่อนที่เรียนด้วยกันเลย เรากล้าทำมากสุดแค่ยิ้มให้บ้างนิดนึง แล้วเราก็เป็นฝ่ายหลบตาก่อนอีกต่างหากนะ จ้องนานๆแล้วเขิน โอยยยย!!! อยากจะบ้าตายจริงๆ รู้สึกคิดถึงเพลงนักเลงคีย์บอร์ดขึ้นมาทันทีเลย
        เฮ้อออ เราก็ไม่รู้เมื่อไหร่เราจะหายจากการเป็นนักเลงคีย์บอร์ดนะ อยากเลิกเป็นแบบนี้ก็ไม่รู้จะทำยังไง แล้วถ้าเป็นแบบนี้ไปเรื่อยๆทั้งเราทั้งเค้าก็คงรู้สึกไม่ดีรึป่าว เหมือนเวลาคุยกันในไลน์เป็นคนนึง แต่เวลาคุยกันจริงๆเป็นอีกคนนึง เข้าใจขึ้นมาเลยค่ะว่าคำว่า ป อ ด แ ห ก นี่สะกดยังไง ทำไมเราป๊อดขนาดนี้ ฮ่าๆๆ ก็หวังว่าคนที่มีอาการแบบเดียวกับเรา ฟังเรื่องของเราแล้วจะมีความกล้ามากกว่าเรานะ