คือเราลำบากใจมากๆค่ะ ทุกวันนี้พ่อไม่ทำงาน (เคยทำแต่ลาออกไม่บอกใคร) ทุกวันนี้ขายสมบัติตัวเองกินจนไม่เหลืออะไรแล้ว
พ่อเอาเงินไปเลี้ยงผู้หญิงอื่นๆค่ะ ส่งเสียเลี้ยงดูแม้กระทั่งลูกติดแฟนใหม่ (เพิ่งคบกันไม่กี่เดือน) แต่ไม่เคยส่งเสียเลี้ยงดูเรากับน้อง
คือพ่อกับแม่เราหย่ากันนานแล้วค่ะ เพราะแม่ทนพฤติกรรมพ่อไม่ไหว ทั้งตบตี กินเหล้า เมายา ผลาญเงินเป็นว่าเล่น แม่เลยไม่ทนค่ะ
ทุกวันนี้แม่เช่าหออยู่คนเดียว ทำงานรับจ้างเงินเดือนน้อยเรากับน้องเลยไม่รบกวน
พยายามหารายได้พิเศษระหว่างเรียนไปด้วย แต่ค่าใช้จ่ายมันก็ยังเยอะกว่าอยู่ดีค่ะ
ทุกวันนี้ลุงกับป้าเป็นคนจ่ายให้แทบทุกอย่าง ทั้งค่าเทอม ค่าใช้จ่ายทั่วไปแต่ก็ให้ไม่เยอะค่ะ เรากับน้องพยายามประหยัดที่สุดแล้ว
ปัญหาตอนนี้คือเราใกล้เรียนจบแล้ว น้องก็ยังเรียนอยู่แต่พ่อยังเป็นแบบเดิมค่ะ ไม่ส่งเสีย ไม่ส่งเสริมใดๆทั้งสิ้น บางวันอยู่ดีๆก็หาเรื่องมาด่าค่ะ
พ่อเคยบอกค่ะ ว่าจะเจียดเงินที่ได้จากการขายบ้านมาให้เราและน้องไว้เป็นทุนเรียนต่อ (แค่หนึ่งแสนค่ะ) จริงๆเราไม่อยากได้นะ
เพราะเค้าให้อะไรแล้วชอบทวงบุญคุณ แต่เราสงสารน้องค่ะ เลยคิดอยากเก็บไว้ให้น้อง เพราะอีกไม่กี่เดือนเราเรียนจบแล้ว
หาเงินเองได้คงไม่ลำบากมากเท่าไหร่ แต่น้องยังต้องเรียนอีกหลายปีค่ะ เราไม่อยากรบกวนลุงกับป้าแล้ว
วันนี้เราทั้งน้อยใจทั้งเสียใจและมันก็คือฟางเส้นสุดท้ายแล้วค่ะที่คิดอยากตัดขาดกับพ่อ เรามีธุระที่โรงพยาบาลค่ะ พอทำธุระเสร็จเราเลยให้เค้ามารับ
พ่อก็มาค่ะ แต่มากับแฟนใหม่พ่อเราก็ไม่ได้ว่าอะไร เพราะไม่ได้สนใจอยู่แล้ว แต่พอเริ่มสนทนาอยู่ๆเค้าก็ด่าเรา ด่าเสียๆหายๆ
ด่าถึงแม่เราให้แฟนใหม่เค้าฟังเราเลยทนไม่ได้ค่ะ เลยสวนเค้ากลับไปบ้างเล็กน้อย (แต่ไม่ได้หยาบคายอะไรนะคะ พูดธรรมดาแบบมีเหตุผลนี่แหละค่ะ)
ทีนี้เค้าเอาเรื่องเงินที่บอกว่าจะให้ไว้เป็นทุนเรียนต่อมาขุ่ว่า จะไม่ให้อะไรแล้ว ขอตัดขาดความเป็นพ่อลูกกับเรา
อยู่ๆพ่อก็ไล่เราลงจากรถค่ะเราเลยลง พอเดินออกมาที่กลางถนน เค้าจะขับรถชนเราค่ะ วินาทีนั้นทั้งช็อค ทั้งโกรธ ทั้งโมโห เสียใจ เสียความรู้สึกมากค่ะ
วินาทีนี้คือเจ็บใจมากค่ะ เราไม่ได้เสียดายว่าเราจะไม่ได้เงินจากเค้าเพราะเราหวงสมบัติหรืออะไร แต่มันเป็นสิ่งที่ลูกควรจะได้ไม่ใช่เหรอคะ?
และเงินเหล่านั้นคือทุนการศึกษาล้วนๆเลยค่ะ (ค่าเทอมเรากับน้องค่อนข้างแพง เราเรียนมหาลัยทั้งคู่)
พ่อเราเปลี่ยนไปมาก เรารับไม่ไหวแล้วค่ะ ไม่ได้บอกแม่กลัวแม่จะไปเอาเรื่องพ่อ ไม่อยากให้แม่ไม่สบายใจค่ะ ตอนนี้เครียดค่ะ ไม่รู้จะทำยังไง
ระบายกับใครก็ไม่ได้ เหนื่อยใจค่ะ
พ่อไม่ทำงาน ขายสมบัติกิน ไม่เลี้ยงดูลูกแต่ไปเลี้ยงผู้หญิง(หลายคน) ทำไงดีคะ?
พ่อเอาเงินไปเลี้ยงผู้หญิงอื่นๆค่ะ ส่งเสียเลี้ยงดูแม้กระทั่งลูกติดแฟนใหม่ (เพิ่งคบกันไม่กี่เดือน) แต่ไม่เคยส่งเสียเลี้ยงดูเรากับน้อง
คือพ่อกับแม่เราหย่ากันนานแล้วค่ะ เพราะแม่ทนพฤติกรรมพ่อไม่ไหว ทั้งตบตี กินเหล้า เมายา ผลาญเงินเป็นว่าเล่น แม่เลยไม่ทนค่ะ
ทุกวันนี้แม่เช่าหออยู่คนเดียว ทำงานรับจ้างเงินเดือนน้อยเรากับน้องเลยไม่รบกวน
พยายามหารายได้พิเศษระหว่างเรียนไปด้วย แต่ค่าใช้จ่ายมันก็ยังเยอะกว่าอยู่ดีค่ะ
ทุกวันนี้ลุงกับป้าเป็นคนจ่ายให้แทบทุกอย่าง ทั้งค่าเทอม ค่าใช้จ่ายทั่วไปแต่ก็ให้ไม่เยอะค่ะ เรากับน้องพยายามประหยัดที่สุดแล้ว
ปัญหาตอนนี้คือเราใกล้เรียนจบแล้ว น้องก็ยังเรียนอยู่แต่พ่อยังเป็นแบบเดิมค่ะ ไม่ส่งเสีย ไม่ส่งเสริมใดๆทั้งสิ้น บางวันอยู่ดีๆก็หาเรื่องมาด่าค่ะ
พ่อเคยบอกค่ะ ว่าจะเจียดเงินที่ได้จากการขายบ้านมาให้เราและน้องไว้เป็นทุนเรียนต่อ (แค่หนึ่งแสนค่ะ) จริงๆเราไม่อยากได้นะ
เพราะเค้าให้อะไรแล้วชอบทวงบุญคุณ แต่เราสงสารน้องค่ะ เลยคิดอยากเก็บไว้ให้น้อง เพราะอีกไม่กี่เดือนเราเรียนจบแล้ว
หาเงินเองได้คงไม่ลำบากมากเท่าไหร่ แต่น้องยังต้องเรียนอีกหลายปีค่ะ เราไม่อยากรบกวนลุงกับป้าแล้ว
วันนี้เราทั้งน้อยใจทั้งเสียใจและมันก็คือฟางเส้นสุดท้ายแล้วค่ะที่คิดอยากตัดขาดกับพ่อ เรามีธุระที่โรงพยาบาลค่ะ พอทำธุระเสร็จเราเลยให้เค้ามารับ
พ่อก็มาค่ะ แต่มากับแฟนใหม่พ่อเราก็ไม่ได้ว่าอะไร เพราะไม่ได้สนใจอยู่แล้ว แต่พอเริ่มสนทนาอยู่ๆเค้าก็ด่าเรา ด่าเสียๆหายๆ
ด่าถึงแม่เราให้แฟนใหม่เค้าฟังเราเลยทนไม่ได้ค่ะ เลยสวนเค้ากลับไปบ้างเล็กน้อย (แต่ไม่ได้หยาบคายอะไรนะคะ พูดธรรมดาแบบมีเหตุผลนี่แหละค่ะ)
ทีนี้เค้าเอาเรื่องเงินที่บอกว่าจะให้ไว้เป็นทุนเรียนต่อมาขุ่ว่า จะไม่ให้อะไรแล้ว ขอตัดขาดความเป็นพ่อลูกกับเรา
อยู่ๆพ่อก็ไล่เราลงจากรถค่ะเราเลยลง พอเดินออกมาที่กลางถนน เค้าจะขับรถชนเราค่ะ วินาทีนั้นทั้งช็อค ทั้งโกรธ ทั้งโมโห เสียใจ เสียความรู้สึกมากค่ะ
วินาทีนี้คือเจ็บใจมากค่ะ เราไม่ได้เสียดายว่าเราจะไม่ได้เงินจากเค้าเพราะเราหวงสมบัติหรืออะไร แต่มันเป็นสิ่งที่ลูกควรจะได้ไม่ใช่เหรอคะ?
และเงินเหล่านั้นคือทุนการศึกษาล้วนๆเลยค่ะ (ค่าเทอมเรากับน้องค่อนข้างแพง เราเรียนมหาลัยทั้งคู่)
พ่อเราเปลี่ยนไปมาก เรารับไม่ไหวแล้วค่ะ ไม่ได้บอกแม่กลัวแม่จะไปเอาเรื่องพ่อ ไม่อยากให้แม่ไม่สบายใจค่ะ ตอนนี้เครียดค่ะ ไม่รู้จะทำยังไง
ระบายกับใครก็ไม่ได้ เหนื่อยใจค่ะ