เท่าที่ผมจำได้เป็นบางท่อน บางคำ ครับ มันได้เกิดขี้นแล้วในปัจจุบัน และ อนาคต เช่น พูยิ้ง(ผู้หญิง)หาผัว เจ้าหัว(พระ)หาเงิน แล้วก็ เวียงจันทร์ฮ้าง(ร้าง)เป็นเนินขี่หมาจอก บางกอกฮ้างเป็นส่าง(บ่อน้ำ)ให้เต่างอย แล้วก็พูดถึงการเป็นอยู่ในชนบท ท่านบอกว่า อนาคตแถวชนบทหรือต่างจังหวัด จะมีแต่ผู้เฒ่า ผู้แก่ อยู่กับเด็ก ๆ คนหนุ่ม คนสาว จะเข้าไปอยู่ในชุมชนที่เจริญ แต่พูดเป็นแบบผย๋าสำเนียงอีสาน ๆ ผมจำได้เป็นบางคำ มาเล่าต่อ ๆ ให้ฟังกัน ต่อไปจะหมดยุคของศาสนาพระโคดม(พระพุทธเจ้าของเราชาวพุทธ) ศาสนาจะค่อย ๆ เสื่อมไป จะมีพระพุทธเจ้าองค์ใหม่ คือ พระศรีอริยเมตไตร หรือ พระศรีอารย์ ผมเชื่อว่าหลาย ๆ คน ทราบดึ ในปัจจุบันเท่าที่เราเห็นข่าว มันเป็นเช่นนั้นจริง ๆ มีเพื่อนคนไหนจำได้มากว่าผม มาช่วยกันเล่าเผยแพร่หน่อยครับ
คำกล่าของผู้เฒ่า ผู้แก่ ที่บอกเล่าต่อ ๆ กันในแบบผย๋า (ผะ-หยา) เป็นบทร้อยกรองแบบหนึ่งในภาคอีสานบ้านผมครับ