ฉากนี้ดำเนินเรื่องตามสเต็ปละครไทยเป๊ะ!!! พอฝนตกพระ-นางหลบเข้าไปในกระท่อม  ซึ่งเป็นกระท่อมของใครก็ไม่รู้ ไม่มีคนอยู่แต่มีหมอนมุ้งพร้อม ผ่านไปซักพักฟ้าร้องนางเอกตกใจโผเข้ากอดพระเอก สบตาหวานซึ้ง บรรยากาศเป็นใจ พระเอกโน้มหน้าไปจูบนางเอก กล้องแพนไปที่หน้าต่างหรือตะเกียงเป็นอันรู้กัน ..... แต่ๆๆ เรื่องนี้กลับไม่เป็นอย่างนั้น ( ถึงจะแอบลุ้นให้เป็นก็เหอะ 5555555 ) ฉากแบบนี้ในละครไม่จำเป็นต้องจบลงด้วยการที่พระนางได้กันเสมอไป บทละครเลือกที่จะนำเสนอให้พระเอก-นางเอกรู้จักการยับยั้งชั่งใจ แล้วตบท้ายด้วยการสอนคนดูว่า “อย่าชิงสุกก่อนห่าม” คือบทครีเอทสุดๆ ขอบคุณมากเลยที่เขียนบทออกมาแบบนี้  ถึงอาจจะดูเป็นคำสอนที่โบราณสำหรับยุคสมัยนี้ แต่เชื่อเถอะว่าความดีงามมันไม่มียุคสมัยหรอกครับ (ทำเสียงแบบสายลับเชน)    

ปล. ถึงบทสรุปจะไม่เหมือนในละครไทยทั่วๆไป แต่จะบอกให้ว่าฉากนี้นี่โคตรฟินเลยนะ เป็นความฟินที่ตั้งอยู่ในศีลธรรมอันดีงาม 55555555555 ทำให้ฉากนี้เป็นฉากเลิฟซีนที่คลาสสิคและสวยงามที่สุดอีกฉากนึง พี่ป๋อกับน้ำตาลเคมีเข้ากันได้ดีอย่างไม่น่าเชื่อ