สวัสดีครับ วันนี้ผมขออนุญาตมารีวิวเจ้ากางเกงยีนส์ตัวเก่งของผม ซึ่งนื่ถือเป็นครั้งแรกกับการเขียนรีวิวกางเกงยีนส์ของผมเลย อาจจะยาวหน่อยแต่ก็อยากมาแชร์ประสบการณ์ที่ลุยร่วมกันมากับกางเกงตัวโปรดตัวนี้ให้เพื่อนๆได้ลองอ่านกันคับผม
          ย้อนไปเมื่อประมาณ 5 ปีที่แล้ว ผมเกิดนึกอยากได้กางเกงยีนส์พรีเมี่ยมหล่อๆใส่สักตัวและด้วยความที่ผมเป็นคนชอบอะไรที่มีเอกลักษณ์ไทยๆเป็นการส่วนตัวอยู่แล้ว เลยอยากได้ยีนส์ที่มีทั้งความพรีเมี่ยมและมีเอกลักษณ์ในแบบไทยๆ เมื่อล็อคเป้าหมายได้แล้ว จากนั้นผมก็เริ่มหาข้อมูลจาก Internet และมีโอกาสได้เป็นสมาชิกในเว็บ www.soul4street.net พอดีไปเห็นพี่คนหนึ่งมาตั้งกระทู้ว่า อยากทำกางเกงยีนส์ พรีเมี่ยมที่มีเอกลักษณ์ไทยๆ แล้วก็มาแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกันกับสมาชิกในเว็บ ผมก็เริ่มตามอ่านกระทู้แบบเงียบๆตั่งแต่นั้นเป็นต้นมา จนพี่เค้าได้เริ่มผลิตยีนส์รุ่นแรกๆออกมา ต้องยอมรับเลยว่าตอนนั้นชอบและอยากได้มากๆ แต่เนื่องด้วยเมื่อห้าปีที่แล้วผมยังเรียนอยู่ การที่จะซื้อกางเกงยีนส์ราคา 6-7 พันบาทเป็นอะไรที่ค่อนข้างลำบากมากสำหรับผม เพราะมีคติอยู่อย่างคือถ้าอยากได้อะไรต้องเก็บตังค์ซื้อเอง จะไม่รบกวนที่บ้าน จึ่งต้องอดทนเก็บตังกว่าจะได้มานี่เลือดตาแทบกระเด็นเลย 555+
          กางเกงที่ผมจะนำมารีวิวในวันนี้นั่นก็คือเจ้า Indigoskin ทรง Slim Tight Fit ทรงจะออกแนวกระบอกเล็ก ขาไม่ใหญ่ และก็ไม่ถึงกับรัดมากจนเกินไป ผ้าที่เค้านำมาใช้ จะเป็นผ้าสั่งทอพิเศษจากโรงงานญี่ปุ่น ซึ่งเรียกได้ว่าเป็นประเทศที่ผลิตยีนส์ที่มีคุณภาพระดับต้นๆของโลกเลยก็ว่าได้ครับ ผ้าหนา 14.5oz. ทำมาจาก Zimbabwe Cotton 100%
          ซื้อมาตอนแรกก็ไม่ได้ตั้งใจว่าจะต้องมาเขียนรีวิวอะไรแบบนี้ครับ  เลยต้องไปแอบโหลดรูปดีเทลต่างๆของกางเกงรุ่นนี้จากเพจหลักของทาง https://www.facebook.com/indigoskinjeans มาดูรายละเอียดของเจ้าตัวนี้ดูครับว่ามีอะไรน่าสนใจบ้างครับ
          กระดุมที่ใช้เป็นแบบพิมพ์ลายไทย จะไล่สีคือ เงิน ทอง นาค ถ้าผมจำไม่ผิดน่าจะสั่งพิเศษจากทาง YKK ด้วย

          ผ้าซับในกระเป๋าใช้ผ้าพิมพ์ลายจากโขมพัสตร์ซึ่งเป็นผ้าพิมพ์ลายที่มีชื่อเสียงของไทยนั่นเอง และป้ายหนังใช้หนังวัวฟอกฝาดจากญี่ปุ่นอีกเช่นกันครับ

          ในส่วนของรีมจะเดินเป็นรีมคู่สีอินดิโก้ และที่ปลายขากางเกงจะใช้วิธีการเย็บแบบลูกโซ่ ซึ่งมันจะทำให้ดูแข็งแรงและเมื่อใส่จนได้ที่แล้วจะทำให้ในส่วนนี้มีเฟสที่สวยงามอีกด้วยครับ

          มาดูรูปเต็มๆตัวของกางเกงรุ่นนี้กันครับ ที่จะเห็นได้ชัดและเป็นเอกลักษณ์เลย ก็จะเป็นส่วนของกระเป๋าหลังด้านซ้ายจะปักลายไทยเดินด้วยด้ายสีทอง

          หลังจากดูในส่วนของรายละเอียดเล็กๆน้อยๆกันแล้ว ที่นี้มาดู Fit Pic รูปตอนที่ใส่กันบ้างครับว่าพอใส่แล้วทรงจะออกมาประมาณไหน

          ด้วยความที่ความยาวของกางเกงรุ่นนี้มันจะอยู่ที่ 34 นิ้ว และบวกกับผมมีความสูงไม่เยอะ หรือที่เค้าเรียกกันว่าเตี้ยนั่นแหละ 555+ เลยทำให้เวลาใส่จะมีผ้ากองๆในส่วนของปลายขา และผมก็เลือกที่จะไม่ตัดเพราะผมชอบใส่กางเกงให้กองๆหน่อย พอเก่ามามันจะได้รอยเฟสตรงส่วนนี้ด้วยนั่นเองครับ ^^
          ดูรายละเอียด ดู Fit Pic กันมาแล้ว ที่นี้มาดูในเรื่องความเปลี่ยนแปลงกันบ้างครับ จริงๆแล้วกางเกงตัวนี้ถ้านับตั้งแต่วันที่ซื้อมาก็ใช้เวลาในการปั้นประมาณ 2 ปีเต็มๆครับ แต่ผมขออนุญาตนับตามวันที่ใส่จริงแล้วกันครับ เพราะเนื่องจากตอนซื้อกางเกงตัวนี้มาผมเริ่มทำงานพอดี ซึ่งที่ทำงานเค้าอนุญาตให้ใส่ยีนส์ได้แค่วัน ศุกร์ วันเดียวเท่านั้น ทำให้มีเวลาใส่เพียงแค่วัน ศุกร์ เสาร์ และอาทิตย์เท่านั่น เท่ากับว่า 1 เดือนผมมีเวลาใส่ไม่ถึง 12 วันเลยด้วยซ้ำ
          3 เดือนแรกยังไม่ค่อยมีอะไรชัดเจนเท่าไหร่ครับ แต่ก็พอจะเห็นการเปลี่ยนแปลงเล็กน้อยมีเพียงแค่รอยย่นตรงหัวเข่า รอยพับหลังหัวเข่า และใน่ส่วนปลายขาที่กอง แต่ก็ถือว่าเป็นการเริ่มต้นที่ดีสำหรับผมเลย ^^

          เข้าสู่เดือนที่ 6 เริ่มมีเฟสลางๆมาแล้วครับ (ใจชื้นขึ่นมาหน่อย) แต่กลิ่นก็เริ่มจะลอยมาบ้างเหมือนกัน 555+ แต่ก็ยังกัดฟันใส่ต่อเพราะรู้สึกว่ามันยังไม่ได้ที่และกลัวว่าถ้าโดนน้ำไปแล้วเฟสมันจะไม่คม สิ่งที่ช่วยเรื่องกลิ่นได้ในระดับหนึ่งเลยก็คือแดดนั่นเองครับ กลับด้านแล้วก็เอาออกมาตากแดดบ่อยๆ

          เดือนที่ 10 มันเริ่มมาแล้วครับ ทั้งเกลือ ทั้งกลิ่น มากันครบเลย 555+ เนื่องจากช่วงนั้นเป็นช่วงหยุดยาว ผมเลยได้มีโอกาสใส่ติดๆกัน 1 สัปดาห์เต็มๆ และประจวบ ก็เป็นจังหวัดหนึ่งในภาคกลางตอนล่าง เห้ยย !! ประจวบเหมาะกับผมกลับบ้านที่ต่างจังหวัดพอดี (มุขน่าตบจริงๆ 555+) เรื่องฝุ่นเรื่องดินไม่ต้องพูดถึงครับมาเต็ม ใส่เข้าสวนยางพารา ใส่เที่ยว วันไหนเมาเผลอใส่นอนก็มี สภาพก็อย่างที่เห็นเลยครับ ดินเต็มตัว แต่ก็ยังไม่ถึงกับเน่า(รึป่าว)
          ด้วยความที่ทนกลิ่นและความเหนียวไม่ไหวแล้ว (จริงๆทนเสียงแม่บ่นไม่ไหวครับ 555+) ผมเลยต้องตัดใจพาลูกรักไปอาบน้ำครั้งแรก (ความรุ้สึกจริงๆเหมือนยังไม่ถึงเวลา อยากให้เฟสออกมาชัดกว่านี้สักหน่อย) ก็เลยตัดใจแช่น้ำเปล่าผสมน้ำยาซักผ้านิดหน่อย แช่ทิ้งไว้ ครึ่งชั่วโมงโดยไม่ได้ขยี้ และเอาขึ้นมาล้างด้วยน้ำเปล่าอีกที
          สภาพก่อนแช่ครั้งแรกครับ

          แล้วมันก็เป็นอย่างที่ผมคิดไว้จริงๆคือ กางเกงมันยังไม่ถึงเวลาโดนน้ำ สภาพเน่าๆที่เห็นตอนแรกคือมันแค่ฝุ่นเกาะเยอะเนื่องจากใส่ลงสวนและใส่ลุยแถวบ้านนอก มันเลยดุเหมือนเฟสเริ่มมา แต่พอเอาไปตากจนแห้งแล้ว ก็อย่างที่เห็นครับ มันแค่สีหลุดออกไปเล็กน้อย แล้วมีรอยเฟสแค่ลางๆ แต่ด้วยความที่เริ่มมีทั้งกลิ่น และเกลือขึ้น ก็ต้องตัดใจแช่ และใส่ปั้นต่อครับ
          หลังแช่ครั้งที่ 1

          อายุครบ 1 ขวบเต็ม จะเห็นได้ว่าหลังจากที่แช่ไปรอบแรกแล้วพอมาใส่ลุยต่อเฟสจะเริ่มมาง่ายมากขึ้น (อันนี้ไม่รู้ว่าผมคิดไปเองคนเดียวรึป่าว) เริ่มจะเห็นเฟสชัดขึ้น รอยย่นที่หน้าขา หัวเข่า หลังเข่า ปลายขา เริ่มมาและผมคิดว่ามันคงจะใกล้ถึงตอนจบของเกงตัวนี้เต็มทีแล้ว ช่วงเวลาสองสามเดือนต่อจากนี้ก็เลยใส่ลุยเต็มที่ อีกใจก็ส่งสารกลัวมันจะขาด ทนความเน่าของผมเองไม่ได้เหมือนกัน 555+

          1 ปี 2 เดือน
              มาถึงตอนจบของกางเกงตัวนี้กันแล้วครับ มันเป็นช่วงปีใหม่หยุดยาวพอดีและผมจะเดินทางกลับบ้านที่ต่างจังหวัด ช่วงนี้น่าจะเหมาะสมที่สุดแล้วที่จะลุยกันเป็นครั้งสุดท้ายก่อนจะทำการซักทำความสะอาดครั้งใหญ่ วันแรกที่มาถึงก็ใส่ลุยงานติดตั้งระบบ Internet แบบไร้สายให้โรงเรียนแถวบ้าน (งานนี้ฟรีครับ จิตอาสาล้วนๆ ^^) วันที่สามใส่เข้าป่าไปล่าหนูนาจับปลากับเพื่อนๆลุยกันสนุกสุดๆ
          กลัวจะไม่เห็นภาพกัน 555+

          แต่ก็เป็นที่น่าเสียดายที่มีโอกาสได้ลุยกันแค่สามวันก่อนจบ เพราะผมไปแข่งบอลแล้วเกิดมีปัญหาที่หัวเข่าจนต้องใส่เฝือก เรียกได้ว่าจบไวกว่าที่วางเอาไว้ และที่น่าเสียดายที่สุดคือ ผมวางแผนไว้ว่าจะให้มันไปจบที่ภูทอก (สถานที่ท่องเที่ยวขึ้นชื่อของจังหวัดบึงกาฬ) กะจะพาไปปีนเขาขึ้นเขาด้วยกันก่อนจะทำการซักครั้งแรกและครั้งสุดท้าย แต่ก็ทำไม่ได้ ด้วยความตั้งใจตั้งแต่ตอนแรกว่ากลับบ้านรอบนี้ต้องไปขึ้นเขาลูกนี้ให้ได้ ในเมื่อเจ็บและยังใส่เฝือกทั้งขา ก็ขึ้นมันทั้งเฝือกเนี้ยแหละเดี๋ยวจะเสียความตั้งใจ เลยต้องยอมนอกใจกางเกงตัวเก่งไปใส่เกงเกง Chino แทน และผมก็เก็บภาพมาฝากครับ (เสียดายถ้ารูปนี้ถ้าได้ใส่กางเกงตัวเก่ง มันจะเป็นตอนจบที่สวยมากสำหรับผม) ^^


          เมื้อเทศกาลปีใหม่และวันหยุดยาวจบลงไป(อย่างรวดเร็ว TT) กลับมาถึงกรุงเทพฯสิ่งแรกที่ผมทำคือแยกกางเกงตัวเก่งออกมาจากเสื้อผ้าตัวอื่น(ถ้าขืนซักรวมกันกับเสื้อผ้าชิ้นอื่นๆคงได้เรื่องแน่ๆ 555+) แล้วก็โยนลงเครื่อง พร้อมกับน้ำยาซักผ้า และตามด้วยน้ำยาปรับผ้านุ่มนิดหน่อยเพราะอยากได้กลิ่นหอมๆจากกางเกงตัวนี้บ้าง 555+ แต่ลึกๆในใจจริงๆอยากใส่ให้มันได้ที่กว่านี้อีกหน่อย เสียดายเข่าต้องมาพังซะก่อนเลยต้องยอมตัดใจซัก และมาลุ้นกันว่าสภาพหลังซักมันจะออกมายังงัยบ้าง ^^
          และนี่คือสภาพก่อนซักครับ

          หลังจากที่โยนเข้าเครื่องซักผ้าและเอาออกมาตากจนแห้งได้ที่แล้ว รู้สึกมันจะออกมาดีกว่าที่คาดไว้พอสมควรครับ ถือว่ายังโชคดีอีกอย่างคือสภาพกางเกงที่ออกมามันยังสมบูรณ์เกือบทั้งตัว ถ้าฝืนใส่ไปอีกไม่แน่ใจว่ามันจะขาดซะก่อนรึป่าว เพราะช่วงหลังๆอยู่ดีกินดี กางเกงก็เริ่มแน่นขึ้นทุกวัน 555+

          เปรียบเทียบระหว่าง ก่อนใส่และหลังปั้นจบครับ


          และนี่ก็คือเรื่องราวต่างๆที่ผมกับกางเกงตัวโปรดตัวนี้ลุยกันมาในสถานที่ต่างๆ ไม่ว่าจะขึ้นเหนือ ลงใต้ หรือแม้กระทั่งตอนเมา 555+ จริงๆมีอีหลายรูปที่ใส่ไปลุยในที่ต่างๆแล้วไม่ได้ลง เพราะเกรงว่ามันจะยาวไปกว่านี้และมันจะดูน่าเบื่อสำหรับคนที่เข้ามาอ่าน
              ครั้งนี้เป็นครั้งแรกสำหรับการรีวิวอะไรแบบนี้สำหรับผม จริงๆก็ชั่งใจอยู่นานว่าจะเอามารีวิวหรือเปล่าและก็ไม่รู้ว่าจะมีใครเข้ามาอ่านหรือไม่ สุดท้ายก็ตัดสินใจรวบรวมรูปต่างๆที่พอมี มาลงรีวิวแบ่งปันให้เพื่อนๆที่มีความสนใจในเรื่องของกางเกงยีนส์ ได้ลองอ่านกันเล่นๆครับ ถ้ามีคำติชม คำแนะนำดีๆ หรือยากให้ผมปรับปรุงอะไรตรงไหนแนะนำกันเข้ามาได้นะครับ ยินดีน้อมรับความผิดพลาดและทุกคำติชมครับผม ตอนแรกที่เขียนไม่คิดว่ามันจะยาวขนาดนี้ แต่ยังงัยก็ต้องขอขอบคุณทุกๆคนที่เข้ามาอ่านและแสดงความคิดเห็นกันล่วงหน้านะครับ ขอบคุณมากครับผม
    
          John Lotte