สวัสดีครับ วันนี้ ผมจะมาเสนอขาย เอ้ย ไม่ใช่....
ผมจะมาขอแชร์ประสบการณ์ การเป็น พนักงานดับเพลิง พร้อมกับศึกษาในระบบอุดมศึกษาไปพร้อมๆกันครับ
ขึ้นชื่อว่าพนักงานดับเพลิง หลายๆคนคงคิดถึงในหนัง เก่งอย่างโน้น อย่างนั้น อย่างนี้ ตำมาจากหนัง มันจะต้องสุดยอด (ผมก็คิดอย่างงั้น)
พอมาเจอของจริง " อึ๊งเป็นไก่ตาแตก " แต่ก็อดทนทำกับมันมา 4 ปี กับอีกครึ่ง ถือว่าเป็นประสบการณ์ที่หาได้ยากเลยทีเดียว มาดูกันว่า เริ่มกันยังไง....
วันหนึ่งผมขี่ จยย. เข้าไปในตลาด (ในเมือง) ผมก็ดันสดุด กับป้ายประกาศนี้เข้า
"เทศบาลนครภูเก็ต เปิดรับสมัครบุคคลทั่วไปเข้าเป็นอาสาสมัครป้องกันภัยฝ่ายพลเรือน"
ผมสนใจเลยไปรับระเบียบการมา
อ่านจบ เฮ้ย ตรงกับที่เราต้องการเลยเว้ย! อยากเป็นดับเพลิงพอดี
รอช้าทำไมครับ ไปสมัครเลย!!!!!!
ไปเวลาราชการนะครับ พอดีรูป ผมถ่ายมานานมากๆ แล้ว มันถ่ายมาตอน3-4ทุ่ม
ปล.สถานีนี้ดุนะครับ จอดรถดีๆนะ อิอิอิ (แล้วแต่ตำบลของท่านครับ)
จนท. ก็ถามมา "เอ้าเราอายุเท่าไหร่"
ตอนนั้น ปี 53 ผม อายุ 18 พอดี ตรงกับเกณฑ์ รับสมัคร ก็ตอบไป "18 พอดีพี่" ก็เลยได้กรอกใบสมัครต่อ
หลักเกณพ์ส่วนใหญ่อยู่ในเอกสารประกาศครับ
หลังจากนั้น รอ 1 เดือนครับ เขาก็จะ แจ้งมาให้ไปฝึกใน วัน และ เวลาในวันที่กำหนดครับ
เราก็ฟิตๆ ร่างกายไปมั่งก็ได้ครับ จะได้ไม่หลวมเวลาโดนสั่ง "-"
แล้ว อปพร. มีเรียนอะไรกันมั่ง ล่ะ
Outline ส่วนใหญ่ท่านจะได้รู้ในวันรายงานตัวครับ ส่วนใหญ่ จะหนักไปทาง "ดับเพลิง-และกู้ภัย" ส่วน กู้ชีพ สอนแบบเบสิคมากๆ
ใครที่ชอบกู้ชีพต้องไปหาต่อยอดเอานะครับ เพื่อความแน่น
การฝึกก็ ไม่มีอะไรมากครับ หลักสูตรตามมารฐานของรัฐบาล ภายใต้ครูฝึก จาก สถานีท้องถิ่นและวิทยาลัยป้องกันและบรรเทาสาธารณภัย ครับ
แต่ละท้องถิ่นก็สูตรใครสูตรมันครับ แต่เน้น วินัย และ ฝีมือ ทุกที่ครับ
วันที 3 - 4 จะมีการฝึกดับเพลิงภาคสนามโดยอุปกรณ์ จำลองไฟ (หน้าแปลน) แบบนี้ครับ โดยเราจะต้อง อยู่แถวกลาง และสลับกันถือหัวฉีดกันให้ครบคน เพื่อรับความรู้สึกการดับไฟขณะความร้อนสูง เป็นวิชาที่ผมชอบมากๆ เปียก ร้อน ไม่ผิตอาจใข้กินได้ ระวังหน่อยนะครับ
ฝึกเสร็จแล้ว สอบ ข้อสอบ 50 ข้อ หาผ่านเกณฑ์ ก็จะได้รับ ใบประกาศจากทางเทศบาล พร้อมเครื่องแบบสีกากี 1 ชุดครับ
ต่อไป ผมจะมาเริ่มแชร์ประสบการณ์การทำงาน ในแต่ละปีนะครับ
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ปีที่ 1
ในขณะนั้น ผมสอบรับตรงได้ ม.อ. ภูเก็ต คณะวิศวฯ ในวันที่ผมต้องไป สรร หรือะไรเกี่ยวกับกิจกรรม ปี1 ก็เป็นวันเดียวกับวันที่ คำสั่งบรรจุ มีผลบังคับใช้
นั่นคือ ผมต้องไปรับเวรที่เทศบาล ทำมั่งไม่ทำมั่ง แล้วแต่เรา อัตราก็ 3 ชม 100 บาท เวรเย็น หรือ เวรค่ำ อตรา 2 ชม 100 บาท สำหรับ พาเด็กข้ามถนน หน้าโรงเรียนสังกัดเทศบาล
ซึ่งผมชอบงานแบบที่สองมากว่า เพราะเงินดี อิอิอิอิอิอิ ทำแค่ เช้า ชม. เย็น ชม. สบายใจ เรียนไป ทำงานไป
รายได้จากค่าตอบแทนรายเดือนเฉลี่ย 3000 บาท
ปุจจบัน ขึ้นเป็น 200 บ./ วันละครับ
สมัยนั้น ปี 1 ยังไม่รู้จักคำว่า ประหยัด ไอ้เราหามาได้เท่าไหร่ ลงอุปกรณ์กู้ภัย + ของที่อยากได้
หมดเลยครับ
เรื่องค่าเทอม เทอมละ 26500 ผมกู้กยศ. โดยให้ครูแถวบ้าน เซ็นต์ให้ครับ ผ่านเลย เพราะแกเห็นผมทำงานแบบนี้แหละ ไม่ถงไม่ถามเรื่องสุขภาพซ๊ากคำ!
ปีแรก ยังไม่รู้จักการบริหารเงิน กากมากๆ อยุ่ไปลุ่มๆ ดอนๆ ก็จบไป สำหรับ ปี 1 พร้อม กับเกรด 2.6X (บ้างาน)
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ปีที่ 2
มหาวิทยาลัย มีนโยบายให้ เด็กวิศวคอมฯ ปี 1 ซัมเม่อ เทอม 3 และ ปี 2 เทอม 1 ไปศึกษาที่หาดใหญ่ครับ
ผมก็ไปตามที่เขาสั่ง
นี้ ก็ลางานที่ ภูเก็ตครับ แต่ด้วยความมือบอน ชอบซื้ออุปกรณ์กู้ภัยไปๆ มาๆ ซื้อมา ขายไป เบื่อขาย ชอบบก็ซื้อ สารพัด
นี่คือจุดเปลี่ยนหลังจาก คุณณ้าผมที่เป็น ปลัดเก่า พูดมา มันแทงใจดำผมเลยครับ "เอ็งชอบของพวกนี้ทำไมไม่หามาขายซะเลยวะ"
ช่วงนั้น อุปกรณ์กู้ภัย ชิ้นนึงราคาไม่ต่ำกว่า 4 หลัก ซื้อเยอะๆ คงจะเป็น 5 หลัก...... แน่ๆ
ผมเลยไปดูเว็บนี้เลยครับ "www.ebay.com"
มีทุกอย่าง แล้วแต่ความสามารถในการ KEY เข้าไปหา ผมพบว่า..... ไอของที่ผมใช้อยู่ มันก็มาจากที่นี่ทั้งนั้นแหละ คิดในใจ จะเอามาขายไงวะ!
ในเวลาไม่นาน ผมเอาปัญหานี้มานั่งพิสูจน์ ถอดสแควรูท ย้ายข้างสมการ เฮ้ยไม่ใช่
ไปกันใหญ่แล้ว
คิดไปคิดมา เอ้อลืมไปมันมีบริษัทรับขนของจากเมกานี่หว่า ผมก็เลยโทรไป บริษัท XXXXXXX
หลังจากนั้น ผมก็หาเงินจ่ายค่าหอสบายเลยรับ เงินเข้าตกเดือนละ 3-4พัน (ตอนนั้น) และยังอยู่หาดใหญ่ อาศัยทุน มก. (แม่-กู) ไปก่อน บรื๋อ
ก็ได้ไปช่วยดับไฟอยู่ 2-3 เคสครับ เช่น ร้านเฟอนิเจอร์ไม้ยาง แยก 3 ชัย หาดใหญ่ครับ ใหญ่สุดก็ ซัมเม่อร์ ปี 2 ไปลีการเด้น เหตุใหญ่พอสมควร ขอไม่เล่า
มันยาวววววววววว........
ตอนนั้นก็ ขายไออุปกรณ์ไปเรื่อยเปื่อยก็มีใช้มั่งเดือน 4000-5000 +ทุน มก.(แม่-กู) ก็ 8000-9000 สบายแฮ
ส่วนผลการเรียน ตลอดมา จบปี 2 ไม่ติด PRO หรือ E ในวิชา ที่หาดใหญ่ให้เห็น รอดไปด้วย 2.6X
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ปีที่ 3
ปีนี้เรียกได้ว่าปีทองผมเลยครับ มือขึ้น กินเรียบเลย เฮ้ยไม่ใช่
..... ตำแหน่งหน้าที่การงาน อาสา ก็เพิ่มขึ้นเป็นคณะกรรมการ/หัวหน้าชุด บลาๆ
ของก็ขายดีขึ้น ไม่ต้องง้อแม่ในบางส่วนแล้ว ถิอว่าเป็นปีที่ดีมากเลยครับ แต่ก็ขยับ ไปไม่มาก ไม่มาย
ส่วนผลการเรียน ตลอดมา จบปี 3 ไม่ติด PRO
แต่ ดันติด E ในวิชาคำนวณครับ โอโหย ตัวยากซะด้วย จบมาด้วยสกอร 2.4X
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ปีที่ 4
ปีนี้ หน้าที่การงาน เลื่อนไปมากครับ ผมได้รับการแต่งตั้งเป็น คณะกรรมการ อปพร. จังหวัด ด้วย อายุ 22 ปี และได้ช่วยงานที่ศูนย์ป้องกันและบรรเทาสาธารณภัยเขต 18 เป็นที่ๆ ดีมากๆ ครับ ได้วิชามามากมาย เจอ เทพด้านกู้ภัย-ดับเพลิง หลายคนเลยครับ
เจอเหตุใหญ่ก็ ซุปเปอร์ชีป ครับ ห้างเทพ สำหรับคนชอบของถูก
วันนั้น ดับมารธอนครับ ดับไฟ 14 ชม.
ได้รับรางวัลจากรองผู้ว่าราชการจังหวัดด้วยครับ ในฐานะอาสาดีเด่น
และทำการ เข้าเรียน โรงเรียนดับเพลิงเพื่อให้ได้ ใบ cert. เป็นชิ้นเป็นอันซักหน่อย ไว้เบียดคู่แข่งเวลาสมัครงาน
เรื่องงานกระฉูด หลุดลุยไปเลย ของที่ขายๆกันแต่ปี2 ลูกค้าก็มามากขึ้นๆ ขายพอเลี้ยงตัวเองได้แล้วก็เลย ระงับทุน มก. ไปครับ
ส่วนเรื่องเรียน ติด E มาอีกตัว แต่ project อะไรต่อมิไร ผ่านหมด สบาย บรื๋อ ต้องขอบคุณอาจารย์ครับ
เรื่องทุนตลอด 4 ปี ก็ได้มาหลายตัว เหมือนกันครับเป็นทุนให้เปล่าจากรัฐซะส่วนใหญ่ เช่น อบจ. หรือ มหาลัยครับ เกรดถึงมั่งไม่ถึงมั่ง แต่ชื่อติดที่ 1 ทุกตัวเลย
Hint : เพราะผมสอดผลงานลงไปครับ
จบละครับสำหรับ เรื่องราว 4 ปีทั้งหมดของผม เรียนและทำงานไปด้วย ใช้เวลา 4ปีครึ่งในรั้วมหาลัย ไม่ยากไปและไม่ง่าย หวานอม ขมกลืนกันไป
สุดท้ายนี้ ผมไม่ต้องการให้ท่านมาเป็นแบบผมหรอครับ ผมอยากให้ท่านมีใจอยากช่วยผู้อื่น ในยามที่เขาลำบาก เพื่อสังคมน่าอยู่ สำหรับพวกเราทุกๆคน
ผมเป็นดับเพลิง ผมก็ต้องสละชีพ และความสบาย ส่วนตัวเพื่อมาดับไฟ ให้ท่านๆที่เดือดร้อน ทำดี คนไม่เห็นไม่เป็นไร ฟ้าเห็นครับ และเขาจะประทานสิ่งที่ดีมาให้เราเอง... ขอบคุณครับ
ปัจจุบัน ปี 58 ผม เรียน จบแล้ว เกรด 2.4X (พอแล้วไม่ Re แล้ว) กำลัง รออนุมัติผล
ผมก็มีเรื่องราวของผมมาแชร์แต่เพียงเท่านี้ หวังว่าคงจะได้ประโยชน์กันไม่มากก็น้อยนะครับ
สวัสดีครับ
ผมมีประสบการณ์มาแชร์ครับ "พนักงานดับเพลิง" กับ "ชีวิตรั้วมหาลัย"
ผมจะมาขอแชร์ประสบการณ์ การเป็น พนักงานดับเพลิง พร้อมกับศึกษาในระบบอุดมศึกษาไปพร้อมๆกันครับ
ขึ้นชื่อว่าพนักงานดับเพลิง หลายๆคนคงคิดถึงในหนัง เก่งอย่างโน้น อย่างนั้น อย่างนี้ ตำมาจากหนัง มันจะต้องสุดยอด (ผมก็คิดอย่างงั้น)
พอมาเจอของจริง " อึ๊งเป็นไก่ตาแตก " แต่ก็อดทนทำกับมันมา 4 ปี กับอีกครึ่ง ถือว่าเป็นประสบการณ์ที่หาได้ยากเลยทีเดียว มาดูกันว่า เริ่มกันยังไง....
วันหนึ่งผมขี่ จยย. เข้าไปในตลาด (ในเมือง) ผมก็ดันสดุด กับป้ายประกาศนี้เข้า
"เทศบาลนครภูเก็ต เปิดรับสมัครบุคคลทั่วไปเข้าเป็นอาสาสมัครป้องกันภัยฝ่ายพลเรือน"
ผมสนใจเลยไปรับระเบียบการมา
อ่านจบ เฮ้ย ตรงกับที่เราต้องการเลยเว้ย! อยากเป็นดับเพลิงพอดี
รอช้าทำไมครับ ไปสมัครเลย!!!!!!
ไปเวลาราชการนะครับ พอดีรูป ผมถ่ายมานานมากๆ แล้ว มันถ่ายมาตอน3-4ทุ่ม
ปล.สถานีนี้ดุนะครับ จอดรถดีๆนะ อิอิอิ (แล้วแต่ตำบลของท่านครับ)
จนท. ก็ถามมา "เอ้าเราอายุเท่าไหร่"
ตอนนั้น ปี 53 ผม อายุ 18 พอดี ตรงกับเกณฑ์ รับสมัคร ก็ตอบไป "18 พอดีพี่" ก็เลยได้กรอกใบสมัครต่อ
หลักเกณพ์ส่วนใหญ่อยู่ในเอกสารประกาศครับ
หลังจากนั้น รอ 1 เดือนครับ เขาก็จะ แจ้งมาให้ไปฝึกใน วัน และ เวลาในวันที่กำหนดครับ
เราก็ฟิตๆ ร่างกายไปมั่งก็ได้ครับ จะได้ไม่หลวมเวลาโดนสั่ง "-"
แล้ว อปพร. มีเรียนอะไรกันมั่ง ล่ะ
Outline ส่วนใหญ่ท่านจะได้รู้ในวันรายงานตัวครับ ส่วนใหญ่ จะหนักไปทาง "ดับเพลิง-และกู้ภัย" ส่วน กู้ชีพ สอนแบบเบสิคมากๆ
ใครที่ชอบกู้ชีพต้องไปหาต่อยอดเอานะครับ เพื่อความแน่น
การฝึกก็ ไม่มีอะไรมากครับ หลักสูตรตามมารฐานของรัฐบาล ภายใต้ครูฝึก จาก สถานีท้องถิ่นและวิทยาลัยป้องกันและบรรเทาสาธารณภัย ครับ
แต่ละท้องถิ่นก็สูตรใครสูตรมันครับ แต่เน้น วินัย และ ฝีมือ ทุกที่ครับ
วันที 3 - 4 จะมีการฝึกดับเพลิงภาคสนามโดยอุปกรณ์ จำลองไฟ (หน้าแปลน) แบบนี้ครับ โดยเราจะต้อง อยู่แถวกลาง และสลับกันถือหัวฉีดกันให้ครบคน เพื่อรับความรู้สึกการดับไฟขณะความร้อนสูง เป็นวิชาที่ผมชอบมากๆ เปียก ร้อน ไม่ผิตอาจใข้กินได้ ระวังหน่อยนะครับ
ฝึกเสร็จแล้ว สอบ ข้อสอบ 50 ข้อ หาผ่านเกณฑ์ ก็จะได้รับ ใบประกาศจากทางเทศบาล พร้อมเครื่องแบบสีกากี 1 ชุดครับ
ต่อไป ผมจะมาเริ่มแชร์ประสบการณ์การทำงาน ในแต่ละปีนะครับ
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ปีที่ 1
ในขณะนั้น ผมสอบรับตรงได้ ม.อ. ภูเก็ต คณะวิศวฯ ในวันที่ผมต้องไป สรร หรือะไรเกี่ยวกับกิจกรรม ปี1 ก็เป็นวันเดียวกับวันที่ คำสั่งบรรจุ มีผลบังคับใช้
นั่นคือ ผมต้องไปรับเวรที่เทศบาล ทำมั่งไม่ทำมั่ง แล้วแต่เรา อัตราก็ 3 ชม 100 บาท เวรเย็น หรือ เวรค่ำ อตรา 2 ชม 100 บาท สำหรับ พาเด็กข้ามถนน หน้าโรงเรียนสังกัดเทศบาล
ซึ่งผมชอบงานแบบที่สองมากว่า เพราะเงินดี อิอิอิอิอิอิ ทำแค่ เช้า ชม. เย็น ชม. สบายใจ เรียนไป ทำงานไป รายได้จากค่าตอบแทนรายเดือนเฉลี่ย 3000 บาท
ปุจจบัน ขึ้นเป็น 200 บ./ วันละครับ
สมัยนั้น ปี 1 ยังไม่รู้จักคำว่า ประหยัด ไอ้เราหามาได้เท่าไหร่ ลงอุปกรณ์กู้ภัย + ของที่อยากได้ หมดเลยครับ
เรื่องค่าเทอม เทอมละ 26500 ผมกู้กยศ. โดยให้ครูแถวบ้าน เซ็นต์ให้ครับ ผ่านเลย เพราะแกเห็นผมทำงานแบบนี้แหละ ไม่ถงไม่ถามเรื่องสุขภาพซ๊ากคำ!
ปีแรก ยังไม่รู้จักการบริหารเงิน กากมากๆ อยุ่ไปลุ่มๆ ดอนๆ ก็จบไป สำหรับ ปี 1 พร้อม กับเกรด 2.6X (บ้างาน)
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ปีที่ 2
มหาวิทยาลัย มีนโยบายให้ เด็กวิศวคอมฯ ปี 1 ซัมเม่อ เทอม 3 และ ปี 2 เทอม 1 ไปศึกษาที่หาดใหญ่ครับ
ผมก็ไปตามที่เขาสั่ง นี้ ก็ลางานที่ ภูเก็ตครับ แต่ด้วยความมือบอน ชอบซื้ออุปกรณ์กู้ภัยไปๆ มาๆ ซื้อมา ขายไป เบื่อขาย ชอบบก็ซื้อ สารพัด
นี่คือจุดเปลี่ยนหลังจาก คุณณ้าผมที่เป็น ปลัดเก่า พูดมา มันแทงใจดำผมเลยครับ "เอ็งชอบของพวกนี้ทำไมไม่หามาขายซะเลยวะ"
ช่วงนั้น อุปกรณ์กู้ภัย ชิ้นนึงราคาไม่ต่ำกว่า 4 หลัก ซื้อเยอะๆ คงจะเป็น 5 หลัก...... แน่ๆ ผมเลยไปดูเว็บนี้เลยครับ "www.ebay.com"
มีทุกอย่าง แล้วแต่ความสามารถในการ KEY เข้าไปหา ผมพบว่า..... ไอของที่ผมใช้อยู่ มันก็มาจากที่นี่ทั้งนั้นแหละ คิดในใจ จะเอามาขายไงวะ!
ในเวลาไม่นาน ผมเอาปัญหานี้มานั่งพิสูจน์ ถอดสแควรูท ย้ายข้างสมการ เฮ้ยไม่ใช่ ไปกันใหญ่แล้ว
คิดไปคิดมา เอ้อลืมไปมันมีบริษัทรับขนของจากเมกานี่หว่า ผมก็เลยโทรไป บริษัท XXXXXXX
หลังจากนั้น ผมก็หาเงินจ่ายค่าหอสบายเลยรับ เงินเข้าตกเดือนละ 3-4พัน (ตอนนั้น) และยังอยู่หาดใหญ่ อาศัยทุน มก. (แม่-กู) ไปก่อน บรื๋อ
ก็ได้ไปช่วยดับไฟอยู่ 2-3 เคสครับ เช่น ร้านเฟอนิเจอร์ไม้ยาง แยก 3 ชัย หาดใหญ่ครับ ใหญ่สุดก็ ซัมเม่อร์ ปี 2 ไปลีการเด้น เหตุใหญ่พอสมควร ขอไม่เล่า
มันยาวววววววววว........
ตอนนั้นก็ ขายไออุปกรณ์ไปเรื่อยเปื่อยก็มีใช้มั่งเดือน 4000-5000 +ทุน มก.(แม่-กู) ก็ 8000-9000 สบายแฮ
ส่วนผลการเรียน ตลอดมา จบปี 2 ไม่ติด PRO หรือ E ในวิชา ที่หาดใหญ่ให้เห็น รอดไปด้วย 2.6X
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ปีที่ 3
ปีนี้เรียกได้ว่าปีทองผมเลยครับ มือขึ้น กินเรียบเลย เฮ้ยไม่ใช่ ..... ตำแหน่งหน้าที่การงาน อาสา ก็เพิ่มขึ้นเป็นคณะกรรมการ/หัวหน้าชุด บลาๆ
ของก็ขายดีขึ้น ไม่ต้องง้อแม่ในบางส่วนแล้ว ถิอว่าเป็นปีที่ดีมากเลยครับ แต่ก็ขยับ ไปไม่มาก ไม่มาย
ส่วนผลการเรียน ตลอดมา จบปี 3 ไม่ติด PRO
แต่ ดันติด E ในวิชาคำนวณครับ โอโหย ตัวยากซะด้วย จบมาด้วยสกอร 2.4X
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ปีที่ 4
ปีนี้ หน้าที่การงาน เลื่อนไปมากครับ ผมได้รับการแต่งตั้งเป็น คณะกรรมการ อปพร. จังหวัด ด้วย อายุ 22 ปี และได้ช่วยงานที่ศูนย์ป้องกันและบรรเทาสาธารณภัยเขต 18 เป็นที่ๆ ดีมากๆ ครับ ได้วิชามามากมาย เจอ เทพด้านกู้ภัย-ดับเพลิง หลายคนเลยครับ
เจอเหตุใหญ่ก็ ซุปเปอร์ชีป ครับ ห้างเทพ สำหรับคนชอบของถูก
วันนั้น ดับมารธอนครับ ดับไฟ 14 ชม.
ได้รับรางวัลจากรองผู้ว่าราชการจังหวัดด้วยครับ ในฐานะอาสาดีเด่น
และทำการ เข้าเรียน โรงเรียนดับเพลิงเพื่อให้ได้ ใบ cert. เป็นชิ้นเป็นอันซักหน่อย ไว้เบียดคู่แข่งเวลาสมัครงาน
เรื่องงานกระฉูด หลุดลุยไปเลย ของที่ขายๆกันแต่ปี2 ลูกค้าก็มามากขึ้นๆ ขายพอเลี้ยงตัวเองได้แล้วก็เลย ระงับทุน มก. ไปครับ
ส่วนเรื่องเรียน ติด E มาอีกตัว แต่ project อะไรต่อมิไร ผ่านหมด สบาย บรื๋อ ต้องขอบคุณอาจารย์ครับ
เรื่องทุนตลอด 4 ปี ก็ได้มาหลายตัว เหมือนกันครับเป็นทุนให้เปล่าจากรัฐซะส่วนใหญ่ เช่น อบจ. หรือ มหาลัยครับ เกรดถึงมั่งไม่ถึงมั่ง แต่ชื่อติดที่ 1 ทุกตัวเลย
Hint : เพราะผมสอดผลงานลงไปครับ
จบละครับสำหรับ เรื่องราว 4 ปีทั้งหมดของผม เรียนและทำงานไปด้วย ใช้เวลา 4ปีครึ่งในรั้วมหาลัย ไม่ยากไปและไม่ง่าย หวานอม ขมกลืนกันไป
สุดท้ายนี้ ผมไม่ต้องการให้ท่านมาเป็นแบบผมหรอครับ ผมอยากให้ท่านมีใจอยากช่วยผู้อื่น ในยามที่เขาลำบาก เพื่อสังคมน่าอยู่ สำหรับพวกเราทุกๆคน
ผมเป็นดับเพลิง ผมก็ต้องสละชีพ และความสบาย ส่วนตัวเพื่อมาดับไฟ ให้ท่านๆที่เดือดร้อน ทำดี คนไม่เห็นไม่เป็นไร ฟ้าเห็นครับ และเขาจะประทานสิ่งที่ดีมาให้เราเอง... ขอบคุณครับ
ปัจจุบัน ปี 58 ผม เรียน จบแล้ว เกรด 2.4X (พอแล้วไม่ Re แล้ว) กำลัง รออนุมัติผล
ผมก็มีเรื่องราวของผมมาแชร์แต่เพียงเท่านี้ หวังว่าคงจะได้ประโยชน์กันไม่มากก็น้อยนะครับ