เป็นคนสายตาสั้นแต่เด็กค่ะ ประมานป.1 เพราะกรรมพันธุ์ด้วย
ตอนนั้นไม่กล้าใส่ค่ะ อายเพื่อนมาก เพราะวัยเดียวกันไม่มีใครใส่
เพื่อนล้อ แล้วหัวเราะเยาะ แต่ช่วงป.3คือไม่ใส่ไม่ได้ต้องใส่ละ
ก็ทนเพื่อนล้อเอา จนโตมาคือชินแล้ว
แต่ปัญหาที่มันมักจะพบบ่อยๆคือ จะชอบมีคนถามว่าสายตาสั้นหรือยาว สั้นเท่าไร ถ้าถอดออกแล้วจะมองเห็นมั้ย แล้วชอบบอกให้ถอดให้ดูหน่อย ชูนิ้วให้ดูนี่กี่นิ้ว เอ้าเห็นหรอ แล้วถ้าตรงนั้นละ (เขยิบออกไปอีก)มองเห็นมั้ย บางทีมีแบบอยู่ๆมากระชากแว่น ดึงแว่นออก ครั้งนึงขาแว่นหัก TT แต่มันประกอบได้พึ่งรู้ตอนโดนแกล้งว่าประกอบได้
เลยโชคดีไป ไอ้ทีถามสัส้นหรือยาว แล้วสั้นท่าไร นี่ไม่ว่าไรหรอก
แค่อยากจะอัดเทปเก็บไว้เปิดตอนเจอคำถามเท่านั้นแหละ = = ;
แต่เบื่อพวกถามว่าถ้าถอดแล้วเห็นมั้ย คือกุสายตาสั้นป่ะ ไม่ได้ตาบอด
แล้วก็ขอให้ถอดแว่น แล้วชูนิ้วถามเนี่ย คือกุเป็นของเล่นทดลองหรืออะไรฟ่ะ เหมือนตัวเองเป็นตัวตลก บางคนชอบเรียกแว่น ความรู้สึกเหมือนไม่มีมารยาท ชื่อมีก็เรียกสิ เหมือนกับเรียกคนอ้วนว่าอ้วนอ่ะ
คือเซ็งอ่ะ ออกแนวระบายหน่อยๆ อยากรู้เหมือนกันมีใครที่มีใครมีความรู้สึกเดียวกะเรามั้ย TT เศร้าอีกรอบ

แล้วปัญหาอีก ประเภทมาข้างหลังปิดตาแล้วถามใครเอ๋ยยย?
กูอยากเล่นมั้ย แว่นมันเลอะ มันๆด้วย คือผ้าเช็ดแว่นต้องพก
แล้วเล่นสงกรานต์ ว่ายน้ำ โลกแทบเป็นสีเทา เศร้าใจ
ตอนนี้สั้นประมาน800ละ แต่คนที่สั้นเยอะกว่านี้ก็มี คิดแล้วสงสารเหมือนกัน ต้องเจอชะตากรรมเดียวกัน

ขอเพิ่มเติมด้วย ผุ้ชายส่วนใหญ่ไม่ค่อยชอบผู้หญิงใส่แว่น
ดูเจี๊ยมเจ้ยม ดูไร้รสนิยมจืดชืด
(แต่งหน้าก็ยากนะใส่แว่นแล้วไม่สวย)
ผู้ชายส่วนใหญ่จะชอบหญิงสวย เอ็กซ์ อึ้ม แต่งตัว หุ่นดี
คือเศร้าอีกได้ป่ะ นี่เราผอมๆน้อยๆ ใส่แว่นเหมือนเด็กเรียน
ที่จริงไม่ขนาดนั้นแต่คนชอบว่าต้องตั้งใจเรียน
ต้องเรียบร้อย เหอะ บางทีอยากสวยบ้าง เซอร์บ้างตามอารมณ์หญิง

ปล.เคยใส่คอนแทกแต่รู้สึกไม่มั่นใจ เจ็บตา นานทีค่อยใส่