คือเรื่องมีอยู่ว่า ลูกของน้าพึ่งเริ่มเป็นสาว อายุ13 ปี มีแฟน (2คนละเท่าที่รู้) แต่คือคน ปัจจุบัน ที่คบกันอยู่มั่นใจว่ามีอะไรเกินเลยไปแล้ว ซึ่งก็เป็นเรื่องมาละครั้งหนึ่งที่น้าจะเอาเรื่องแจ้งความ แต่ก็ยังให้โอกาส แต่ล่าสุด เด็กคนเนี้ย หาเรื่อง ทะเลาะกับพ่อของเธอ แล้วบอกว่าจะออกจากบ้าน น้าซึ่งเป็นแม่ของเธอไม่ยอมให้ไป ร้องไห้หัวใจแทบขาด และยายที่แก่มากเลี้ยงเธอมาตั้งแต่เกิด หัวใจ จะสะลายเมื่อเธอบอกว่าจะไป  และฉันก็ขอร้องให้เธอคิดให้ดี คิดใหม่ ว่าสิ่งที่ทำอยู่นั้นผิด !!! แต่เธอไม่เชื่อยืนยันว่าจะไป ทั้งแม่และยายร้องไห้ น้ำตาของผู้มีพระคุณไม่มี ความหมายกับเด็กน้อยคน นี้เลย เธอบอกอย่างเดียว ว่าจะไปในที่ของเธอซึ่งแฟนของเธอรอรับเธอ อยู่หน้าบ้านแล้ว จนสุดท้าย ยายร้องไห้เสียใจจนแกช็อก !! หายใจไม่ออกมือไม้เย็น พูดไม่เป็นคำ เด็กน้อยก็รีบวิ่งมาหายาย กอดยายแล้วบอกว่า หนูไม่ไปแล้วไม่ทำแล้วยาย... ฉันหวนมาคิดถึงตอน ที่ฉันอายุเท่าเธอ ยังไม่รู้จักความรัก ไม่รู้จักแฟนเป็นยังไง จับมือกับผู้ชายยังไม่กล้า แต่เด็กสมัยนี้เป็นยังไงกันไปหมด รู้ทุกสิ่งทุกอย่าง รู้ในทางที่เด็กไม่ควรรู้ รักในสิ่งที่ยังไม่ควรรัก แม้น้ำตาของแม่ยังไม่มีความหมายอะไรเลย ช่วยบอกหน่อยนะคะว่า เพราะอะไร เพราะแค่ฉันเป็นลูกพี่ลูกน้องยังผิดหวังในตัวเขาขนาดนี้แล้วพ่อแม่ผู้มีพระคุณจะเสียใจขนาดไหน