. เราคบกับแฟนมาเกือบ 3 ปีแล้วค่ะ ที่ผ่านมาข้อเสียอะไรของเขาเรายอมรับได้หมดโดยที่ไม่ได้ใช้ความพยายามอะไรมากมาย
ออกจะเป็นแบบว่าเราเป็นฝ่ายเข้าหาเขามากกว่าน่ะค่ะ เขาเป็นคนไม่โรแมนติก ไม่มีของขวัญวันเกิด ของขวัญวันครบรอบ ไม่บอกรัก
ที่เคยทำให้มันแค่ปีแรก แต่ตอนนี้มันไม่มีอีกแล้วค่ะ เราก็พยายามไม่คิดอะไร ที่เขาทำอย่างสม่ำเสมอก็คือโทรหาเราทุกคืนก่อนนอน
ของเราเป็นรักทางไกลค่ะ แต่ว่าเคยเจอกันก็หลายรอบแล้ว ทุกครั้งที่อยู่กับเขาเรามีความสุขมากค่ะ จนเมื่อครั้งล่าสุดที่เจอกันก็ปลายปีที่แล้ว
ที่สำคัญถึงแม้เขาจะโทรหาเราทุกคืนแต่เขาไม่ยอมเปิดกล้องให้เราเห็นหน้า
จนมาวันนึง เหมือนเราหลับแล้วตื่นขึ้นมาก็รู้สึกว่าเราไม่ต้องการเขาอีกต่อไปแล้ว เราเฉยๆกับการมีเขา จะมีหรือไม่มีก็ได้ เราไม่มีความรู้สึกว่าอยากคุย
เรื่องที่อยากเล่าให้เขาฟังเหมือนทุกทีที่ทำก็กลายเป็นว่าเราไม่เล่า ปกติเราเป็นคนทักก่อนตลอด เราก็เลิกทัก ก็ใช้ชีวิตอะไรของเราไป เรายืนยันนะคะว่าไม่มีปัญหามือที่สามคนอื่นเพราะว่าเราไม่ได้คุยกับใครค่ะ จนเมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมา เราได้เจอกับเพื่อนผู้ชายใหม่ 2-3 คน ตลอดเวลาที่เที่ยวด้วยกันคนพวกนั้นดูแลเทคแคร์เราดี ไม่ว่าจะเรื่องเล็กเรื่องน้อย แค่ช่ยถือออกความเห็นเวลาเราทำอะไร เลี้ยงไอติม มันเป็นสิ่งเล็กๆค่ะ แต่มันเป็นสิ่งที่แฟนไม่เคยทำให้เราเลย
เรามีความรู้สึกว่า เราน่าจะหยุดตั้งแต่ตอนนี้ เรามีโอกาสเจอคนที่เขาจะดูแลเอาใจใส่เราได้มากกว่านี้ ที่ผ่านมาเราก็แค่หลอกตัวเองว่าเรารับได้ เท่านี้เราพอใจแล้ว แต่ความเป็นจริงแล้วมันไม่ใช่ เราไม่ได้ต้องการถึงขนาดต้องมาหวานกับเรา เราแค่ต้องการการเอาใจใส่ในเรื่องง่ายๆที่เขามองข้ามไป
สองสามวันที่ผ่านมานี้ พอเราเริ่มถอยห่าง หยุดทุกอย่างที่เคยทำ กลับกลายเป็นเขาเองที่ทำทุกอย่างในสิ่งที่เราไม่ได้ทำ เหมือนกำลังทำให้มันเป็นเหมือนเดิม เราไม่เข้าใจเขาอะ เราคิดว่าเราจะบอกเลิกเขาวันนี้
ผู้ชายพอมีก็ไม่สนใจ พอจะไปก็ทำเหมือนมารั้งไว้ ?
ออกจะเป็นแบบว่าเราเป็นฝ่ายเข้าหาเขามากกว่าน่ะค่ะ เขาเป็นคนไม่โรแมนติก ไม่มีของขวัญวันเกิด ของขวัญวันครบรอบ ไม่บอกรัก
ที่เคยทำให้มันแค่ปีแรก แต่ตอนนี้มันไม่มีอีกแล้วค่ะ เราก็พยายามไม่คิดอะไร ที่เขาทำอย่างสม่ำเสมอก็คือโทรหาเราทุกคืนก่อนนอน
ของเราเป็นรักทางไกลค่ะ แต่ว่าเคยเจอกันก็หลายรอบแล้ว ทุกครั้งที่อยู่กับเขาเรามีความสุขมากค่ะ จนเมื่อครั้งล่าสุดที่เจอกันก็ปลายปีที่แล้ว
ที่สำคัญถึงแม้เขาจะโทรหาเราทุกคืนแต่เขาไม่ยอมเปิดกล้องให้เราเห็นหน้า
จนมาวันนึง เหมือนเราหลับแล้วตื่นขึ้นมาก็รู้สึกว่าเราไม่ต้องการเขาอีกต่อไปแล้ว เราเฉยๆกับการมีเขา จะมีหรือไม่มีก็ได้ เราไม่มีความรู้สึกว่าอยากคุย
เรื่องที่อยากเล่าให้เขาฟังเหมือนทุกทีที่ทำก็กลายเป็นว่าเราไม่เล่า ปกติเราเป็นคนทักก่อนตลอด เราก็เลิกทัก ก็ใช้ชีวิตอะไรของเราไป เรายืนยันนะคะว่าไม่มีปัญหามือที่สามคนอื่นเพราะว่าเราไม่ได้คุยกับใครค่ะ จนเมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมา เราได้เจอกับเพื่อนผู้ชายใหม่ 2-3 คน ตลอดเวลาที่เที่ยวด้วยกันคนพวกนั้นดูแลเทคแคร์เราดี ไม่ว่าจะเรื่องเล็กเรื่องน้อย แค่ช่ยถือออกความเห็นเวลาเราทำอะไร เลี้ยงไอติม มันเป็นสิ่งเล็กๆค่ะ แต่มันเป็นสิ่งที่แฟนไม่เคยทำให้เราเลย
เรามีความรู้สึกว่า เราน่าจะหยุดตั้งแต่ตอนนี้ เรามีโอกาสเจอคนที่เขาจะดูแลเอาใจใส่เราได้มากกว่านี้ ที่ผ่านมาเราก็แค่หลอกตัวเองว่าเรารับได้ เท่านี้เราพอใจแล้ว แต่ความเป็นจริงแล้วมันไม่ใช่ เราไม่ได้ต้องการถึงขนาดต้องมาหวานกับเรา เราแค่ต้องการการเอาใจใส่ในเรื่องง่ายๆที่เขามองข้ามไป
สองสามวันที่ผ่านมานี้ พอเราเริ่มถอยห่าง หยุดทุกอย่างที่เคยทำ กลับกลายเป็นเขาเองที่ทำทุกอย่างในสิ่งที่เราไม่ได้ทำ เหมือนกำลังทำให้มันเป็นเหมือนเดิม เราไม่เข้าใจเขาอะ เราคิดว่าเราจะบอกเลิกเขาวันนี้