ละครเรื่องไหนจะเป็นละครสุดรักสักเรื่องนึง  มันไม่จำเป็นต้องเต็มไปด้วยองค์ประกอบที่เลิศเลอ
ลางเนื้อชอบลางยา  ถ้ามันตรงจิตตรงใจ ได้ความรู้สึก ละครฟอร์มเล็กๆ นักแสดงโนเนม
นอกกระแส ในกระแส เรตติ้งมากน้อยไม่สำคัญเลย .. สำคัญที่เราชอบบบบบบบบบบบบ

ใยกัลยา  ไม่ทราบนะคะว่าเรตติ้งเป็นอย่างไร แต่เห็นแฟนละครใยกัลยา โพสต์กระทู้ในพันทิปแล้วชื่นใจ
(รู้สึก .. มีคนเข้าใจเรา  )  พระเอก -ไมค์ ภัทรเดช ไม่เคยรู้จัก เหมือนจะเคยเห็นแว่บๆ ในคมพยาบาท
นางเอก - โบว์ เมลดา  ไม่เคยเห็นหน้ามาก่อนเลย ดูแรกๆ แบบผ่านๆ  ก็ว่า หน้าตาดูดี แต่ก็ไม่ได้ติดใจอะไร
แต่พอดูนานไป กับบทบาทคาแรคเตอร์ที่ได้รับ  เอ๊ะ .. ชักยังไง  คุณหมอศวัสยิ่งมองยิ่งหล่อ  
ส่วนหนูหอมน้ำ ยิ่งพิศยิ่งงาม   .. สวยใสสะอาด   และน่ารักมากกกกกกกกกกกกกกกกกก

มันก็นานมาแล้วที่ไม่พบไม่เจอละครสุดโปรด ละครโดยทั่วไปก็ดูแล้วชอบมากชอบน้อยนะคะ
แต่ที่ชอบแบบ ประทับใจ  หลงใหลได้ปลื้ม  พร่ำเพ้อพรรณนา ดูไปดูมา  ดูซ้ำ (ถ้ามีโอกาส) จะมีไม่มากนัก  

ช่อง 7
อรุณสวัสดิ์ :  ยังจำชื่อพระเอกได้เลย  เม่น -ภาสุ กับ อรณี  เสียใจมากที่คุณวิชุดา เสียชีวิต
น้ำใจใจจริง : ชอบนักแสดงรุ่นนั้นทุกคน  พี่หนุ่ม ศรราม พี่เต๋า สมชาย - เป็นซุปตาร์ที่เหมือนเราโตตามพวกเค้ามา
ข้าวเปลือก  :  แนวเด็กมีปัญหา  -- ชอบเหลือเกินเลยล่ะ
เสราดารัล   :  สมัยคุณนุษบา ยังสาว ยังสวย  ตอนนี้ที่เป็นรุ่นแม่  พุธกันยา  ก็ยังสวย
สุดสายป่าน : พี่แท่งงงงง  + น้ำฝน โกมลฐิติ
อย่าลืมฉัน  :  พี่พีท ทองเจือ + สิเรียม ภักดีดำรงฤทธิ์
รากนครา   :  เป็นเรื่องเดียวที่ดูละครของคุณ ดนุพร ปุณณกันต์ - เพราะเป็นนักแสดงที่ไม่ชอบเอาซะเลย
บ้านร้อยดอกไม้ : ปกติไม่นิยม คุณ อัษฎาวุธ เหลืองสุนทร เช่นกัน แต่เรื่องนี้กับ ตลาดโรงเจ ลิเก ความรัก โปรดเค้ามากมาก
ฟ้ากระจ่างดาว : พี่ป๋อ ณัฐวุฒิ กับ คุณนุ่นวรนุช  ดูไปรอบสองก็ยังอินและเวิ่นเว้อ น้องเก้าได้รับความเอ็นดูมาถึงทุกวันนี้
และที่สุดในดวงใจ
สายโลหิต : เพิ่งดูในยูทูป จบไปอีกรอบ ก่อนมาดู ใยกัลยา ย้อนหลังนี่เอง  ยังคงร้องไห้  กับฉากพี่หนุ่มศรราม ฝังดาบต้นตระกูลลงบนผืนดิน T_T เรื่องนี้นะ  ไม่เคยต้องการเวอร์ชั่นรีเมก  แต่ถ้าจะรี  ไม่เคยนึกว่ายอมรับใครได้ แต่ถ้าเป็น ไมค์ กับน้องโบว์  อิฉันยอม   เสียงของไมค์   ถ้าเล่นละครพีเรียดเรื่องนี้ แล้วมีเสียงนุ่ม เสียงเล็กเสียงน้อย อย่างที่พี่หนุ่มศรรามเคยเล่น  -- อิฉันจะด่าวดิ้น ชอบน้ำเสียงเค้ามาก แถมยังพูด  ร ล ควบกล้ำ ชัด ฟังไพเราะ  ซึ่งหายากในนักแสดงรุ่นใหม่

ช่อง 3
มนต์รักข้าวต้มมัด : ดูไปแล้วสักสามรอบได้  และรีเพล แพท กับ ฟิล์ม นับครั้งไม่ถ้วนเช่นกัน เป็นละครคู่กัดในตำนานของเราเลย
ตามรักคืนใจ : ดูไปสามรอบแล้วเช่นกัน รักพี่อู๋ ธนากร มาถึงทุกวันนี้ ชอบคุณปูเป้ด้วย แม้ว่าจะไม่ได้แสดงละครต่อเนื่อง
ธรณีนี่นี้ใครครอง : รักแอนดริว กับ ป๊อก-ปิยธิดา   เกินกว่าจะอินกับเวอร์ชั่น ของ ณเดช กับญาญ่าได้-แม้ว่าณเดชหล่อมากกกก
สุดแต่ใจจะไขว่คว้า : เวอร์ชั่น ต๊ะ ฌานิศ ใหญ่เสมอ กับ โบว์ ปรารถนา

ช่อง 9
ขิงก็ราข่าก็แรง :  คุณต่องสาวิตรี กับเล็ก ไอศูรย์ เก่ามากค่ะ
เพลิงพ่าย  : มีใครจำได้บ้างมั้ยเนี่ย --ไอลดา กับ เวฬุรีย์

ช่องวัน
ฮอร์โมน  : ดูย้อนหลัง หลังจากที่ชาวบ้านเค้าเลิกฮิตไปหมดแล้ว  เป็นละครที่เราชื่นชมในการกล้านำเสนอ
ในยุคที่หาละครถูกใจดูไม่ได้  เรื่องนี้ได้ใจสุดๆ    เหมือนมีความรู้สึกให้กันน้อย ก็จริง
แต่สายใยบางๆ ท่ามกลางเรื่องแย่ๆ ที่ทำร้ายจิตใจกัน ของ วิน กับ ขวัญ ก็ทำเราสุดจิ้นฟินเวอร์เพ้อไปไกลเช่นกัน

และล่าสุด  นานนับจาก มนต์รักข้าวต้มมัด  มาถึง ฮอร์โมน  มาเจอเรื่องนี้เอง  "ใยกัลยา"

เพราะละครมีหลายประเด็น ที่โดยปกติก็มักจะทำให้  "แพ้ทาง" อยู่เสมอ

พระเอกนางเอกหน้าตาดี  เคมีเข้ากันฝุดๆ  จนอยากให้รักกันจริงๆ นอกจอ
ความรักต่างวัยของ ชายหนุ่มกับเด็กสาว  ที่มีความเป็นผู้ใหญ่กับเด็ก  (แต่ถ้าเป็นหญิงสาวกับชายหนุ่มที่ละอ่อนกว่า จะไม่ชอบ ไม่ดู เพราะชอบให้ผู้ชายเป็นผู้ใหญ่กว่า)  ผู้ชายเป็นพี่ เป็นผู้นำ เป็นหลัก เป็นที่พึ่งพาได้  กับผู้หญิงเป็นน้อง ที่อ่อนน้อม น่ารัก จิตใจดี ดื้อบ้างเป็นบางเวลา  แต่ส่วนใหญ่จะว่านอนสอนง่าย  คู่ควรแก่การได้รับการปกป้อง (ฮิ้วววว)
หน้าเก๊กดุ แต่ใจดี๊ดี  น่ารักนะ ความขี้เก๊ก เย็นชา หน้าตึงของคุณหมอเขาน่ะ   รักนะ  แค่ไม่บอก--- ทว่าแสดงออกอยู่นี่ไง  อาจจะดูยากนิดนึง แต่เข้าถึงได้    
  มีพัฒนาการความสัมพันธ์ ที่ค่อยเป็นค่อยไป ทีละเล็กละน้อย และก่อเกิดเป็นความผูกพัน รักเกิดจากความคุ้นเคย (ที่สุดของความแพ้ทาง)

คงบอกเล่าได้แค่นี้  เพราะในรายละเอียดที่จับหัวใจได้อย่างชะงัดนักนั้น ... คงยากจะบรรยายเป็นตัวหนังสือได้
ว่าแล้วก็อยากจะไป  รีเพล และ รีเพล  คุณหมอฟันทันตแพทย์ กับหนูหมอน้ำที่น่ารักน่าเอ็นดู  
เรื่องนี้อยากซื้อแผ่นเก็บเลยค่ะ เพราะในอนาคต ต้องมีได้ดู รอบสอง รอบสามแน่นอน
ยอมรับว่า  พระ-นาง ที่ดูแล้วเหมาะแก่คำ "คู่จิ้นฟินเว่อร์"  มีส่วนสำคัญอย่างมากในการดู ดู และดู  
ดูไม่ขยับไปไหนซักที เพราะรีเพล  เป็นละครไทยที่ดูแล้วมีความสุขมาก บางฉากแค่เล็กๆ น้อยๆ แต่ทำยิ้มแก้มแทบแตก

ในส่วนของความเป็นละคร ก็ชอบอยู่แล้ว พลอตเรื่องดึงดูดความสนใจได้ตั้งแต่แรก  เห็นทีเซอร์แล้วก็อยากดู
วิญญาณของแม่ ที่อยากได้สื่อกลางติดต่อกับลูกกับสามี  มาพบเจอกับเด็กสาวหัวใจสะอาดที่มองเห็นเธอ
จึงขอความช่วยเหลือ ขอสิงร่า บ้าง ชั่วครั้ง ชั่วคราว  พอเด็กสาวใจดีเห็นอกเห็นใจ ได้คืบ คุณวิญญาณก็ชักจะเอาศอก
จากที่แค่สื่อสารความจริงของหัวใจที่ค้างคา ยิ่งอาลัยอาวรณ์ ไม่อยากจากไป เริ่มออกอาการแถ สิงไปเรื่อย สิงไปเรื่อยเปื่อย  
ยิ่งนานวันชักอยากสิงแล้วสิงเลย จะได้กลับมาใช้ชีวิตอยู่ร่วมกับลูกกับสามีได้ต่อไป
แต่ว่า ร่างที่อยากจะยึดไว้สิงสถิตเป็นการถาวร ไม่ยอมคืนให้เจ้าของเค้านั้น  
ดันเป็นร่างของผู้หญิงคนเดียวที่ลูกชายหัวแก้วหัวแหวนมอบความรักให้  "หอมน้ำ"

มันอาจจะดำเนินเรื่องอืดๆ อยู่บ้างในช่วงกลาง  แต่เมื่อมีคุณหมอศวัสกับหอมน้ำ และตัวละครอื่นๆ ก็ลงตัวสุดๆ
จึงไม่ถึงกับทำให้รู้สึกเบื่อ  เนื่องจาก  คุณหมอ โผล่หน้ามาเจอหอมน้ำทีไร จะเบิกสายตาพร้อมหัวใจที่ตื่นตัว

เขน    เพื่อนสนิทของหอมน้ำ เธอมีความหมาย ความสำคัญต่อเรื่องนี้มาก เล่นคู่กันได้เรียล เป็นธรรมชาติ
พี่ทับ  โปรดปรานนางเป็นพิเศษ เล่นได้คล่องปรื๋อประหนึ่งเป็นตัวตนของเธอเอง ชอบคาแรคเตอร์เจ้มาก
หากไม่เคยชอบพออะไรคุณนก อุษณีย์ มาก่อน  อยากจะบอกว่า  เพราะเรื่องนี้ .. รักเลยเจ๊

พุธกันยา   คุณผีมนุษย์ป้า  ที่อ้างว่าตนไม่ใช่ผี แต่เป็นวิญญาณต่างหาก  - (ต่างกันกับผี ตรงไหน ..ไม่รู้? )
คุณนุสบา เล่นได้สมราคานักแสดงอาวุโส นอกจากจะมีฝีมือการแสดงที่เอาอยู่แล้ว เธอยังสวยมากเลย  
กับเหล่าบรรดานักแสดงอาวุโส อย่าง อาหมู ดิลก ทองวัฒนา หรือ อภิรดี ภวภูตานนท์ ไม่ต้องพูดถึง
โดยเฉพาะรายหลังนี้  ..  ตอนเด็กเคยชอบอย่างไร  ก็ชอบมาจนถึงทุกวันนี้ ไม่ว่าจะเล่นร้ายหรือดี

นักแสดงที่ไม่รู้จักหน้าตามาก่อน อย่างเพลินพิษ (จะสะกดอย่างนี้แหละ) กับ น้องเอิง ที่ก็ไม่ได้สวยมากมายอะไร
แต่ก็เล่นดี  โดยเฉพาะคนหลังที่ความกระ-แดะ ของนาง ทำให้หัวเราะได้เสมอ  ... บทนี้นึกถึง กุ๊บกิ๊บ เรื่อง  ดวงใจอัคนี  
รายนั้นฮา เพราะ "ไฟขาาา"   ส่วนรายนี้  "พี่หมอขาาา"  เล่นร้ายได้น่ารักน่าขำ ชอบทุกครั้งที่ปรากฏตัว

สรุปว่า ชอบใยกัลยามาก  ... ไม่อยากให้จบเลย แต่งานเลี้ยงต้องมีวันเลิกรา