ผมเป็นคนนึงที่มะก่อนไม่เคยเชื่อเรื่องพวกนี้นะ
แต่พอเริ่มตอน ม4 ไปกินหมูกระทะกับเพื่อน(ไม่มีของมึนเมาเเน่นอนเพราะตอนนั้นยังไม่กิน)
กลับมาผมขี่มอเตอไซ ซักพักทางกลับมาผมเจอ ผชคนนึงโบกมือ แต่ผมไม่กล้าจอดเพราะกลัวเค้าเป็นโจร
ซักพักพอขี่มาได้อีกประมาณ 200 เมตร ก็เจอลักษณะเดียวกัน ผมก็สงสัย เเต่เริ่มๆกลัว พอมาอีกซักพัก
ทีนี้ดักหน้าเลยจร้า คือเเบบ อะชนก็ชนไม่จอดเเน่ แล้วคือผมผ่านร่างนั้นมาได้  เช้ามาผมก็เล่าไห้เเม่ผมฟัง
แกก็พาไปถวาย สังฆทาน ก็ไม่ได้คิดอะไรเพราะชีวิตนึงมันคงเจอเเค่นั้น
แต่ความคิดผมผิดถนัดเรื่องเกิดขึ้นตอนอยู่ ม.6 ผมเจอกับสิ่งนี้อีกครั้งครับ
แบบ นั่งรอเพื่อนอยู่เเล้วขนลุกอากาศเย็นข้างหลังเลย เสร็จเเล้วผมก็เจอเหมือนเป็นเงาดำๆ ยืนจ้องผมอยู่
แต่ผมกลับรู้ว่าเค้าเพศอะไร เเบบอธิบายหน้าได้
เค้าพยายามจะสื่ออะไรซักอย่าง แต่ตอนนั้นจิตกระเจิงมาก กระโดดถีบเลยจ้า เสดเเล้ววิ่ง เล่าไห้เพื่อนฟัง มันยังขำเราอีก หาว่าเราคิดมาก
แล้วต่อจากนั้นก็บ่อยขึ้น มีทั้งอำทั้งเจอเเบบในสถานที่ๆคนเยอะๆก็มี  เเต่คนอื่นไม่เห็น แต่ของผมไม่ได้เจอทุกที่นะ เป็นจังหวะกับเวลาที่เจออะ
บางที่ไปสถานที่นั้นเเต่ไม่เจอก็มี  แล้วก็มีอีกอย่างนึงที่ปรากฎพร้อมๆกันครับ  ลางสังหรเเม่นมาก  แต่ไม่เคยมีเรื่องตัวเองเลยครับ
มีเเต่ลางสังหรณ์กับคนรอบข้างล้วนๆ  บางคนเชื่อผมจนถามบ่อยๆว่า มีลางกับกูอีกมั้ย บางคนก็บอกว่า คิดมากนะ
แต่ตอนนี้ผมเลือกที่จะไม่บอกใครเเล้วนะเรื่องลางสังหรณ์ เพราะผมคิดว่าไห้เจ้าตัวรู้ตัวเองดีกว่า  
ทุกวันนี้ก้ยังเจอนะครับ แต่ไม่บ่อยเท่าช่วงก่อน ส่วนลางสังหรณ์ ก็มีเเต่ไม่บอก  
ใครเป็นคล้ายๆผมก็เล่าไห้ฟังหน่อยนะ คนไม่เจอกับตัว ไม่มีวันเข้าใจ