สวัสดีค่ะ เราชื่อ อ นะ
คือเราเรียนพิเศษที่สถาบันแห่งนึง แล้วมันก็เป็นจุดเริ่มต้นของเรื่องราวต่างๆมากมาย
ตอนเราม4เราก็ได้เจอผชคนนึงๆ ซึ่งไม่หล่อมากนะ แต่มีเสน่ห์ ตอนนั้นเราก็แค่มองเฉยๆ บอกเพื่อนว่าเห้ยยยน่ารักวะ แล้วเหมือนเค้าคนนั้นได้ยินมั้ง เค้าก็แอบอมยิ้ม เราก็อายมากกกก ก็ด้วยเราเป็นผญอะเนอะ ไม่น่าพูดอย่างนั้น
พอเรียนมาเรียนๆ เราก็ชอบมากๆขึ้น แต่ก็ได้แต่มอง
จนขึ้นม5 เทอม2 เราก็แบบเฮ้อทำไงดีวะ อยากรู้จัก เราก็เลยไปถามเพื่อนที่อยุ่ รรเดียวกับคนนั้นว่ารู้จักไหม
เพื่อนเราก็บอกว่าเออรู้จัก มันมึนๆๆ ฮา กวนตีน มีคนมาชอบมันเยอะนะๆ ส่วนใหญ่พวกเกย์ ตุ้ด กระเทยพวกตัวแม่ๆอะ มาเฝ้าที่รรบ่อยๆ
เราก้เห้ยใจไม่ดีแล้ว มันเป็นเกย์ป่าววะ เราก็เก็บความสงสัยไว้ มันไม่สบายใจ
เพื่อนก็ให้ไลน์มันมา เราก็แอดไป ส่งสติกเกอร์ไป ขอแทนคนนั้นว่าผ
แล้วผก้ตอบมาว่า เธอใช่คนที่เรียน .... บ้านอยู่ ... ป่ะ
เราก็เห้ยยยย รู้จักเราด้วยเหรอวะ ตื่นเต้น ผ ก็บอกว่าเออน่า รู้แล้วกัน แล้วก็ตามมาไลค์รูปเราในไทม์ไลน์ใหญ่เลย
เราก็กรี้ดสิที่นี่ บอกเพือนๆ
แล้วก็คุยกันมาเรื่อยๆ แตเค้าไม่มีทีท่าว่าจะชอบเรานะ
จนเปิดเทอมมาเรียนพิเศษด้วยกัน ก็เจอกันเรื่อยๆ เราก็ยิ้มให้ เค้าก็ยิ้มให้ แต่เหมือนว่าแบบยิ้มอ่อย สร้างฐานแฟนคลับไปอย่างนั้นอะ คือจะบอกว่ามันแบดบอยมากกกกกก แต่ก็แอบตั้งใจเรียนอะ
เราก็คุยกันในไลน์มาเรื่อยๆ เราก็ช่วยเค้าเรื่อยๆเรื่องการสอบ เรื่องชีท อะไรแบบนี้ ก็เลยได้เจอกันมากขึ้น แบบมาขอยืมชีทไรแบบนี้
จนสนิทกันมากกกกๆๆๆขึ้น แบบคุย กุ   สาส กัน แต่เค้าก็รู้มั้งว่าเราชอบ ไม่งั้นผญคงไม่แอดไลน์ไป แต่คงไม่รู้ว่าชอบมากชนาดนี้
ตลอดเวลานั้นเราก็แอบสืบประวัติเค้าเรื่อยๆนะ แบบเค้าไม่เล่นเฟส เราก็แอบมาส่องรูปเค้าจากเฟสเพื่อนเค้า คือเค้าฮอตมากเว้ยย แต่เราส่องไปเราก็กรี้ด แบบคนเชี้ยไรวะน่ารักขนาดนี้ เหมือนโดนคุณไสยอะ แบบทำไรก็น่ารักไปหมด ทั้งๆที่มันก็เคยทำตัวไม่ดีใส่เรานะ
จนมา ม6 ผ ก็ขึ้นสเตตันไป ประมาณว่าช่วงนั้นมีความรักอะแหละ เราก็เสียใจมากกกกกๆๆๆๆๆๆ คือเราบอกก่อนนะว่าเราร้องไห้กับเรื่อง ผ บ่อยมาก แต่เค้าก็คงไม่รู้เลย เราก็เก็บความค้างคาใจที่รู้ว่าเค้าแอบรัก แต่ไม่รู้ว่าคนๆนั้นคือใคร คือมันเจ็บปวดมากเว้ย
จนมา ม6 เทอม 2 ก็มีสอบหลายที่ใช่ไหม แบบเข้ามหาลัยอะ ผ ก็บอกว่าถ้ามีสอบไรบอกด้วยนะ จะสมัครให้หมด เราก็พยายามบอกนะ แต่คือมันไม่ค่อยสนใจ แล้วจะให้เราบอกเพื่ออออ เราก็เก็บชีท ติว ไรงี้ไว้ให้ จนมาวันนึงประมาน 2 ทุ่มเราก็เรียนพิเศษอยุ่ มันก็ไม่มา แล้วไลน์มาว่าจะมาเอาชีท เราก็แบบมันไกลทางเดิมที่จะเดินไปอีกตึกนึงแล้วมันเปลี่ยวด้วย เราก็ดินลงไป ไลน์ไปหาบอกว่า ค่ดมืดเลยสาสส กุกลัว มารับกุทีงงง
มันก้บอกว่าถ้าใครทำไรเดี่ยวกุต่อยให้เช้ดด เราก็รู้เว้ยพูดไปงั้นคือมันขกเดินมา ก็งี้แหละ พอไปถึงก็เอาชีทไปให้ แล้วมันก็บอกว่า เดี๋ยวกุเดินไปส่ง มันก็เดินมาส่งเราก็แบบกรี้ดดดดีใจมากๆ แต่ทำหน้านิ่งๆไว้ แล้วก้คุยกันมาตลอดทาง สุดท้ายมันก็ถามถึงเพื่อนเราอะ คนใกล้ตัว ว่าคนนั้นอะ สอบติดที่ไหนยัง เป็นไงบ้าง เราก็ตอบไป แต่แบบคือเสียใจ ชอบใครไม่ชอบนะเว้ย ไมต้องชอบคนใกล้ตัวด้วยวะะะ ค่ดโ้วยย เราไม่รู้นะว่ามันชอบจิงแบบที่เราคิดไหม แต่เห็นเพื่อนมันทั้งแก้งก็ชอบคนๆนี้ อาจจะแค่แอบปลื้มมั้ง ก็ให้กำลังใจตัวเองต่ออไป ตอนนั้นเพลงนั้นดังขึ้นมาเลยอะ เป็นแค่ที่ปรึกษา ก็คนอย่างเรามันเป็นได่แค่ที่ปรึกษา
จนมาถึงการสอบครั้งนึงคือไปสอบที่ กทม พักคนละโรงแรมกัน แต่คือตอนนั้นมันบอกเราหมดเลยนะว่ามันทำไร อยุ่ที่ไหน ถ่ายรูปมาให้ดู แล้วก้บอกเราว่า ถ้านอนไม่หลับ ก็ทักกุมาได้นะะ เราก็แบบคิดเข้าข้างตัวเอง กรี้ดดมาก พอมาตอนเช้าก็ตื่นไปสอบ นั่งบีทีเอส คือนั่งมาเรื่อยๆไม่รุ้ว่านั่งขบวนเดียวกัน แต่คนละโบกี้อะ พอมาถึงสถานีก็เปิดประตู  แบบเปิดมาคนอย่างเยอะ แต่เรามองเห็นเค้าคนเดียวอะ นึกออกปะ แบบในบีทีเอสคุยกันในไลน์ แล้วเปิดประตูบีทีเอสมาเจอกัน เรายิ้มให้กัน คือแบบมันฟินเว้ยยย เหมือนพรหมลิขิต
ก็คุยกันมาเรื่อยๆ มันก็ตอบดีบ้างไม่ดีบ้าง ด้วยความที่เหมือนสนิทกันมั้ง บ้างทีก็พูดไม่ดีใส่เรานะ เหมือนเราเป็นแค่ที่ปรึกษาอะ
พอมาถึงการสอบเรื่อยๆ ก็พักโรงแรมเดียวกันตลอด แต่ไม่ค่อยมีโอกาสได่คุยกันเลย
จนมาสอบครั้งนึงซึ่งครั้งนี้เหมือนจะเป้นครั้งสุดท้ายมั้ง ที่จะได้อยู่กับ ผ ซึ่งฟ้าก็ช่างเป็นใจ สอบห้องเดียวกันน คือเราก็ดีใจมาก เวลาขึ้นรถไรงี้พวกเพื่อนก็แซว ผ ก็อมยิ้มนะ แต่มันเจ้าชู้อะแบบเจอเพื่อนเราน่ารักๆมันก็แบบ เออเนอะผช แต่หลายครั้งอะ
คือเราก็เสียใจมากกกกกกแบบมันคือครั้งสุดท้ายที่จะได้เจอกันอะ แบบอยุ่กันคนละรรไง มันอึดอัดใจ คือไม่เคยชอบใครมากขนาดนี้ ผ่านมา 3 ปี คือมันทำไรก็ดีไปหมด รักมันมาก ผ่านมากี่ปีก็ยังร้องไห้ให้หมาตัวเดิม ทั้งๆที่มันไม่รุ้ตัวเลยเว้ยย ว่าเพื่อนคนนี้รักหมดใจ งงงงงงงงงงงง โว้ยยยย
สุดท้ายครั้งนั้นเราก็ไม่ได้บอก.........
จนมาถึงวันนี้อีกแค่ 20 กว่าวันก็จะจบม6แล้ว เราควรทำยังไง คือมันไม่กล้าบอก กลัวเสียเพื่อน กลัวจะไม่ได้คุยกันอีก ถึวแม้จะไม่ได้เจอกัน ก็ขอคุยด้วยในไลน์หน่อยได้ไหม เราควรบอกดีไหมม มันอึดอัดใจมาก ความรู้สึกที่มันล้นในใจแบบโอ้ยยยย กุรักมากกก ถ้าจะบอก บอกทำไงดี ไม่อยากหวานอะ ไหนก็คุยกันแบบฮาดค
อละ