ละครเรื่องนี้เบาสมอง แต่ไม่เบาปัญญานะ อย่างฉากที่ตังตังหนีออกจากบ้านนี่สะท้อนให้เห็นปัญหาครอบครัวได้เป็นอย่างดี
- ปัญหาของผู้ใหญ่ เด็กไม่เกี่ยวใช่ไหม แล้วปัญญาหาของเด็กล่ะ ผู้ใหญ่เกี่ยวไหม? คำถามนี้ของตังตัง ผู้ใหญ่ที่ได้ฟังคงได้ฉุกคิดกันบ้างล่ะ
- หรือแม้แต่คำพูดของเชนที่สอนตฤณ
"เวลาที่มนุษย์เราเผชิญกับปัญหา แล้วจะก้มหน้าร้องไห้ มันก็ไม่ผิดอะไรหรอก แต่ถ้ามัวจมอยู่กับความผิดหวัง ไม่สนใจอะไร ลืมแม้กระทั่งคนใกล้ตัวที่รักเรามากที่สุด นั่นนะ โคตรผิด" ประโยคนี่โดนใจจี๊ดๆเลย คนเรามักแคร์แต่ตัวเองจนลืมไปว่าเรามีครอบครัวที่รักเรามากที่สุด

บางทีการดูละครมันก็ไม่ใช่แค่เพื่อความบันเทิงนะ แต่มันยังได้ข้อคิดอะไรดีๆอีกมาก เราว่าเรื่องนี้ตอบโจทย์ละครครอบครัวเลย