คำถามตามนั้นละครับ
คุณจะรู้สึกยังไง เมื่อคุณอยู่หอเดียวกันกับแฟนเก่า (แต่คนละห้อง) และก็เจอเขากับแฟนเขาทุกวัน บางวันเดินสวนกัน บางวันเดินตามก้นกันก็มี
เรื่องมีอยู่ว่า ช่วงที่ผมกับแฟนเก่าเรายังรักกันดี ช่วงนั้นผมอยู่ด้วยกันกับเมท(ชาย) ตอนนั้นแฟนเก่าผมอยากย้ายหอ เพราะหอเก่าเธอเล็กและแคบ เธออยู่กับเมท(หญิง) ผมเลยเสนอไปว่าย้ายมาอยู่หอเดียวกันกับผมดีไหม แต่คนเป็นละห้อง เพราะหอผมดูกว้างและราคาถูกกว่า ผมเลยติดต่อแม่บ้านหาห้องและจองไว้ให้เธอเป็นคนแรกหากห้องว่าง พร้อมจ่ายค่ามัดเรียบร้อย
บังเอิญมีเรื่องกันก่อน จนถึงขั้นผมเลิกติดต่อกันเลย จนห้องว่าง แม่บ้านก็บอกผมว่าห้องนี้ ผมก็ไม่รู้จะทำยังไง ไม่อยากติดต่อไปเลย ผมจึงตัดสินใจบอกเมทเขาแทนว่าได้อยู่ห้องนี้ จนในที่สุดเธอและเมทก็ย้ายมา
สิ่งที่ผมเห็นและเจ็บที่สุด คือ การที่เห็นแฟนเก่าพาแฟนของเธอขึ้นมาห้อง (ไม่ขอเรียกแฟนใหม่ เพราะเธอกลับไปคบกับแฟนเก่า) ซึ่งเป็นห้องที่ผมเคยหาให้ มันเจ็บมากๆ เจ็บแบบจิ๊ดๆ เหมือนหยามกันสุดๆ ผมก็ได้แต่ทำใจและอยู่นิ่งๆ สงบๆ สยบความเคลื่อนไหวต่อไป ผมมักจะเห็นเธอกับแฟนของเธอเกือบทุกวัน เดินผ่านกันบ้าง แต่ผมก็ไม่มอง ผมคิดว่าผมจะออกจากหอนี้ดีหรือไม่ แต่ตัดสินใจยาก เนื่องจากปัญหาทางการเงิน เพราะหอนี้ราคาถูกสุด น่าอยู่ ผมเลยไม่อยากย้ายออก จึงจำต้องทนต่อไป
แล้วหากเป็นคุณจะทำยังไง
จะยอมทนเจ็บไป จนให้มันชินชา หรือจะย้ายออกจากที่นี่เพื่อความสบายใจของเรา
ปล. หากใครอยากรู้เรื่องราวดราม่าในชีวิตของผมที่ชวนงงงวยกับสิ่งที่เกิดขึ้น จนใครๆเกินกว่าที่จะรับได้ ที่ผมเขียนไว้ สามารถไปอ่านกระทู้นี้ครับ
"พรหมลิขิต หรือ กรรมลิขิต กับ บทรักสามเศร้า เราสามคน"
http://ppantip.com/topic/33139103 
คุณจะรู้สึกยังไง เมื่อคุณอยู่หอเดียวกันกับแฟนเก่า และเจอเธออยู่กับแฟนของเธอทุกวัน
คุณจะรู้สึกยังไง เมื่อคุณอยู่หอเดียวกันกับแฟนเก่า (แต่คนละห้อง) และก็เจอเขากับแฟนเขาทุกวัน บางวันเดินสวนกัน บางวันเดินตามก้นกันก็มี
เรื่องมีอยู่ว่า ช่วงที่ผมกับแฟนเก่าเรายังรักกันดี ช่วงนั้นผมอยู่ด้วยกันกับเมท(ชาย) ตอนนั้นแฟนเก่าผมอยากย้ายหอ เพราะหอเก่าเธอเล็กและแคบ เธออยู่กับเมท(หญิง) ผมเลยเสนอไปว่าย้ายมาอยู่หอเดียวกันกับผมดีไหม แต่คนเป็นละห้อง เพราะหอผมดูกว้างและราคาถูกกว่า ผมเลยติดต่อแม่บ้านหาห้องและจองไว้ให้เธอเป็นคนแรกหากห้องว่าง พร้อมจ่ายค่ามัดเรียบร้อย
บังเอิญมีเรื่องกันก่อน จนถึงขั้นผมเลิกติดต่อกันเลย จนห้องว่าง แม่บ้านก็บอกผมว่าห้องนี้ ผมก็ไม่รู้จะทำยังไง ไม่อยากติดต่อไปเลย ผมจึงตัดสินใจบอกเมทเขาแทนว่าได้อยู่ห้องนี้ จนในที่สุดเธอและเมทก็ย้ายมา
สิ่งที่ผมเห็นและเจ็บที่สุด คือ การที่เห็นแฟนเก่าพาแฟนของเธอขึ้นมาห้อง (ไม่ขอเรียกแฟนใหม่ เพราะเธอกลับไปคบกับแฟนเก่า) ซึ่งเป็นห้องที่ผมเคยหาให้ มันเจ็บมากๆ เจ็บแบบจิ๊ดๆ เหมือนหยามกันสุดๆ ผมก็ได้แต่ทำใจและอยู่นิ่งๆ สงบๆ สยบความเคลื่อนไหวต่อไป ผมมักจะเห็นเธอกับแฟนของเธอเกือบทุกวัน เดินผ่านกันบ้าง แต่ผมก็ไม่มอง ผมคิดว่าผมจะออกจากหอนี้ดีหรือไม่ แต่ตัดสินใจยาก เนื่องจากปัญหาทางการเงิน เพราะหอนี้ราคาถูกสุด น่าอยู่ ผมเลยไม่อยากย้ายออก จึงจำต้องทนต่อไป
แล้วหากเป็นคุณจะทำยังไง
จะยอมทนเจ็บไป จนให้มันชินชา หรือจะย้ายออกจากที่นี่เพื่อความสบายใจของเรา
ปล. หากใครอยากรู้เรื่องราวดราม่าในชีวิตของผมที่ชวนงงงวยกับสิ่งที่เกิดขึ้น จนใครๆเกินกว่าที่จะรับได้ ที่ผมเขียนไว้ สามารถไปอ่านกระทู้นี้ครับ
"พรหมลิขิต หรือ กรรมลิขิต กับ บทรักสามเศร้า เราสามคน"
http://ppantip.com/topic/33139103