ไม่ผิดใช่ไหม??

คือเรื่องมันมีอยู่ว่า เรารู้จักกับผู้ชายคนนึงมาตั้งแต่เด็กๆ แล้วเขาเคยจีบเรา เขาเคยขอเราเป็นแฟน แต่ตอนนั้นเราปฏิเสธไป   ไม่ใช่เพราะเราไม่ชอบเขานะเราไม่พร้อมต่างหาก เขาตามตื๊อเราอยู่ซักพักนะแล้วเขาก็หายไป บล็อคเฟซ บล็อคเบอร์ จนเราสืบรู้มาว่าเขามีแฟนแล้ว ถ้าถามว่าเสียใจมั้ย บอกเลยว่ามาก!! เศร้า เราทำทุกวิถีทางเพื่อที่จะให้เขากลับมาชอบเรา แต่ยิ่งพยายามมากเท่าไหร่มันก็เหมือนยิ่งห่างไกลออกไปมากเท่านั้น .......แต่มีอยู่วันนึง เขาก็โทรมาคุย บอกเราว่าเหงา บอกว่าคิดถึงเรา เราก็งงๆเนอะ วันนั้นทำท่าทีห่างเหิน แต่วันนี้กลับโทรมาบอกว่าคิดถึง มันคือไรวะ .....แต่เราก็คุยกับเขามาเรื่อยๆ ทั้งๆที่รู้ว่าเขายังคบกับแฟนอยู่.......... แล้วมีอยู่วันนึง เขาชวนเราไปดูดาวดาว ณ ที่ที่นึง พอ 4 ทุ่มเราสองคนก็เข้าเต๊นนอน เขาถามเราว่าทำอะไรดีคืนนี้ เราเลยตอบเขาไปว่าก็นอนสิ แล้วเขาก็นอนกอดเราจากข้างหลัง ซักพักมือเขาเริ่มเลื้อยมาจับหน้าอกเราแล้วเขาก็เริ่มไซ้คอ เราเลยหันไปหาเขาแล้วบอกเขาว่า dry hump โอเคป่ะ เขาก็ถามว่าคืออะไรแล้วเราก็อธิบายให้เขาฟัง เขาก็บอกว่าโอเค พอทำเสร็จเขาก็บอกเราว่า "รู้สึกผิดจัง เขารัก...(ชื่อแฟน)...มากนะ ถ้าเรื่องนี้ทำให้แกคิดอะไรมากไปกว่าเพื่อนเขาขอโทษ......ถือว่าเรื่องนี้ ไม่เคยเกิดขึ้นได้มั้ย"  เราก็ตอบเขาไปว่า อืม....... แล้วหลังจากวันนั้นเขาก็โทรมาอีกเรื่อยๆ แต่เราก็ไม่รับนะ แล้วสุดท้ายก็บล็อคเบอร์ เราคิดนะว่า (นี่ขนาดยังไม่ได้มีอะไรกัน ประโยคนั้นมันยังทำให้เราเจ็บมากขนาดนี้  ถ้ามีอะไรกันมันจะเจ็บกว่านี้มากแค่ไหน) .......... เราเลยคิดว่าการที่เราเลิกยุ่งกับเขามันคงจะดีกว่าการที่ต้องมาตกอยู่ในสถานะที่เรียกว่าอะไรก็ไม่รู้ แล้วเราคิดว่ามันก็น่าจะเป็นสิ่งที่ดีที่สุดที่เราควรทำ ถึงเราจะไม่อยากทำแค่ไหนก็ตาม  ร้องไห้

คืนนั้นในเต๊นที่เราทำลงไปเรียกว่าเลวมั้ย?
แบบนี้หรือเปล่าที่เค้าเรียกว่าชู้?
เราทำถูกแล้วใช่มั้ย ที่เลิกยุ่งกับเขาคนนั้น?
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่