จะว่าก็พลาดไปแล้วนะ สองปีมาแล้ว เราช่วยเพื่อนออกรถมิตซูที่เหมือนรถขายกาแฟอ่ะ  ออกเป็นชื่อเราเลย เพราะเขาไม่มีเครดิต ตอนนั้นเพื่อนก็ตั้งใจอยากทำงานมาก มีโครงการจะเอารถออกขายข้าว ข้านน้ำพริก ขนมผลไม้ตามหน้าโรงงาน  เขาวางดาวน์ จ่ายค่าตกแต่งรถหมดเลย เราแค่ใช้ชื่อเราไปออกรถให้ ผ่อนในชื่อเรา  

ตอนนั้นเพื่อนคนนี้มีเงินเหลือจากการขายบ้านนิดหน่อยเลยมาลงทุน  รถคันนี้สี่แสนกว่าบาทรวมตกแต่ง  ปีแรกก็ทำมาหากินดี ขยัน  พอเข้าปีที่สองนางเริ่มหยุดขายของ พอขายได้เงินก็หยุดพัก ไปเที่ยว พอเงินหมดก้มาทำงาน แล้วก็โทรมาบ่นว่าเหนื่อยสาหัส  ช่วงปลายปีที่แล้ว นางไปเที่ยวเป็นเดือน ขับรถไปทางเหนือ ขับไปอีสาน เที่ยวอย่างเดียว โพสเฟสบุคแต่รูปเที่ยว กิน ดื่ม มีความสุข

ข้อเท็จจริงคือนางไม่ทำงาน เอาเงินที่ขายของได้มาเที่ยวกิน บ้านก็เช่าทิ้งไว้ไม่อยู่ เราเคยขอให้หาบ้านเล็กกว่านี้จะได้ไม่เปลือง แอร์ก็อย่าเปิด ไอโฟนก็ไม่ต้องใช้ได้ไหม  แบบว่าเตือนเพราะเป็นเพื่อนนะ ไม่ใช่อิจฉา แต่นางไม่ฟัง นางบอกว่าชีวิตนางลำบากก็ต้องมีสิ่งชดเชย

เราไม่ว่าอะไร เพราะไม่ใช่เรื่องของเรา จนวันหนึ่งไฟแนนซ์โทรมาหาเรา ตำหนิว่าขาดส่งรถสามงวด เฮ้ยยยย.... เราตกใจ เราไม่เคยเสียเครดิตเลย เราก็ผ่อนบ้าน ผ่อนรถ จ่ายบัตรเครดิตของเราตรงเวลา เป็นสิบปีแล้วไม่เคยเสียประวัติ เราเลยโทรหาเพื่อน เพื่อพูดแต่ว่าขอโทษ ก็มันช๊อตหาเงินไม่ทันจะให้ทำไง  จะพยามส่งให้ค้างแค่สองงวดละกัน เพราะไฟแนนซ์ให้ค้างสองงวดได้  

ปกติเราจะไม่ตามจุกจิกเพื่อนนะ แต่ครั้งนี้ที่ไฟแนนซ์โทรมา เราก็เฉยไม่ได้เนอะ  เห็นเพื่อนพูดอย่างนั้นเราก็เออๆ ช่วยหน่อยนะ เราจะติดเครดิตบูโร  นางก็รับปาก  เมื่อวานนี้เราโทรไปถามเรื่องรถว่าจัดการเคลียค่างวดหรือยัง เพราะเห็นนางโพสเฟบุคแต่งตัวหรูไปงานไฮโซ  นางตอบว่าขอโทษ จะพยามให้เหลือค้างแค่งวดเดียว .... เราเลยยิงคำถามว่า งั้นขายรถมั๊ย คือในใจเราคิดว่า เขาไม่มีทางผ่อนรถคันนี้รอด เพราพฤติกรรมกินเที่ยวแบบนี้ ทำงานเมื่อหมดเงิน มีปุ๊บเที่ยว  เราถามไป นางเงียบไปแล้วตอบว่า ถ้าขาย ก็ไม่มีรถไปทำงานสิ ... แล้วก็หายไปเลย

เราน่ะติดเครดิตบูโรแล้ว โดยเราไม่ได้ทำ และจะแก้ไขอย่างไรดี ปีนี้จะออกรถอีกคันคงไม่ผ่านแน่ๆ  มันจะมีปัญหาอะไรไหมคะ