แชร์ประสบการกว่าจะได้เจอกับผู้ชายคนนี้ไม่ใช่เรื่องง่าย

ขอโพสในหมวดกระทู้คำถามนะคะ เพราะ จขกท ไม่ได้ยืนยันตัวตน เลยโพสในหมวดกระทู้สนทนาไม่ได้ แต่อยากเล่าความรู้สึกดีๆบ้าง แหะๆๆ

ขอเริ่มจาก จขกท คบกับผู้ชายคนนึงมาได้ 5 ปี แต่เค้านอกใจไปมีคนอื่น แล้วก็อยากคบกันแบบ 3 คนด้วยค่ะ เราเลยตัดสินใจออกมาเองไม่ยุ่งด้วยเด็ดขาด ยอมรับว่าเจ็บมากแต่ก็ต้องเข้มแข็งอะ ทำใจปล่อยวาง ตอนนั้นคือไม่มีเพื่อนด้วย เพื่อนน้อย ตอนคบกะเค้า เค้าก็หวงมากไม่ค่อยได้ออกไปไหน ถ้าไปก็ไปกะเค้ากะเพื่อนเค้า แต่เราสนิทกับน้องสาวแฟนเก่ามากๆเลยนะ ขอแทนชื่อน้องว่าน้องเอ๋นะคะ
ตอนเกีดเรื่องจนถึงตอนจบ น้องเอ๋เทคแคร์เราดีมากๆ เอ๋ให้กำลังใจ คุยกะเราได้ทุกเรื่อง เรารักเค้าเหมือนน้องสาวแท้ๆเลยค่ะ น้องเอ๋เป็นคนเรียนเก่ง อายุน้อยกว่าเรา3ปี เอ๋ชอบเล่าเรื่องรุ่นพี่ที่เธอปลื้มให้ฟังบ่อยๆ(น้องเรียนcollageค่ะ) เอ๋ปลื้มเพราะพวกเขาเรียนเก่งมาก คือปลื้มแบบพี่น้องและชื่นชมนะคะ ไม่ใช่แบบชู้สาว มีอยุ่สองคน คนนึงเอ๋ค่อนข้างสนิท เรียกว่าพี่แร็พบิทละกัน คนนี้เอ๋สามาดคุยได้เข้าถึงได้ แต่อีกคน(เรียกว่าแวมไพร์)เอ๋บอกเค้าเป็นคนเงียบๆ เท่ห์ๆเข้มๆ แต่เรียนเก่ง พูดได้ 5 ภาษาเลยทีเดียว ตอนพรีเชั้นงานกลุ่มหรืออะไรเนี่ย ทำหน้าเรียบเฉยเหมือนไม่ได้คิดอะไร เหมือนคนคิดอะไรเรื่อยเปื่อยไม่สนใจเรื่องเรียนอ่ะ แต่ตอบคำถามระดับเทพ พรีชั้นอย่างเทพเอ๋บอกแบบนี้ เล่นกีต้าร์ตั้งแต่อายุ 11  ตอนนี้เชียนไปละ เขาไม่เคยห่างกีต้าร์เลย  เราก็ป๊าดดดด อะไรจะเฟ่ออปานน้านนน5555 แต่ก็ดีใจที่น้องอยู่ใกล้คนเก่งๆแบบนั้นน้องจะได้เก่งเหมือนเขาเรื่อยๆไป

นอกเรื่องไปนิดมาต่อดีกว่า เมื่อเลีกกันไปแล้วเราถึงมีเพื่อนใหม่ที่ดี คือเรียกว่ากลุ่มเลยดีกว่า ก็ค่อนข้างสนิทกันมาก กลุ่มผู้ญิงนี่แหละ เราโสดมาปีกว่า มีหลายคนเข้ามาคุยนะ พอหลายๆคนรู้ว่าเราเลีกกับแฟน ก็มีๆมาจีบบ้าง แต่เราจะเลือกคุยเฉพาะกับคนที่ดูเหมือนจะเข้ากับเรามากที่สุดแต่ก็ไมมีค่ะ เลยหยุดชะทีมันมองไม่เห็นเลยอ่ะไม่เห็นว่าตัวเองจะคลิ๊กใครชะทีไง 555 มันเลยรู้สึกเบื่อๆ  พอมาวันนึงเล่นไอจีอยู่ไปเจอโปรไฟล์ผู้ชายคนนึง รูปโปรไฟล์เขาเป็นรูปอาตท์ๆหน่อย เราชอบฟอลPhotographer อยุ่แล้วไง ชอบให้มีรูปสวยๆขึ้นฟีดไรงี้ๆๆ เราเลยฟอลเค้าไปเพราะโปรไฟล์เค้าเป็นไพร์เวท ของเราก็เช็ทเป็นไพร์เวทเหมือนกัน วันต่อมาเขามาฟอลเรากลับ เราเลยไปเช็คโปรไฟล์เค้าดู ดูๆไปเค้าไม่ใช่Photographerอ่ะ แต่เค้าชอบโพสรูปอาหารแบบน่ากินๆๆ เฮ้ยยย เหมือนเราเลยอ่ะ เราก็เลยเม้นถามว่ากินนที่ไหน อะไรยังไง เค้าก็มาเม้นตอบ 55 แล้วก็มาเม้นรูปเรามั่งอะไรมั่ง แต่ส่วนมากเราจะคุยกันเรื่องอาหาร ร้านอาหารกัน คือคุยกันในไอจีนั่นล่ะ ในเมื่อเค้าไม่ขอเบอร์เราก็ไม่ได้ขอ ก็ไม่ได้หวังว่าเค้าจะมาจีบอยู่แล้วไง และแล้ววว เราคุยกันในไอจี1วีค แล้วเขาเลยขอเบอร์ เราก็ให้ไป ก็เริ่มคุยกันตั้งแต่ตอนนั้นเลย เค้าทักมาคุยกันไปมาถึงตี2ก็มี ชึ่งปรกติเราเข้านอนเร็วนะ ตอนนั้นเรารู้ละ ว่าเขามาแนวจีบๆ แล้วเราเองก็รู้สึกชอบเขาด้วยนะ แบบไม่เคยรู้สึกแบบนี้กับใครมานานแล้ว ก่อนหน้าเขามา ก็มาคนมาจีบแต่ไม่รู้สึกถูกใจแบบนี้เลย แล้วเราก็คุยกับเพื่อนสนิทกลุ่มนั้นว่า เฮ้ยๆๆ เราว่าเรามีคนมาจีบแล้วว่ะ อิอิ ก็ฮือฮากันใหญ่ ก็ส่งรูบให้ดูเลย เพื่อนอึ้งมากกก เพื่อนเราทุกคนเรียนที่เดียวกับเขาคนนั้นเลย!!!! พวกเขาก็ค่อนข้างรู้จักกันดีด้วย เราเลยเอะใจนิดหน่อย เลยอัพเดทยัยเอ๋ชะหน่อย ก็ส่งไปหาว่า เอ๋ แจ้มีคนมาจีบแล้วนะ ยัยเอ๋ตื่นเต้นเหมือนทุกทีที่ได้ยินแบบนี้ เพราะใครมาจีบเราจะบอกเอ๋เป็นคนแรกตลอด พอส่งรูปให้เท่านั้นแหละ ยัยเอ๋โทรมาเลยยย แล้วก็กรี้ดดดดดดดดดดยาววววมากกกกกก กรี้ดๆๆๆๆๆ แล้วพูดว่า “แจ้ๆๆๆ จำได้ม้ายย พี่แวมไพร์ของเค้าที่เรียน collage ด้วยกันอ่ะะะ” เราตอบ เออ จำได้ ทำไมเขามาขอเอ๋เปนแฟนหรอว่ะ กรี้ดๆๆจังเนี่ยย ฮะฮ่าๆๆ เอ๋บอก “ไม่ใช่แจ้ มันเป็นเรื่องช็อคกว่านั้น  พี่ที่แจ้ส่งรูปมาให้เมื่อกี้อ่ะ  นั่นล่ะ คือพี่แวมไพร์ ”  

ผ่างงงงงงงง ในหัวเราเสียงดังเหมือนเสียงเปีดแมคบุคครั้งแรกเลยยยย ขนหัวลุกวูบวาบทั้งตัว

ห๊ะะะะ ไรนะะะะ คือยังงงว่า เป็นไปได้ไงอะ คิดว่าคงไม่มีทางรู้จักกันได้หรอก พี่แวมไพร์ของยัยเอ๋เนี่ย แต่ทำไมเป็นคนนี้ได้ เป็นคนที่เราสามารถทำให้เขาอดหลับอดนอนมาคุยกับเราได้เนี่ยย โอ้ววว มันยอดไปมั้ยย แบบสะใจเล็กๆ ยังไงคนนี้ ยัยเอ๋นี่สนับสนุนสุดๆ เชียร์สุดใจจะขาดดิ้นนนน

พอคุยกันไปได้สักพักเขาก็นัดเดทค่ะ ทุกอย่างโอเคลงตัวเป๊ะะมากกก นิสัยเข้ากันได้ดีค่ะ ดูใจกันไปถึง 9เดือนค่ะ ตอนนั้นยังหวั่นๆว่าเขาจะขอเป็นแฟนมั้ย จึงร้อนใจเป็นเหตุให้เราตั้งกระทู้ http://ppantip.com/topic/33004963  ขึ้นมาเพื่อขอความเห็นจากทุกคนนค่ะ

แล้วเขาก็ขอเราคบเป็นแฟนในวันปีใหม่ที่ผ่านมาค่ะ  แบบที่เวลาใครถามว่ามีแฟนยังก็ให้ตอบได้เลยว่ามีแล้ว คือก่อนหน้านี้เขาก็ทำกับเราเหมือนแฟนอ่ะ แต่ยังไม่ได้ขอดีๆ แต่ก็เทคแคร์ดีมากๆ ตอนเค้าขอเป็นแฟน เราก็ตกลงแล้ว เราทั้งสองกอดกันน้ำตาไหลเลยค่ะ เขาพร่ำเบาๆว่า “where have you been? เธอไปอยู่ไหนมา กว่าจะได้มาเจอกัน ยากจังเลยเนอะ แต่ก็ดีแล้วที่เรามาเจอกันตอนนี้ ตอนที่เราพร้อมแล้ว ถ้าเจอกันก่อนนี้เราอาจจะยังไม่พร้อม นิไสก็คงใจร้อน จนตอนนี้เวลาที่ผ่านมาทำให้เราเป็นผู้ใหญ่ขึ้น รู้จักใช้เหตุผลมากกว่าอารมณ์ แวมไพร์รัก …(ชื่อเรา) นะ ” แล้วเขาก็จุ๊บหน้าผากเราทีนึงแล้วก็เช็ดน้ำตาให้เรา

ขอบคุณที่อ่านมาถึงตรงนี้นะคะ เป็นเรื่องราวดีๆของ จขกท เป็นเรื่องจริงเกีดขึ้นจริงๆ ที่อยากเล่าสู่กันฟังค่ะ
แก้ไขข้อความเมื่อ

แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่