บ่นตั้งแต่เด็ก ๆ ยันลูกโตเกือบ 30 และ ส่วนใหญ่ที่โดนหนักก็จะเป็นพ่อที่โดน แต่ก่อนก็ยังเป็นวัยรุ่นอ่ะ ชอบกินเหล้า สังสรรค์
แล้วถึงบ้านแม่ก็ด่า ก็บ่น พ่อก็เมางะ ขับรถกลับบ้านไม่ได้ต้องมีคนมาส่งตลอด ก็เถียงกันสามบ้านแปดบ้าน เรานี่ต้องเป็นกรรมการห้าม
แต่เวลาไม่เมานี่พ่อดีมาก ๆ เลย คือแกจะไม่เถียง จะเงียบ ตอนเด็กเราก็เข้าใจแม่นะ ที่พ่อเมาแล้วเป็นแบบนี้
พอโต รู้สึกว่าพ่อน่ารักขึ้นมาก กลับบ้านมา แกก็จะจิบเหล้าก่อนกินข้าว เสร็จแล้วก็อาบน้ำนอน ตื่นเช้ามาทำงาน วงจรชีวิตแค่นั้น
เรื่องสังสรรค์เพื่อนฝูงนี่ไม่มีเลย สงสัยแกคงขี้เกียจทะเลาะกับแม่นั่นแหละ
แต่กับแม่ทำไมเรารู้สึกว่าแกบ่นมากขึ้น บ่นแต่เรื่องซ้ำๆ เดิม ๆ ไม่มีเหตุผล อยากด่าก็ด่า ทำอะไรไม่ได้ดั่งใจก็บ่น บ่นบ่นบ่นบ่นบ่น
แม่เช็คโทรศัพท์พ่อ เจอเบอร์แปลกก็เถียงกัน......
จิบเหล้ามาจากที่ทำงานนิสสสเดียวจริง ๆ สังเกตุจากอาการ โดนด่าเป็นเรื่องใหญ่มากกกกก.....
วันไหนพ่อแม่ทะเลาะกัน กับข้าวบ้านอย่าหวังว่าจะได้กินดีๆ....
เมื่อเช้าก็ทะเลาะกันปาโทรศัพท์พ่อพังทั้งสองเครื่องเลย โยนลงน้ำอีกต่างหาก
ตอนนี้แกยังไม่หยุดบ่นเลยค่ะ
ก็แค่อยากระบายน่ะค่ะ ใครมีแม่แบบนี้บ้างคุณทำยังไงกัน ขนาดปีใหม่ที่ผ่านมาไปCountdown กับเพื่อนเหมือนมันสนุกไม่สุด
มันยังมีเรื่องนี้เข้ามาในหัวตลอด เห้อออออออออออออออ
ขอบคุณที่รับฟังนะคะ
😞😞😞😞 ใครมีแม่ขี้บ่น...บ่นแบบไม่มีเหตุผลบ้าง 😞😞😞😞