หาคำตอบจากอากู๋ไม่ได้ เลยลงทุนสมัครมาถามเองเลย ยังไงกระทู้แรก ผิดพลาดอะไรขอโทษนะคะ
คือเรื่องมันเปนยังงี้ค่ะ เราคบกะแฟนคนนี้ตั้งแต่ ปลายกรกฏา ปี57 ก็ใช้เวลาศึกษากันไม่นานนะ เมื่อก่อนเราทำงานตอนกลางคืน เป็นนักร้องในผับตปท ซึ่งแฟนเราก็เปนคนประเทศนั้นแหละ ปกติเดือนนึงจะหาได้เกือบแสน เนื่องจากค่าเงินเค้าเยอะกว่าไทยเรา แต่พอเราเปนแฟนเค้า เค้าก็ไม่ให้เราทำงาน อ่อ เรามีลูก 1คนนะคะ แต่ไม่ใช่ลูกเค้า ลูกแฟนคนก่อน ทีนี้ พอเค้าไม่ให้เราไปทำงาน เราก็หางานทำที่ไทยไม่ได้ เพราะ 1 เราไม่มีใครช่วยดูลูก เมื่อก่อนบ้านแฟนเก่าช่วยเลี้ยง ตอนนี้ย้ายออกมาเลยต้องดูเอง 2 เราเรียนไม่จบด้วย ลูกยังไม่เข้าโรงเรียนเลย จะทำอะไรได้ คือยากเลยอ่ะ ตอนแรกวางแผนไว้ว่าจะให้แม่ที่อยู่ตจวขึ้นมาช่วยดูให้แล้วเราก็ไปทำงานกลางคืนต่อ เพราะหาเงินได้เยอะดี แถมมันไม่ได้เสียหายเหมือนงานในผับประเทศไทย คนไทยจับหมด คนประเทศนี้เรียบร้อยมาก ทีนี้ค่ะ เราอยู่กทมกะลูก แล้วก็ไม่ได้ทำงานอะไร ใช้เงินเค้าอย่างเดียว ปกติเราเปนคนแบบไม่ชอบใช้เงินใครเฉยๆ ไม่อยากให้มาพูดในอนาคตว่าเราใช้เงินเค้าอย่างนู้นอย่างนี้ หรือมาบังคับสั่งเราให้ทำอะไรหรือไม่ทำอะไรได้หมด เพราะเค้าเลี้ยงเราแค่นี้ เค้าก็บอกไม่เปนไรหรอก เค้าเปนผช ต้องหาเลี้ยงอยู่แล้ว แต่ช่วงหลังๆนี่มันมีเรื่องยิบย่อยหลายๆเรื่องเกิดขึ้นมาค่ะ เช่น วันนี้ วันนี้ตื่นสายเนื่องจากเมื่อคืนทะเลาะกันจนเช้า พอตื่นมาก็หิว วันนี้น้องชายเค้ามาเที่ยวไทยด้วย เลยต้องออกไปเจอเค้า ก่อนออกไปเราก็จะแวะกินข้าวข้างทางซึ่งร้านนี้ก็กินไปเมื่อวาน แต่เมื่อวานเค้าบ่นว่าช้อนมันสกปรก ยังงู้นยังงี้ แต่ก็กินจนหมดนะ พอวันนี้จะกินเค้าบอกไม่กิน สกปรก เราก็หิว เราก็บอกเมื่อวานก็กินได้ไม่เหนตาย ทำไมวันนี้กินไม่ได้ เค้าก็ตอบว่า งั้นกินไรไม่ตายก็กินได้หมดใช่มั้ย งั้นกินขี้ก็ได้นี่ ไม่ตายเหมือนกัน ฟังดูเหมือนตลก แต่อารมมาคุมากกก
เราก็เออๆ ไม่กินๆ ไปกินที่ห้างที่นัดเจอน้องเขาละกัน ก็คุยกันว่าน้องเขากินแล้ว เด๋วเราไปถึงก็กืนข้าวก่นแล้วค่อยเจอกัน ก็โอเค จบ พอไปถึง เค้าบอกให้ไปเจอน้องเขาก่อน เรานี่ปรี๊ดมาก จะบ่าย3 แล้ว หิวก็หิว นั่งรถเปนชม พอมาถึงพูดอีกอย่างเราก็โมโหเลย ว่าอะไร ไหนบอกกินก่อน เจอน้องเขาก่อนจะให้เขามานั่งดูเรากินรึไง มันก็โอเคๆ แต่แบบไม่พอใจอ่ะ อ่ะจบ พอไปถึงก็สั่งอาหาร แฟนก็นั่งกะลูก เราเดินไปซื้อขนม ทีนี้คิวมันนาน ก็15นาทีได้อ่ะ พอกลับมาก็บ่น ว่าซื้อไรมา ช็อกโกแล็ตอีกละ ซื้อแต่ของไร้สาระ เราก็แบบ คิดในใจ จะบ่นไรนักหนาวะ ตูจะกินอ่ะ ถ้าเปนตังตูจะพูดมั้ย? แล้วก็บอกว่าเราไปนาน เค้าเดินชะเง้อใกล้ๆแล้วลูกตกเก้าอี้ แล้วบอก ว่าความผิดเรา เพราะเราไปนาน ทำให้เค้าต้องออกมา แล้วลูกตกเก้าอี้ คิดดูสิคะ เราพูดไม่ออกเลย ก็จบไป แล้วก็เจอน้องเค้า ก็เดินช็อปกัน แต่เราคือหน้าบูดไปแล้วอ่ะ แก้ไม่หายละ รมเสียทั้งวันอ่ะ กว่าจะกลับก็ตี1 ไปเดินต่อที่ตลาดนัดอีกด้วย พอนั่งแท็กซี่กลับ เค้าก็ว่า เราซื้อผลไม้ไม่ชวนเค้ากินซักคำ ตูผิดอีก ซักะกลูกเรางอแงจะเอาอะไรไม่รุ เค้าก็บีบหูลูกเรา ไม่เจบนะ แต่เดกอ่ะ อะไรก็ร้องไว้ก่อน เราก็โมโหว่าบีบทำไม เค้าก็ว่า จะเอาอะไรก็ไม่รุ ดื้อ เราก็บอกเอ้า ก็นี่กี่โมงแล้ว ตี1แล้ว มันก็ต้องง่วงต้องงอแงสิ ที่เปนแบบนี้เพราะใครล่ะ? เค้าตอบกลับว่า เออ เพราะน้องตูมาใช่มะ อะไรๆก็เพราะตู ตือเมื่อคืนทะเลาะกันจนเช้า วันนี้มานัดเจออีก ใจเราไม่อยากจะไป แต่เค้ามาว่าว่า ไม่ไปได้ไง เราก็ไป แต่พอมาเจองี้ ถ้าเราพูดว่า พรุ่งนี้ไปเองนะ เราจะดูผิดมั้ย เราเบื่อเค้าเรื่อยๆ คือไม่ค่อยเจอกันนะ เดือน2เดือนครั้ง แต่ไม่รุทำไมหงุดหงิด ขนาดนี้ เหมือนเรา เบื่อด้วยแหละ ทำไรไปไหนก็ลำบาก เบื่อห้อง อยากไปเที่ยว เที่ยวบ่อยก็ว่าใช้เงินเปลือง เวลาทะเลาะใจนึงก็อยากเลิกๆแม่มไปเลย แต่ใจนึงก็ไม่อยาก คือเรามั่นใจนะว่าเค้าเปนคนดี รักเราแน่นอน แรกๆไม่มีปัญหาไรเลยนะ ไม่รุมันมาตอนไหน ปัญหาเนี่ย ทำไงให้หายเบื่อดีอ่ะคะ ช่วยแนะนำหน่อย
แฟนขี้บ่น ชอบถามไรซ้ำๆซากๆ จนเราเบื่อและรำคาญ แต่ไม่อยากเลิก ทำยังไงดีคะ?
คือเรื่องมันเปนยังงี้ค่ะ เราคบกะแฟนคนนี้ตั้งแต่ ปลายกรกฏา ปี57 ก็ใช้เวลาศึกษากันไม่นานนะ เมื่อก่อนเราทำงานตอนกลางคืน เป็นนักร้องในผับตปท ซึ่งแฟนเราก็เปนคนประเทศนั้นแหละ ปกติเดือนนึงจะหาได้เกือบแสน เนื่องจากค่าเงินเค้าเยอะกว่าไทยเรา แต่พอเราเปนแฟนเค้า เค้าก็ไม่ให้เราทำงาน อ่อ เรามีลูก 1คนนะคะ แต่ไม่ใช่ลูกเค้า ลูกแฟนคนก่อน ทีนี้ พอเค้าไม่ให้เราไปทำงาน เราก็หางานทำที่ไทยไม่ได้ เพราะ 1 เราไม่มีใครช่วยดูลูก เมื่อก่อนบ้านแฟนเก่าช่วยเลี้ยง ตอนนี้ย้ายออกมาเลยต้องดูเอง 2 เราเรียนไม่จบด้วย ลูกยังไม่เข้าโรงเรียนเลย จะทำอะไรได้ คือยากเลยอ่ะ ตอนแรกวางแผนไว้ว่าจะให้แม่ที่อยู่ตจวขึ้นมาช่วยดูให้แล้วเราก็ไปทำงานกลางคืนต่อ เพราะหาเงินได้เยอะดี แถมมันไม่ได้เสียหายเหมือนงานในผับประเทศไทย คนไทยจับหมด คนประเทศนี้เรียบร้อยมาก ทีนี้ค่ะ เราอยู่กทมกะลูก แล้วก็ไม่ได้ทำงานอะไร ใช้เงินเค้าอย่างเดียว ปกติเราเปนคนแบบไม่ชอบใช้เงินใครเฉยๆ ไม่อยากให้มาพูดในอนาคตว่าเราใช้เงินเค้าอย่างนู้นอย่างนี้ หรือมาบังคับสั่งเราให้ทำอะไรหรือไม่ทำอะไรได้หมด เพราะเค้าเลี้ยงเราแค่นี้ เค้าก็บอกไม่เปนไรหรอก เค้าเปนผช ต้องหาเลี้ยงอยู่แล้ว แต่ช่วงหลังๆนี่มันมีเรื่องยิบย่อยหลายๆเรื่องเกิดขึ้นมาค่ะ เช่น วันนี้ วันนี้ตื่นสายเนื่องจากเมื่อคืนทะเลาะกันจนเช้า พอตื่นมาก็หิว วันนี้น้องชายเค้ามาเที่ยวไทยด้วย เลยต้องออกไปเจอเค้า ก่อนออกไปเราก็จะแวะกินข้าวข้างทางซึ่งร้านนี้ก็กินไปเมื่อวาน แต่เมื่อวานเค้าบ่นว่าช้อนมันสกปรก ยังงู้นยังงี้ แต่ก็กินจนหมดนะ พอวันนี้จะกินเค้าบอกไม่กิน สกปรก เราก็หิว เราก็บอกเมื่อวานก็กินได้ไม่เหนตาย ทำไมวันนี้กินไม่ได้ เค้าก็ตอบว่า งั้นกินไรไม่ตายก็กินได้หมดใช่มั้ย งั้นกินขี้ก็ได้นี่ ไม่ตายเหมือนกัน ฟังดูเหมือนตลก แต่อารมมาคุมากกก
เราก็เออๆ ไม่กินๆ ไปกินที่ห้างที่นัดเจอน้องเขาละกัน ก็คุยกันว่าน้องเขากินแล้ว เด๋วเราไปถึงก็กืนข้าวก่นแล้วค่อยเจอกัน ก็โอเค จบ พอไปถึง เค้าบอกให้ไปเจอน้องเขาก่อน เรานี่ปรี๊ดมาก จะบ่าย3 แล้ว หิวก็หิว นั่งรถเปนชม พอมาถึงพูดอีกอย่างเราก็โมโหเลย ว่าอะไร ไหนบอกกินก่อน เจอน้องเขาก่อนจะให้เขามานั่งดูเรากินรึไง มันก็โอเคๆ แต่แบบไม่พอใจอ่ะ อ่ะจบ พอไปถึงก็สั่งอาหาร แฟนก็นั่งกะลูก เราเดินไปซื้อขนม ทีนี้คิวมันนาน ก็15นาทีได้อ่ะ พอกลับมาก็บ่น ว่าซื้อไรมา ช็อกโกแล็ตอีกละ ซื้อแต่ของไร้สาระ เราก็แบบ คิดในใจ จะบ่นไรนักหนาวะ ตูจะกินอ่ะ ถ้าเปนตังตูจะพูดมั้ย? แล้วก็บอกว่าเราไปนาน เค้าเดินชะเง้อใกล้ๆแล้วลูกตกเก้าอี้ แล้วบอก ว่าความผิดเรา เพราะเราไปนาน ทำให้เค้าต้องออกมา แล้วลูกตกเก้าอี้ คิดดูสิคะ เราพูดไม่ออกเลย ก็จบไป แล้วก็เจอน้องเค้า ก็เดินช็อปกัน แต่เราคือหน้าบูดไปแล้วอ่ะ แก้ไม่หายละ รมเสียทั้งวันอ่ะ กว่าจะกลับก็ตี1 ไปเดินต่อที่ตลาดนัดอีกด้วย พอนั่งแท็กซี่กลับ เค้าก็ว่า เราซื้อผลไม้ไม่ชวนเค้ากินซักคำ ตูผิดอีก ซักะกลูกเรางอแงจะเอาอะไรไม่รุ เค้าก็บีบหูลูกเรา ไม่เจบนะ แต่เดกอ่ะ อะไรก็ร้องไว้ก่อน เราก็โมโหว่าบีบทำไม เค้าก็ว่า จะเอาอะไรก็ไม่รุ ดื้อ เราก็บอกเอ้า ก็นี่กี่โมงแล้ว ตี1แล้ว มันก็ต้องง่วงต้องงอแงสิ ที่เปนแบบนี้เพราะใครล่ะ? เค้าตอบกลับว่า เออ เพราะน้องตูมาใช่มะ อะไรๆก็เพราะตู ตือเมื่อคืนทะเลาะกันจนเช้า วันนี้มานัดเจออีก ใจเราไม่อยากจะไป แต่เค้ามาว่าว่า ไม่ไปได้ไง เราก็ไป แต่พอมาเจองี้ ถ้าเราพูดว่า พรุ่งนี้ไปเองนะ เราจะดูผิดมั้ย เราเบื่อเค้าเรื่อยๆ คือไม่ค่อยเจอกันนะ เดือน2เดือนครั้ง แต่ไม่รุทำไมหงุดหงิด ขนาดนี้ เหมือนเรา เบื่อด้วยแหละ ทำไรไปไหนก็ลำบาก เบื่อห้อง อยากไปเที่ยว เที่ยวบ่อยก็ว่าใช้เงินเปลือง เวลาทะเลาะใจนึงก็อยากเลิกๆแม่มไปเลย แต่ใจนึงก็ไม่อยาก คือเรามั่นใจนะว่าเค้าเปนคนดี รักเราแน่นอน แรกๆไม่มีปัญหาไรเลยนะ ไม่รุมันมาตอนไหน ปัญหาเนี่ย ทำไงให้หายเบื่อดีอ่ะคะ ช่วยแนะนำหน่อย