คนที่ผมชอบ(เขารู้ว่าเราชอบ)  เอาเรื่องที่รู้ว่าผมชอบเขาไปเล่าให้แฟนเขาฟัง
ซึ่งแฟนเขาและเขาก็เป็นเพื่อนที่เรียนด้วยกันเจอหน้ากันทุกวัน(รู้สึกแฟนเขาจะมองผมแปลกๆด้วย)
และเขายังสั่งห้ามไม่ให้เขาไปยุ่งกับแฟนเขาด้วย

ผมก็ไม่รู้จะบรรยายความรู้สึกตอนนี้ยังไง
คือมันเสียใจมากนะครับที่เมื่อก่อนเราเคยทำดีกับเขามาก มากเกิน (และเสียดายด้วย)
เขาป่วย เราไปซื้อยา ซื้อข้าวมาให้ (ถึงขนาดเตะหัวว่าตัวร้อนไหม)
เขาอยากไปไหนเราก็พาเขาไปได้
เขาไม่สบายเราก็พาไปหาหมอ
เขาไม่ว่างที่จะทำงาน เราก็ช่วยทำงานให้
เขาจะไปหาแฟนเราก็พาไปส่ง
และอีกหลายๆอย่างที่เราทำอย่างจริงใจและใจจริง
วันนี้มันได้ผลตอบแทนมาแบบ โคตรไม่คุ้มค่าเลย
ก็ไม่ได้หวังอะไรมากหรอก ก็ขอแค่อยู่เป็นเหมือนเดิมก็พอ ไม่ได้หวังอะไรมากเลย
ทำไมเขาทำกับผมได้ขนาดนี้
วันวันหนึ่งผมแทบทำอะไรไม่ได้ คิดแต่เรื่องร้ายๆที่เขาทำกับเรา
ไหนจะเรื่องเรียน เรื่องอื่นอีก
เรียนก็ไม่รู้เรื่องสมองคิดวกไปวนมา
มองไปหาเขาก็เจอแต่คนที่ไม่เคยจะแคอะไรในตัวเราเลย ทั้งที่เราแคเขามาก
ลำพังคนแอบรักก็เจ็บจะแย่ละ
ยิ่งมารักเพื่อนตัวเองแบบไม่ให้ใครรู้นี้มันแย่มากนะครับ
ต้องทำตัวไม่ให้ใครเห็นว่าเราเจ็บหนะมันทำได้  แต่ข้างในมันช้ำมากกว่าเดิม
และไม่รู้เมื่อไหร่ที่แฟนเขาจะเอาเรื่องของเรามาเปิดเผยอีกละ
ก้ไม่รู้จะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน
คนปรึกษาก็แทบจะไม่มี ปรึกษาใครไม่ได้นี้มันอึดอัดใจมาก
ผมอยากจะร้องให้มาก แต่มันร้องไม่ออกทั้งเจ็บทั้งจุกอย่างหนัก
ทำอะไรก็ไม่ถูก
ชีวิตมันไม่อยากทำอะไรเลย  มันอยากจะนอนทั้งวัน นอนทุกเวลาๆ
นอนไปเรื่อยๆ จะไม่ต้องมาคิดอะไรอย่างนี้

ผมอยากระบายมันออกมามาก  ผมไม่อยากเป็นอย่างนี้ ผมต้องทำไงครับ


[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ผมเคยลองคบกับคนอื่นดูแล้ว แต่ผมยังลืมเขาไม่ได้