คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 20
ขอบคุณทุกคำตอบมากจริงๆ ค่ะ
เราประมวลจากคำตอบทั้งหมด พิจารณาดูแล้วก็พอจะมองเห็นปัญหาที่เกิดขึ้น
ในส่วนของตัวเราเอง เราคิดว่าดูแลตัวเองดีประมาณหนึ่งค่ะ ออกกำลังกายสม่ำเสมอ รักษาความสะอาด เสื้อผ้าหน้าผมเราแต่งตัวดีอยู่แล้วค่ะ เราชอบแฟชั่น ชอบเครื่องสำอางค์ เวลาอยู่บ้านที่จริงก็ไม่ได้เพิ้งมากค่ะ เพียงแค่ไม่ได้แต่งหน้าทาปากเหมือนวันธรรมดา แต่ทั้งนี้ก็อาจไม่ได้แต่งตัวเซ็กซี่ยั่วยวนอะไร เพราะมันเป็นวันพักผ่อนค่ะเราก็อยากสบายๆ แต่ถ้าออกไปข้างนอกก็อีกเรื่อง เราเองก็จะมีเครียดเรื่องงาน บางทีงานเราเครียดกว่าสามี แต่ยิ่งงานเครียด เรายิ่งอยากกลับบ้านมาผ่อนคลายค่ะ
ส่วนฝั่งสามี เขาเองไม่ค่อยดูแลตัวเองค่ะ เราชวนไปออกกำลังกายก็ไม่ไป เขาจะนั่งอยู่ที่บ้าน หน้าจอคอมพิวเตอร์ เล่นเกมส์ อ่านข่าว ท่องอินเทอร์เน็ตไปตามเรื่องค่ะ เราแน่ใจว่าเขาไม่ได้มีคนอื่น แต่ไม่แน่ใจว่าเขาเป็นเกย์หรือไม่ ทั้งนี้ยังไม่พบพิรุธใดๆ ในเรื่องนี้นะคะ
ความสัมพันธ์ด้านอื่นๆ ของเราปกติ ราบเรียบค่ะ ทะเลาะกันบ้างบางครั้ง แต่ไม่ถึงกับรุนแรงเลวร้ายค่ะ ในด้านอื่นๆ เขาเป็นคนดีค่ะ ไม่มีข้อเสียอะไร นอกจากอารมณ์ร้อนบ้างนิดๆ หน่อยๆ
สำหรับเราเอง ความรู้สึกมันไม่ใช่เรื่องเซ็กทั้งหมด แต่สิ่งที่กระทบเรามากที่สุด คือความหวาดระแวง เขาทำไมไม่ยอมมีอะไรกับเรา เราแย่เหรอ เขามีคนอื่นหรือเปล่า เขาเป็นเกย์หรือเปล่า เขาเป็นโรคอะไรหรือเปล่า เราเองต้องการมากเกินปกติหรือเปล่า สิ่งเหล่านี้มันบั่นทอนเรา
เราอยากฝากถึงทั้งผู้หญิงและผู้ชายนะคะ ที่ไม่ยอมมีอะไรกับแฟน คือถ้าเดือนละครั้งหรืออะไรเราว่าปกตินะคะ แต่ของเรานี่แทบจะไม่แตะตัวกันเลย แม้กระทั่งกอด เขาก็ไม่เคยมากอดเราก่อนด้วยซ้ำ ไม่เคยมาหอมแก้ม คลอเคลีย แสดงความรัก สิ่งเหล่านี้เราว่ามันมีผลต่อชีวิตรักจริงๆ ค่ะ เราเองนั้นแสดงความรักต่อเขาบ่อยๆ หอมแก้ม กอด จุ๊บหน้าผาก บอกว่าเรารักเขา เราทำเสมอจนเขาคงรู้สึกเฉยๆ ชาชินไปแล้วค่ะ
ทุกครั้ง ที่เราต้องแอบช่วยตัวเองในห้องน้ำ มันรู้สึกแย่จริงๆ ค่ะ บางครั้งเราร้องไห้ ด้วยความอนาถตัวเอง สงสารตัวเอง ความรู้สึกหลังนั้นมันโหวงๆ ซึมๆ มันยากที่จะต่อสู้กับความรู้สึกแย่ๆ นั้น แต่เราก็ดึงตัวเองกลับมาให้สดใสอีกครั้งด้วยการทำงานและความสุขจากเรื่องอื่นๆ
ถ้ามีคนที่รักอยู่ด้วยกัน อะไรที่พอทำให้เขาได้ก็ทำเถอะค่ะ ก่อนที่ความไม่ใส่ใจมันจะทำลายรักดีๆ ของคุณ
เราประมวลจากคำตอบทั้งหมด พิจารณาดูแล้วก็พอจะมองเห็นปัญหาที่เกิดขึ้น
ในส่วนของตัวเราเอง เราคิดว่าดูแลตัวเองดีประมาณหนึ่งค่ะ ออกกำลังกายสม่ำเสมอ รักษาความสะอาด เสื้อผ้าหน้าผมเราแต่งตัวดีอยู่แล้วค่ะ เราชอบแฟชั่น ชอบเครื่องสำอางค์ เวลาอยู่บ้านที่จริงก็ไม่ได้เพิ้งมากค่ะ เพียงแค่ไม่ได้แต่งหน้าทาปากเหมือนวันธรรมดา แต่ทั้งนี้ก็อาจไม่ได้แต่งตัวเซ็กซี่ยั่วยวนอะไร เพราะมันเป็นวันพักผ่อนค่ะเราก็อยากสบายๆ แต่ถ้าออกไปข้างนอกก็อีกเรื่อง เราเองก็จะมีเครียดเรื่องงาน บางทีงานเราเครียดกว่าสามี แต่ยิ่งงานเครียด เรายิ่งอยากกลับบ้านมาผ่อนคลายค่ะ
ส่วนฝั่งสามี เขาเองไม่ค่อยดูแลตัวเองค่ะ เราชวนไปออกกำลังกายก็ไม่ไป เขาจะนั่งอยู่ที่บ้าน หน้าจอคอมพิวเตอร์ เล่นเกมส์ อ่านข่าว ท่องอินเทอร์เน็ตไปตามเรื่องค่ะ เราแน่ใจว่าเขาไม่ได้มีคนอื่น แต่ไม่แน่ใจว่าเขาเป็นเกย์หรือไม่ ทั้งนี้ยังไม่พบพิรุธใดๆ ในเรื่องนี้นะคะ
ความสัมพันธ์ด้านอื่นๆ ของเราปกติ ราบเรียบค่ะ ทะเลาะกันบ้างบางครั้ง แต่ไม่ถึงกับรุนแรงเลวร้ายค่ะ ในด้านอื่นๆ เขาเป็นคนดีค่ะ ไม่มีข้อเสียอะไร นอกจากอารมณ์ร้อนบ้างนิดๆ หน่อยๆ
สำหรับเราเอง ความรู้สึกมันไม่ใช่เรื่องเซ็กทั้งหมด แต่สิ่งที่กระทบเรามากที่สุด คือความหวาดระแวง เขาทำไมไม่ยอมมีอะไรกับเรา เราแย่เหรอ เขามีคนอื่นหรือเปล่า เขาเป็นเกย์หรือเปล่า เขาเป็นโรคอะไรหรือเปล่า เราเองต้องการมากเกินปกติหรือเปล่า สิ่งเหล่านี้มันบั่นทอนเรา
เราอยากฝากถึงทั้งผู้หญิงและผู้ชายนะคะ ที่ไม่ยอมมีอะไรกับแฟน คือถ้าเดือนละครั้งหรืออะไรเราว่าปกตินะคะ แต่ของเรานี่แทบจะไม่แตะตัวกันเลย แม้กระทั่งกอด เขาก็ไม่เคยมากอดเราก่อนด้วยซ้ำ ไม่เคยมาหอมแก้ม คลอเคลีย แสดงความรัก สิ่งเหล่านี้เราว่ามันมีผลต่อชีวิตรักจริงๆ ค่ะ เราเองนั้นแสดงความรักต่อเขาบ่อยๆ หอมแก้ม กอด จุ๊บหน้าผาก บอกว่าเรารักเขา เราทำเสมอจนเขาคงรู้สึกเฉยๆ ชาชินไปแล้วค่ะ
ทุกครั้ง ที่เราต้องแอบช่วยตัวเองในห้องน้ำ มันรู้สึกแย่จริงๆ ค่ะ บางครั้งเราร้องไห้ ด้วยความอนาถตัวเอง สงสารตัวเอง ความรู้สึกหลังนั้นมันโหวงๆ ซึมๆ มันยากที่จะต่อสู้กับความรู้สึกแย่ๆ นั้น แต่เราก็ดึงตัวเองกลับมาให้สดใสอีกครั้งด้วยการทำงานและความสุขจากเรื่องอื่นๆ
ถ้ามีคนที่รักอยู่ด้วยกัน อะไรที่พอทำให้เขาได้ก็ทำเถอะค่ะ ก่อนที่ความไม่ใส่ใจมันจะทำลายรักดีๆ ของคุณ
แสดงความคิดเห็น
สามีทำการบ้านเฉลี่ยปีละครั้ง
เราเป็นหญิงสาวอายุ 30 ที่คบกันแฟนมาแล้วประมาณ 8 ปีค่ะ ในตอนแรกชีวิตเซ็กของเรานั้นก็ปกติดีค่ะ จนมาช่วงปีหลังๆ เราจำไม่ได้แล้วว่าประมาณปีไหน ชีวิตเซ็กของเรากับแฟนก็ห่างก็ออกมาเรื่อยๆ จนถึงขั้นไม่มีเลยทั้งปี หรือ ปีละครั้งสองครั้ง ซึ่งเป็นเราที่เริ่มก่อนทุกครั้งไป
เราไม่ใช่คนสวยค่ะ แต่ก็ไม่ถึงกับขี้เหร่ ไม่ผอมแต่ก็ไม่ได้อ้วนค่ะ อวบนิดๆ แหะๆ การแต่งตัวก็ปกติสาวออฟฟิศทั่วไป แต่จะดีหน่อยเพราะงานของเราต้องออกพบลูกค้าค่ะ หน้าตาก็แต่งปกติ จะมีโทรมตอนอยู่บ้านค่ะ ก็แต่งเอาสบายเข้าว่า เสื้อยืดกางเกงหลวมๆ เพิ้งๆ ค่ะ
เราเคยปรึกษาเรื่องนี้กับแฟนมาหลายครั้ง เราไม่ใช่คนเรียบร้อยนักค่ะ และไม่เก็บความรู้สึก เราคิดว่าผู้หญิงควรจะพูดเรื่องแบบนี้กับคู่ของตนได้ เราก็พูดค่ะ บอกเขาว่าเราคิดอะไร เช่น ตัวเองเขาไม่โอเคกับชีวิตเซ็กของเราเลย เขายังมีความต้องการ เขาอยากให้ตัวเองแสดงความรักต่อเขาเหมือนคู่สามีภรรยาพึงกระทำ อะไรประมาณนี้นะคะ ซึ่งก็มีทั้งดราม่าบ้าง พูดเชิงหยอกบ้าง แล้วแต่วาระโอกาส แต่แฟนเราส่วนใหญ่เขาไม่ยินดียินร้ายในสิ่งที่เราพูดค่ะ บางทีก็รับคำส่งๆ บางทีก็ด่าหาว่าเราลามกค่ะ
เอาจริงว่าเราก็ทั้งน้อยใจ ทั้งเสียใจ คือเราไม่รู้จะพูดยังไงค่ะ เราเป็นผู้หญิงด้วย การต้องมาพูดเรื่องอะไรแบบนี้มันก็ลำบากใจค่ะ แต่เราจะทำเฉยๆ ไป แล้วอยู่กันอย่างเพื่อน เราว่ามันไม่ใช่ทางแก้ปัญหา คำตอบของเขาทุกครั้งคือ เขาเหนื่อย เขาขี้เกียจ เราไม่รู้ว่าเขาพูดจริงหรือพูดให้ผ่านๆ ไป
บางทีเราก็คิดว่าเขาไม่รักเราแล้วเหรอ เราน่ารังเกียจเหรอ เขาไม่อยากแม้แต่จะแตะเนื้อต้องตัวเรา มันทำให้ความมั่นใจเราหายไปพอสมควร เราไม่รู้จะทำอย่างไร ไม่รู้จะแก้ปัญหาอย่างไรกับเรื่องนี้ บางที่แฟนเราก็บอกว่าเราหมกมุ่นเกินไป เราสับสนค่ะ ว่าเราหมกมุ่นเกินไปหรือเปล่า หรือเป็นเขาเองที่บกพร่อง ลืมบอกแฟนเราอายุ 32 ค่ะ
เพื่อนคนไหนช่วยชี้แนะทางสว่างให้เราจะขอบคุณมากๆ ค่ะ