ผมยืมแอคเค้าเพื่อนมาโพสนะครับ เรื่องเกิดได้5-6เดือนแล้ว
ก่อนอื่นเลยผมคบกับแฟนมาประมาณเกือบสามปีแล้วครับ พอขึ้นมหาลัยเราก้อยู่กันคนละที่แฟนไปอยู่ไกลพอสมควร
เรื่องมันเกิดตรงที่ว่าแฟนผมเป็นคนงี่เง่ามากครับ อาจเป็นเพราะว่าเธอเป็นลูกคนเล็กด้วย เธองี่เง่าเอาแต่ใจแต่ก้รักผมมาก ช่วงเกือบๆสองปีเธองี่เง่ารุนแรงครับ สั่งอะไรต้องได้อย่างนั้นจนผมรู้สึกว่ามันมากไป เพราะที่ผ่านมาผมก้ยอมเธอนะแต่ก้จะพูดดด้วยเหตุผล หลังๆมามันเยอะจนรู้สึกว่าเธอต้องการบงการชีวิตผมเลยแหละ ช่วงขึ้นมหาลัยผมก้มีเพื่อนเป็นผญครับ สัก2-3คนซึ่ง ช่วงมีปัญหาระหองระแหงกันผมก้เจอผญคนนึงเป็นคนรู้จักของเพื่อนผมครับ เธอดูโอเคนะผมปลื้มเธอ แต่ตอนนั้นผมมีแฟนแล้วผมจึงแค่ปลื้มเธอ จนได้มาคุยกันผมรู้สึกชอบเธอมาก ผมบอกเธอว่าเดี๋ยวต่อจากนี้ผมจะรับเธอไปกินข้าวทุกวันเลยนะ เธอก้ยิ้มครับเธอรู้นะว่าผมมีแฟนแล้ว เธอจึงไม่ได้คิดอะไรแต่ผมว่าเธอน่าจะรู้สึกอะไรกับผมอยู่บ้าง หลังจากนั้นเราก้คุยกันมาเรื่อยๆ กับแฟนผมเราก้มีปัญหากันหนักขึ้นทุกวันอาจเพราะอยู่คนละที่ด้วย อยู่ที่มหาลัยใครๆก้รู้ว่าผมกับผู้หญิงคนนี้ไปไหนด้วยกันบ่อยแต่เธอก้บอกกับผมนะว่าทำแบบนี้ไม่โอเค ส่วนตัวผมน่ะหลงรักผู้หญิงคนนี้ไปแล้ว จึ้งตัดสินใจบอกเลิกแฟนทั้งที่ในใจผมยังรู้สึกรักแฟนอยู่นะ ผมบอกเลิกเธอเสร้จเธอกระวนกระวายมากและไม่ยอมเลิก ผมเองก้ร้องไห้นะครับ แต่ผมบอกผู้หญิงคนนั้นแล้วว่าผมเลือกเธอ จนเรามาคบกันแฟนผมซึ่งเป็นแฟนเก่าก้ยังโทรมาหาทุกวัน มีวันหนึ่งเน็ตหอแย่มากเล่นเน็ตไม่ได้แฟนเก่าผมก้โทรมาหาแล้วบอกว่าทำไมไม่ออนเฟส ทั้งๆที่ผมอยู่แฟนใหม่ ผมจึงเดินไปตรงระเบียงแล้วพยายามเชื่อมเน้ตจนเชื่อมได้แฟนเก่าก้ทักมาถาม ไหนบอกเน้ตเล่นไม่ได้ 5ผมจึงคุยกับเธอ ตอนนั้นในใจก้นึกถึงแฟนใหม่นะครับแต่ความรู้สึกผมยังไปหาแฟนเก่าอยู่ ก่อนหน้าที่เลิกกับแฟนเก่าเธอขอว่าให้เธอโทรมาหาผมทุกวันได้ไหม ซึ่งผมไม่ได้พูดอะไรแต่ผมก้บอกแฟนใหม่นะเธอนิ่งไปสักพักแล้วบอกว่าเข้าใจผม พอคบมาสักพักเธอเอาใจใส่ผมดีมากๆ เธอทำหลายๆอย่างที่แฟนเก่าไม่ได้ทำให้ผม เก็บกวาดหอ เทคแคร์ผมมาก แต่คนเรามันก้ต้องมีข้อเสียและข้อเสียของเธอคือ เธออารมณ์ร้อนครับ เราคบกับมาเกือบครึ่งปี แฟนผมก้โทรมาตลอดง่ายๆคือเราติดต่อกันมาตลอด ผมมารู้ตอนหลังว่าแฟนใหม่ผมรู้มาตลอดเหมือนกันว่าผมติดต่อกับแฟนเก่า ช่วงที่คบกันผมคิดถึงแฟนเก่ามากนะครับเธอก้ทำตัวดีกับผมเหมือนเธอรู้จุดว่าผมใจอ่อนกับตรงไหน เธอมีเฟสผมอยู่ซึ่งเธอเพ้อลงเฟสมากครับคงคิดว่าผมต้องเห้นและผมก้กดเข้าดูเฟสเธอทุกวันจริงๆแหละส่วนของแฟนใหม่นี่ก้เข้าดูนะครับแต่น้อยกว่าแฟนเก่า หลังๆแฟนใหม่เค้ารู้มากขึ้น จนเราทะเลาะกันเพราะเรื่องแฟนเก่าบ่อย แต่เธอก้ให้อภัยผมทุกทีวันนึงแฟนเก่าผมโทรมาแต่โทรศัพท์ผมวางอยู่ข้างๆแฟนใหม่ตอนนั้นผมทำงานอยู่ เธอบอกผมว่า (ชื่อแฟนเก่า)โทรมา ผมก้ลุกไปดูแล้วบอกไม่ต้องรับ แฟนใหม่ผมก้ยิ้มฝืนๆครับอันนี้ผมเข้าใจเธอดี วันหนึ่งแฟนใหม่ผมทนไม่ได้เธอรู้ว่าผมคุยกับแฟนเก่าและสัมพันธ์ของผมกับแฟนเก่าดีขึ้นด้วย ณ ตอนนั้น เธอให้ผมเลือก ซึ่งเป้นผมเองที่โลเล เธอจึงตัดสินใจบอกเลิก แต่เธอเองก้ใจไม่แข็งพอ เราจึงยังไปกินข้าวไปไหนด้วยกันแต่ไม่มีสถานะ ตอนนั้นใจผมไปหาแฟนเก่าละครับ ผมไปเดินห้างกันตอนนั้นแฟนเก่าโทรมาผมก้รับ แฟนใหม่ผมก้ขอตัวไปเข้าห้องน้ำ ผมแอบเห้นเธอร้องไห้นะ ผมรู้สึกผิดมากๆ เป็นความโลเลของผมเอง จนวันนึงแฟนเก่าบอกจะมาหาผม ผมเองรู้สึกดีใจมาก อีกใจแล้วแฟนใหม่ล่ะแต่เราเลิกกันแล้วแค่ไปไหนด้วยกันเฉยๆ ผมจึงโทรบอกเธอว่า(ชื่อแฟนเก่า)จะมาหาผมนะ เธอนิ่งไปครู่ใหญ่แล้วตอบว่าอืม แล้วกดวางสายไป หลังจากนั้นผมพยายามโทรหา ส่งข้อความ จนได้คุยในไลน์ เธอพิมพ์ข้อความมายาวมาก ผมเองก้สับสนว่าผมรักเธอหรือเพียงแค่หลงชั่วคราว ส่วนแฟนเก่าผมก้กลัวกลับไปแล้วเจอนิสัยเดิมๆอีก จากนั้นเธอก้หยุดคุย แล้วก้หายไปจากผมเลย ไม่กี่วันแฟนเก่าก้มาหาผมความสัมพันธ์เราดีขึ้นเธอทำตัวน่ารัก แล้วเราก้กลับมาคบกันอีกอาจเพราะผมยังรู้สึกกับเธออยู่มากด้วย ส่วนแฟนใหม่ที่หายไป เพื่อนผมก้บอกนะว่าเธอเสียใจมากๆเพราะเธอก้รักผมเช่นกัน ผมรู้สึกผิดกับเธอจริงๆ ช่วงนั้นผมเครียดมากแต่คงไม่มากเท่าผู้หญิงที่ผมทำร้ายจิตใจเธอไป ผมกล้าพูดได้เลยว่าเธอคนนั้นดีกว่าแฟนเก่าผมมาก แต่เป็นใจผมเองที่ยังรักแฟนเก่าอยู่


อยากบอกนะครับว่ารักกับหลง มันแค่เส้นบางๆ อย่าให้ความโลเลมันทำให้ทุกอย่างแย่เลย