จากประเด็นที่ผู้เขียนสื่อ เช่น

กระเป๋าจาคอบห้ามใช้ เหมือนจะหวังดี แต่พอกระเป๋าหาย ครูไม่ช่วยหากลับบอกให้ไปซื้อเป้ของโรงเรียน บางโรงเรียนมีกฎระเบียบมากมายเกี่ยวกับเรื่องของกระเป๋า เพื่อบีบให้นักเรียนจ่ายเงินซื้อกระเป๋าของโรงเรียน ผมมองว่ากระเป๋าแบบไหนก็น่าจะให้เด็กเอามาโรงเรียนได้ หากมันสามารถใส่หนังสือหรือของมาโรงเรียนได้สะดวก โดยโรงเรียนอาจจะกำหนดสีหรือรูปแบบที่ดูสุภาพก็ได้ บางโรงเรียนที่ผมเจอถึงขั้นออกกฎแปลกๆ คือนักเรียนสามารถถือกระเป๋าอื่นๆ อะไรมาก็ได้ แต่ 1 ใบที่ถือจะต้องเป็นกระเป๋าที่ถูกระเบียบของโรงเรียนคู่มาด้วย

โรงเรียนที่สร้างภาพมาดีเรื่องคุณภาพการศึกษา แต่เด็กทั้งห้องกลับไม่รู้ความรู้รอบตัวง่ายๆ อย่างที่ครูถามว่า ผลไม้ขึ้นชื่อของจังหวัดนนทบุรีคืออะไร ไม่ต้องถึงชื่อพันธุ์ทุเรียนหรอก เอาแค่คำตอบว่าทุเรียนก็ยังไม่มีใครตอบ จะด้วยเหตุผลว่าเด็กทั้งห้องไม่รู้ (ไม่น่าเป็นไปได้ที่ทั้งห้องจะไม่รู้คำตอบ) หรือรู้แต่ไม่อยากตอบก็ไม่ใช่เรื่องดีโดยทั้งสิ้น

ระบบเส้นสายเด็กฝาก เป็นเรื่องปกติที่ยังคงมีอยู่ แต่ครูแทนที่จะรังเกียจ ผอ. ที่รับเด็กฝากเข้ามาและทำให้ระบบนี้ยังคงอยู่ แต่กลับรังเกียจที่ตัวเด็กว่าเป็นฝ่ายยัดเงิน หรือบริจาคให้โรงเรียนเอง สื่อให้เห็นว่า บางโรงเรียนในปัจจุบันยังคงมีครูและนักเรียนที่รังเกียจและดูถูกเด็กฝาก โดยที่ลืมมองไปว่าโรงเรียนเองนั่นแหละสามารถที่จะเลือกให้ระบบเด็กฝากนี้ยังคงอยู่ได้หรือไม่ และเมื่อระบบนี้ยังคงอยู่ ก็ไม่ควรที่จะโทษนักเรียนแต่เพียงย่างเดียว ถ้าโรงเรียนปฏิเสธก็คงจะไม่มีระบบเด็กฝาก

นอกนั้นก็ประเด็นอื่นๆ ที่หลายคนคงเห็นกันแล้วเช่น ผอ. ไม่เอาอะไรเลยนอกจากตัวเอง กลัวตัวเองเดือดร้อน โรงเรียนที่เสริมสร้างความเป็นกุลสตรี แต่กุลสตรีทั้งครูและนักเรียนพูดจากระทบกระเทียบจิกกัดสุดๅ

ผมว่าตอนนี้อาจจะไม่หวือหวาในแง่ของหนังผี แต่ก็สะท้อนถึงคำว่า "เพื่อนเฮี้ยน โรงเรียนหลอน" ในอีกรูปแบบได้ดีจริงๆ ครับ