คือเราไม่รู้จะทำยังไงดี เราสับสนกับตัวเอง เครียดมากๆ

เรื่องคือ เพื่อนแฟน(ซึ่งก็คือรุ่นพี่เรา ก็สนิทกันพอสมควร) เค้าทำงานอยู่ทีนึง มีตำแหน่งว่างพอดี แฟนเราหางานอยู่เลยไปสมัคร ก็สัมภาษณ์เสร็จอะไรเสร็จเรียบร้อย หัวหน้าบอกให้ไปทดลองงานสองอาทิตย์
ทีนี้การเดินทางจากบ้านแฟนไปที่ทำงานเสียค่าใช้จ่ายมาก แล้วก็ใช้เวลาเดินทางมาก
เพื่อนแฟนก็เลยบอกว่าให้ไปอยู่หอกับเค้าก่อนได้ ในสองอาทิตย์นี้ ถ้าทดลองงานแล้วได้ก็ค่อยเช่าหอเอง
เพื่อนแฟนเป็นผู้หญิงนะคะ แต่คือพี่เค้าไม่คิดอะไร เพราะเป็นเพื่อนกัน สมัยก่อนตอนแฟนยังไม่ได้คบกับเราก็เคยนอนเตียงเดียวกันด้วยซ้ำ ประมาณว่าเพื่อนอยู่ห้องเดียวกันเยอะๆ ชีวิตเด็กมหาลัย นอนกันแค่สองคนก็เคยมี 2-3 ครั้ง แต่ไม่มีอะไรเกินเลยนะคะ
แฟนเราเป็นคนซื่อสัตย์ค่ะ ไม่เคยมีเรื่องผู้หญิง มีอะไรเราจะคุยกันหมด เล่าให้ฟังกันตลอดทุกเรื่อง
แต่เราเครียดค่ะ เราภายนอกดูเป็นคนเฮฮาร่าเริง แต่จริงๆแล้วเราคิดมาก คิดเยอะ ขี้ระแวง แฟนต้องไปนอนไปอยู่ห้องเดียวกับผู้หญิง ถึงจะสนิทแค่ไหนก็เป็นผู้หญิงกับผู้ชาย เราก็คุยกับแฟนนะคะ เปรียบเทียบให้เค้าฟังว่าถ้าเราไปนอนห้องเดียวกับเพื่อนผู้ชาย เค้าก็เข้าใจความรู้สึกเรา ถึงกับไม่อยากไปทำงาน
แต่เราอยากให้เค้าได้งานค่ะ ไม่อยากเห็นแก่ตัวถ่วงชีวิตเค้า แค่งานที่เค้าจะไปเจอก็กดดันพออยู่แล้ว บางทีเราก็คิดมากๆจนร้องไห้ กลัวอารมณ์หญิงชาย กลัวความคิด กลัวไปหมด เค้าก็คอยปลอบเรา เค้าบอกว่าเค้าไม่อยากไปทำเลย ไม่อยากเห็นเราร้องไห้ เราบอกเค้าว่าไม่เป็นไร เราจะอดทน ไม่อยากให้เค้าเครียดเรื่องเรากังวลไปด้วย เราพยายามพูดในแง่บวก บอกเค้าว่าเธอก็นอนข้างล่างให้พี่เค้านอนบนเตียงก็ได้, ให้โทรหาเราบ่อยๆ, อย่าใกล้กันเกินไป, บอกเค้าว่านี่เป็นบททดสอบชีวิตรักของเราไง แต่ในใจเรายิ้มไม่ออกเลยจริงๆ

เราไม่รู้ควรจะต้องไว้ใจเชื่อใจเค้า หรือต้องคิดอะไรถึงจะดีขึ้น
เราไม่รู้จะทำยังไงดี มีคำแนะนำมั้ยคะ


ปล.เพิ่งตั้งกระทู้เป็นครั้งแรกค่ะ ถ้าเรื่องการแท็กห้อง หรือเรียบเรียงเรื่องสับสนวกวนไม่เข้าใจยังไงต้องขอโทษด้วยนะคะ