ความรู้สึกต่อละครสงครามนางงาม

เรา (เคย) ติดละครเรื่องนี้ค่ะ

มาย้อนดูตอนประมาณสิบกว่าตอนได้แบบรวดเดียวเลย
ตอนแรกมีกระแสความลับของไวน์คืออะไร ให้คนดูได้ลุ้นกัน กระทั่งบอกว่ารำคาญความลับของไวน์ เราได้อ่านกระทู้ต่างๆ ก็รู้สึกแย้งเบาๆ นะว่าจะอะไรนักหนา เรื่องมันก็ดำเนินมาเรียลๆ ดีนะ อีกอย่างตอนนั้นปมของตัวละครอื่นๆ ก็น่าติดตามไปด้วย เลยดูสนุก

เพราะด้วยการถ่ายทำ การดำเนินเรื่อง กระการจายบทของละครทำออกมาได้ดีค่ะ เลยติดตามชมตลอด
กระทั่งเราเลิกดูไปเมื่อตอนที่ยี่สิบสามมั้ง คือเลิกดูแบบไม่คิดจะดูสดๆ หรือย้อนหลังเลย ได้แต่ตามอ่านในพันทิปว่าตกลงความลับของไวน์คืออะไร

เพราะเราเริ่มรู้สึกว่า บทมันน่ารำคาญมาก เหมือนคนเขียนบทหรือโปรดิวเซอร์ หรือใครก็ไม่รู้แหละ พยายามจะหักมุมเรื่อง หรือหักหลังคนดูอยู่ตลอดๆ เลย

อีกทั้งบทของซัมเมอร์น่ารำคามาก จากที่ชอบนี่คือรำคาญที่สุดเลย พอซัมเมอร์ออกมาทีไรเราเลื่อนไปดูอันอื่นทุกที
ซัมเมอร์เมื่อดราม่ากับเพียงฟ้านี่ เป็นบทที่ไม่อยากแม้กระทั่งจะมองหน้าเลยค่ะ เพราะมันซ้ำเดิมตลอด คือต้องตามตื้อเพียงฟ้า ทำปากเบ้ เสียงจะร้องไห้ตลอดเวลา

ส่วนคู่อื่นๆ เช่น เดียร์กับบีบี ตอนแรกก็สนุกดี แต่มากเข้าๆ เราก็เบื่อในความเจ้าคิดเจ้าแค้นของตัวละครสองตัวนี้มากๆ
ลูกโซ๋กับริบบิ้นแรกๆ ก็สนุกดีนะคะ แต่พอหลังๆ ก็ไม่ค่อยอยากติดตาม
มีแต่ฝ่ายของหมอเอยที่คอยช่วยเหลือเพื่อน ค่อยเบาความแรงลงมาหน่อย

ส่วนความลับของไวน์ เราว่าบทมันเละตุ้มเปะมาก ยิ่งยืดตอนออกไปมากขึ้นๆ ยิ่งเพี้ยนไปหมด
จนรู้สึกว่าคนเขียนบทไม่จริงใจกับคนดูเลย พยายามจะทำให้เป็นบทสไตล์เอ็กแซก แบบที่หักไปหักมา ตามอ่านกระแสก็ยิ่งจะหักนู่นหักนี่จนตอนนี้ความลับของไวน์มันเฝือ

จริงอยู่ว่า ความแรง ความร้าย หรือความลับต่างๆ จะทำให้ละครสนุกขึ้น
แต่ถ้าแรงเกิน แรงแบบหาสาระไม่ได้ หาเหตุผลไม่ได้ ตัวร้ายก็ร้ายจนน่าเอียน และพยายามเขียนบทให้หักหลังความเห็นคนดูขนาดนี้
จากละครที่ชื่นชอบก็กลายเป็นละครที่น่าเบื่อและน่าผิดหวังได้ค่ะ
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
อ่านกระทู้อื่นที่พูดคุยเกี่ยวกับ  ละครโทรทัศน์ สงครามนางงาม (ละคร)
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่