ตอนนั้นเราเข้าเรียนมหาวิทยาลัย เป็นปีแรกที่เข้าเรียนหรือเรียกว่าเฟรชชี่ค่ะ ปี 1 ก็จะมีเรียนปกติของวิชาทั่วๆไปค่ะ แต่พอปี 2 เราต้องเรียนวิชาภาคแล้วค่ะ พอเข้าเรียนวิชาภาค ก็ต้องเจอแต่อาจารย์ในภาคใช่ไหมค่ะ บอกตรงๆนะคะว่า เราแอบปลื้มอาจารย์ที่ท่านนึง (ซึ่งเป็นสิ่งที่คิดว่าไม่เหมาะสม) เพราะอาจารย์เป็นคนที่สุภาพ สมาส ดูมีความรู้ค่ะ ส่วนตัวชอบคนที่อายุมากกว่าอยู่แล้วค่ะ แต่ที่ปลื้มอาจารย์นี่ก็ไม่มีอะไรนะคะ ก็แค่ปลื้มเพราะอาจารย์ท่านนี้เก่ง เป็นคนสุภาพ อ่อนโยนค่ะ ก็ปลื้มธรรมดาของชีวิตเด็กวัยเรียนแหละค่ะ แต่พอมา ปี3 เราได้เรียนกับอาจารย์มากขึ้น ได้พูดคุยมากขึ้น ก็ทำให้สนิทอาจารย์มากขึ้น แต่เราก็ไม่ได้คิดอะไรนะคะ เพราะรู้อยู่ค่ะว่าอะไรสมควรอะไรไม่สมควร แต่อาจารย์ทำดีกับเรามากค่ะ พูดดีกับเรามาก ห่วงเรามาก อันนี้เราไม่ได้รู้สึกเองนะคะ เพื่อนบอกมาค่ะ เพราะว่าเพื่อนสังเกตุได้ ส่วนตัวเราเป็นคนไม่ค่อยรับรู้ หรือสนใจอะไรรอบข้างเท่าไหร่ค่ะ แต่หลังๆพอสัมผัสได้แล้วค่ะว่าอาจารย์ดีกับเรามาก ห่วงเรามาก และอื่นๆอีกมากค่ะ
ซึ่งอาจารย์ท่านนี้เป็นคนที่นิ่งมาก ไม่ค่อยพูดเล่นกับใคร แต่พอเจอเรากับเล่นกับเรา พูดคุยกับเรา แล้วเวลาเจอเรานี่อมยิ้มตลอดเลยค่ะ (เราก็ งง ว่าทำไมต้องอมยิ้มด้วย) เคยนั่งคุยกับเราเป็นชั่วโมงๆเลย เมื่อเราเอาไปเล่าให้คนอื่นฟัง คนอื่นๆถึงกับตกใจเลยค่ะ (เราก็งงนะ ว่าทำไม) แล้วก็คอยช่วยเหลือเราเรื่องเรียนตลอดเลยค่ะ เวลามีอะไรก็ปรึกษาอาจารย์ท่านนี้ตลอดเลยค่ะ แล้วท่านก็ยินดีให้คำปรึกษามากเลย ในขณะที่เพื่อนบางคนโทรไปหาอาจารย์นอกเวลา บางทีอาจารย์ก็ตำหนิเล็กน้อยค่ะ อาจารย์พูดดีกับเรามากเลยนะคะ ไม่เคยดุเราเลยค่ะ (มีอะไรอีกหลายๆอย่างเลยค่ะที่ทำให้เรารู้สึกได้ แต่ขอไม่เล่านะคะ) อาจารย์เป็นคนสุภาพมาก อาจารย์จะแสดงออกเป็นคำพูด หรือการกระทำว่าเป็นห่วงเรา ก็ประมาณนี้ค่ะ
เราก็เลย งงๆ ว่าอาจาย์ท่านคิดหรือรู้สึกอะไรหรือเปล่า เพราะเราก็เคยแอบปลื้มอาจารย์ ตอนเป็นเฟรชชี่ค่ะ แต่ก็คิดนะว่า อย่างอาจารย์จะมาสนใจอะไรกับเด็กบ้านๆอย่างเรา ไม่ได้น่ารัก ไม่ได้สวยอะไรมาก ก็เลยคิดว่าไม่มีอะไรมั้ง แต่เพื่อนหลายๆคนสัมผัสได้ว่ามันแปลกๆแล้วก็มีบางคนมาบอกเราบ้าง ส่วนตัวเราแล้วไม่อยากคิดอะไรมากค่ะ เพราะอาจารย์กับลูกศิษย์ก็ย่อมมีเส้นกั้นอยู่แล้วค่ะ ซึ่งมันไม่สามารถเป็นไปได้เลย
***ความรู้สึกหลายๆอย่างเราก็สัมผัสเองได้บ้าง แต่ส่วนใหญ่เพื่อนจะเป็นคนบอกเพราะว่าเพื่อนสังเกตุเห็นค่ะ
ความเป็นไปได้ = 0 (คืออะไรค่ะ ช่วยตอบที ว่าคืออะไร มีอะไรหรือเปล่า)
ซึ่งอาจารย์ท่านนี้เป็นคนที่นิ่งมาก ไม่ค่อยพูดเล่นกับใคร แต่พอเจอเรากับเล่นกับเรา พูดคุยกับเรา แล้วเวลาเจอเรานี่อมยิ้มตลอดเลยค่ะ (เราก็ งง ว่าทำไมต้องอมยิ้มด้วย) เคยนั่งคุยกับเราเป็นชั่วโมงๆเลย เมื่อเราเอาไปเล่าให้คนอื่นฟัง คนอื่นๆถึงกับตกใจเลยค่ะ (เราก็งงนะ ว่าทำไม) แล้วก็คอยช่วยเหลือเราเรื่องเรียนตลอดเลยค่ะ เวลามีอะไรก็ปรึกษาอาจารย์ท่านนี้ตลอดเลยค่ะ แล้วท่านก็ยินดีให้คำปรึกษามากเลย ในขณะที่เพื่อนบางคนโทรไปหาอาจารย์นอกเวลา บางทีอาจารย์ก็ตำหนิเล็กน้อยค่ะ อาจารย์พูดดีกับเรามากเลยนะคะ ไม่เคยดุเราเลยค่ะ (มีอะไรอีกหลายๆอย่างเลยค่ะที่ทำให้เรารู้สึกได้ แต่ขอไม่เล่านะคะ) อาจารย์เป็นคนสุภาพมาก อาจารย์จะแสดงออกเป็นคำพูด หรือการกระทำว่าเป็นห่วงเรา ก็ประมาณนี้ค่ะ
เราก็เลย งงๆ ว่าอาจาย์ท่านคิดหรือรู้สึกอะไรหรือเปล่า เพราะเราก็เคยแอบปลื้มอาจารย์ ตอนเป็นเฟรชชี่ค่ะ แต่ก็คิดนะว่า อย่างอาจารย์จะมาสนใจอะไรกับเด็กบ้านๆอย่างเรา ไม่ได้น่ารัก ไม่ได้สวยอะไรมาก ก็เลยคิดว่าไม่มีอะไรมั้ง แต่เพื่อนหลายๆคนสัมผัสได้ว่ามันแปลกๆแล้วก็มีบางคนมาบอกเราบ้าง ส่วนตัวเราแล้วไม่อยากคิดอะไรมากค่ะ เพราะอาจารย์กับลูกศิษย์ก็ย่อมมีเส้นกั้นอยู่แล้วค่ะ ซึ่งมันไม่สามารถเป็นไปได้เลย
***ความรู้สึกหลายๆอย่างเราก็สัมผัสเองได้บ้าง แต่ส่วนใหญ่เพื่อนจะเป็นคนบอกเพราะว่าเพื่อนสังเกตุเห็นค่ะ