ไม่น่าเชื่อว่าปีนี้กรุงเทพฯจะหนาวยาวนานถึงเพียงนี้ หลายปีที่ผ่านมาหน้าหนาวมาแค่วัน-สองวันแล้วก็ผ่านไปอย่างรวดเร็ว

แม้อากาศจะเย็นสบายแต่บุญเชิดเซียนม้าตัวยงใจกลับร้อนลุ่มด้วยม้าที่แทงไว้ไม่เข้าวินสักตัว วันนี้ที่ตั้งใจจะซื้อขนมอร่อยๆไปฝากลูกคงได้แค่ฝัน

รอไปก่อนละกันนะลูก พ่อเหลือเงินแค่พอค่ากับแกล้มและเบียร์ไว้ดื่มย้อมใจเท่านั้น

หลังสะบักสะบอมจากสนามรบของเซียนพนัน บุญเชิดนั่งรถเมล์จากนางเลิ้งมาที่ท่าพระจันทร์และจับจองที่นั่งร้านประจำแถว ม.ศิลปากร

สั่งหอยแครงลวกกึ่งดิบกึ่งสุกมาจิ้มกินกับน้ำจิ้มซีฟู๊ดรสจัด พร้อมด้วยเบียร์เย็นเฉียบจนเกือบจะกลายเป็นวุ้นมาดับกระหาย

ขวดแรก ขวดสอง ขวดที่สามผ่านไป

เมื่อวางแก้วว่างเปล่าครั้งสุดท้าย บุญเชิดรีบสั่งเฮียเจ้าของร้านเก็บเงินเพราะนี่ก็เกือบหนึ่งทุ่มแล้ว ช้ากว่านี้คงไม่ทันเรือด่วนรอบสุดท้าย

ก่อนจะถึงท่าเรือเมื่อเหลือบไปเห็นร้านชำ  บุญเชิดนึกในใจว่าดีกรียังไม่สุด จึงรีบปรี่เข้าไปจัดรีเจนซี่มากระดกต่ออีกแบนระหว่างเดินทาง

เรือด่วนธงส้มนนทบุรี – วัดราชสิงขร เข้าเทียบท่า ก่อนแล่นออกจากท่าเรือท่าช้างไปอย่างรีบร้อนราวกับจะไล่ให้ทันตะวันที่ลับขอบฝ้าไปแล้ว

แต่บนเรือกลับไม่มีเงาของบุญเชิด

ถ้าไม่ใช่เพราะรีเจนซี่แบนนั้นป่านนี้คงได้กลับบ้านไปแล้ว

ปังปอนด์(หนุ่ม)

ปล. แต่งมาลงครั้งแรกครับ เชิญคอมเม้นท์กันได้เลยครับ