เราตั้งครรภ์ได้เกือบ 6 เดือนแล้ว กับแฟน ไปฝากครรภ์ตั้งแต่ทราบว่าตัวเองตั้งครรภ์ และบำรุงมาโดยตลอด เพราะเรารู้ว่าเค้ามาเกิดก้รักและอยากดูแลลูกของเรามากไม่เคยคิดที่จะเอาเด็กออก ในขณะที่แฟนเราบอกไม่พร้อม อยากให้เราเอาเด็กออก เราก้ไม่ฟังจนเค้ายอมที่จะให้เราเอาไว้ แต่เรายังไม่ได้บอกพ่อแม่ให้ทราบ แต่มันมีเรื่องอยู่ว่าแฟนเรามีลูกติด ทางบ้านเราก้มีหน้าตาในสังคมแต่แฟนเราเรียนก้ไม่สูงทางบ้านก้ฐานะไม่ดีซึ่งข้อนี้เราไม่คิดอะไร แฟนเราห่างกับเรา2ปี อายุเราก้ไม่ใช่เด็กๆแล้วนะคะจะ30แล้ว แฟนบอกกับเราว่าไม่สามารถอยู่กับเราได้ซึ่งเค้าไม่บอกเหตุผลเราเลย บอกว่าเค้าไม่อยากให้แม่เค้าเสียใจอีก  เพราะเค้าทำให้แม่เสียใจมาหลายครั้งแล้ว เราก้บอกว่างั้นเราจะดูแลลูกเองเพราะลูกก้เกิดจากความรักของเราสองคนให้เอาออกเราทำไม่ได้ จึงเก็บลูกไว้ ที่สำคัญแฟนเราตกงานเราต้องเป็นฝ่ายออกค่าใช้จ่ายให้แฟนด้วย ในตอนนี้ แต่ตอนที่แฟนมีเค้าก้ให้เรานะ ไม่ใช่ว่าเค้าอยากจะขอจากเราเสมอ ตรงนี้เราก้ช่วยๆเขาไปก่อน จนมันเนิ่นนานเราไม่กล้าบอกพ่อแม่เราสักทีเพราะไม่มีโอกาสเหมาะๆที่จะได้บอก. เพราะเราคิดหลายเรื่องมากทั้งเรื่องที่แฟนเราจะอยู่จะเลี้ยงลูกกับเราไม่ได้มันก้เหมือนลูกเราไม่มีพ่อไปแล้วแล้วถ้าพ่อแม่เรารู้คงรับไม่ได้แน่ๆอีกทั้งเรื่องฐานะทางบ้านและการศึกษาของแฟนเราอีกมันพูดยากมากจนเรามีโอกาสที่ได้บอกแม่ แม่บอกกับเราทันทีว่าให้เอาเด็กออกแม่บอกพ่อพ่อก้บอกว่าให้ตัดสินใจเองพ่อไม่ยุ่งแม่ก้ให้เราเอาออกอย่างเดียวเราก้บอกท่านว่าเราทำไม่ได้เรากลัวบาป แม่ก้บอกว่าขนาดพ่อมันยังไม่รับผิดชอบเลยจะเอาไว้ทำไมเด็กเกิดมาก้มีปัญหา ถ้าเด็กที่ดีเกิดมามันต้องเกิดมาจากความพร้อมไม่ใช่ว่าเกิดมาแล้วเราต้องทุกข์ใจ มันเป็นมารมาเกิดมากกว่า แล้วอีกอย่างไม่คิดถึงหน้าตาพ่อแม่บ้างหรอ ถ้าเราจะเลี้ยงก้ขาดกันไปเลยต่อไปนี้ก้คนละทางกันจะไม่มีเราเป็นส่วนหนึ่งในครอบครัว บอกตรงๆเราทุกข์ใจมากค่ะเรารักลูกของเรามากไม่อยากทำร้ายแต่แม่กับพ่อก้จะตัดเราถ้าเราไม่เอาออกแล้วบอกว่าอย่าคิดว่าจะเหมือนพ่อแม่คนอื่นที่รับได้เอามาเลี้ยงดูให้วิ่งตามให้ไม่มีทาง เราไม่เท่าไหร่กับตรงนี้เพราะเราก้ไม่คิดอยากให้ลูกเรามาเป็นภาระของแม่เรา เราตั้งใจจะเลี้ยงดูเองแต่อย่างที่บอกพ่อเด็กก้บอกกับเราแบบนี้เรากลุ้มใจที่สุดเลยค่ะ