นี่เป็นกระทุแรกของผมนะครับ เพิ่งยืนยันตัวมาเมื่อกี้นี้เอง อาจจะผิดพลาดบ้าง
ตามหัวข้อเลยครับ
เรื่องมีอยู่ว่า เมื่อปีที่แล้วครับ คือปกติไม่สนิทกัน แต่อยู๋ดีๆเขาก็มาทำตัวน่ารักไส่ผมซะงั้นคับ เรียกชื่อผมบ่อยๆ ชวนคุยตลอด นับครั้งไม่ถ้วนเลย วันๆนึง ผมก็ฟินครับ ด้วยความที่ก่อนหน้านี้ก็ชอบเค้า แต่ก็ตัดใจไปเพราะเห็นแววไม่รุ่ง
เขาก็ชวนคุยอยู่เดือนนึงครับ ทักมาทุกวันเลย ที่ รร. ก็ชวนคุยตลอด..... แต่รู้สึกที่ รร. ผมไม่ค่อยรับมุขครับ ด้วยความที่ ผมเขิล แล้วก็ เป็นพวกอ่อนต่อโลก (อยู่โณงเรียนชายล้วนมาตลอด จนถึง ม.ปลาย ถึงได้เข้าสหะ ถึงได้มีเพื่อนผู้หญิง)
เค้าก็คุยอยู่เดือนนึงครับ แต่อยู๋ดีๆเค้าก็หายไป แบบ จากทักมาทุกวัน เค้าก็หายไปเลยยยยย
ผมก็เลยต้องเป็นฝ่ายทักไปแทนครับ หลังจากนั้น ขอเล่าย่อๆละกันนะครับตรงนี้
ผมก็ชวนเค้าคุยอยู่เกือบปีครับ .....ทั้งๆที่ชวนเค้าคุย แต่ผมดันทำตัวขี้งอล งอแง เหมือนผู้หญิงซะงั้น
จนไม่นานมานี้ครับ ประมานว่า ผมถูกปฎิเสท อะไรประมานนั้นครับ เค้าบอกว่าเค้าคิดกับผมแค่เพื่อน
ตรงนี้แหละครับ หนักใจมากๆ คือเวลาอยู๋ รร. ผมก็เอาแต่แอบมองเค้าแล้วไม่กล้าเข้าไปคุยคับ เป็นแบบนี้มาเกือบปีแล้ว
แต่คราวนี้ถูกปฎิเสท เวลาผมไป รร. ผมรู้สึกอึดอัดมากเลยครับ ทุกครั้งเลยครับ ผมจะพยายามสแกนเรด้ารอบๆตัว เพื่อหาพิกัดของเค้า ว่าเค้าอยู่ส่วนไหนของห้อง แต่รู้ไปก็ไม่อยากมอง แถมอึดอัดอีกครับ
ผมเคยอกหักเมื่อ 2 ปีก่อนครับ แต่ตอนนั้นคือ อยู่คนล่ะชั้นกัน อยู่คนล่ะตึกกัน ไม่ได้เจอกันทุกวันครับ จำได้ว่าทำใจแปบเดียวเดือนกว่าๆเกือบ2เดือนก็หายเป็นปริดทิ้งแล้ว
แต่งวดนี้สิครับ เจอทุกวัน จะบอกว่าไม่อยากเห็นหน้าก็ไม่เชิงครับ แต่เห็นแล้วมันอึดอัด ยิ่งอยากตัดใจก็ทำไม่ได้ ก็เล่นเจอกันทุกวันแบบนี้
ผมควรทำยังไงดีครับ T T
อยู่ ม.ปลาย หลงชอบเพื่อนในห้อง แต่ดันอกหัก? ทำไงดีครับ
ตามหัวข้อเลยครับ
เรื่องมีอยู่ว่า เมื่อปีที่แล้วครับ คือปกติไม่สนิทกัน แต่อยู๋ดีๆเขาก็มาทำตัวน่ารักไส่ผมซะงั้นคับ เรียกชื่อผมบ่อยๆ ชวนคุยตลอด นับครั้งไม่ถ้วนเลย วันๆนึง ผมก็ฟินครับ ด้วยความที่ก่อนหน้านี้ก็ชอบเค้า แต่ก็ตัดใจไปเพราะเห็นแววไม่รุ่ง
เขาก็ชวนคุยอยู่เดือนนึงครับ ทักมาทุกวันเลย ที่ รร. ก็ชวนคุยตลอด..... แต่รู้สึกที่ รร. ผมไม่ค่อยรับมุขครับ ด้วยความที่ ผมเขิล แล้วก็ เป็นพวกอ่อนต่อโลก (อยู่โณงเรียนชายล้วนมาตลอด จนถึง ม.ปลาย ถึงได้เข้าสหะ ถึงได้มีเพื่อนผู้หญิง)
เค้าก็คุยอยู่เดือนนึงครับ แต่อยู๋ดีๆเค้าก็หายไป แบบ จากทักมาทุกวัน เค้าก็หายไปเลยยยยย
ผมก็เลยต้องเป็นฝ่ายทักไปแทนครับ หลังจากนั้น ขอเล่าย่อๆละกันนะครับตรงนี้
ผมก็ชวนเค้าคุยอยู่เกือบปีครับ .....ทั้งๆที่ชวนเค้าคุย แต่ผมดันทำตัวขี้งอล งอแง เหมือนผู้หญิงซะงั้น
จนไม่นานมานี้ครับ ประมานว่า ผมถูกปฎิเสท อะไรประมานนั้นครับ เค้าบอกว่าเค้าคิดกับผมแค่เพื่อน
ตรงนี้แหละครับ หนักใจมากๆ คือเวลาอยู๋ รร. ผมก็เอาแต่แอบมองเค้าแล้วไม่กล้าเข้าไปคุยคับ เป็นแบบนี้มาเกือบปีแล้ว
แต่คราวนี้ถูกปฎิเสท เวลาผมไป รร. ผมรู้สึกอึดอัดมากเลยครับ ทุกครั้งเลยครับ ผมจะพยายามสแกนเรด้ารอบๆตัว เพื่อหาพิกัดของเค้า ว่าเค้าอยู่ส่วนไหนของห้อง แต่รู้ไปก็ไม่อยากมอง แถมอึดอัดอีกครับ
ผมเคยอกหักเมื่อ 2 ปีก่อนครับ แต่ตอนนั้นคือ อยู่คนล่ะชั้นกัน อยู่คนล่ะตึกกัน ไม่ได้เจอกันทุกวันครับ จำได้ว่าทำใจแปบเดียวเดือนกว่าๆเกือบ2เดือนก็หายเป็นปริดทิ้งแล้ว
แต่งวดนี้สิครับ เจอทุกวัน จะบอกว่าไม่อยากเห็นหน้าก็ไม่เชิงครับ แต่เห็นแล้วมันอึดอัด ยิ่งอยากตัดใจก็ทำไม่ได้ ก็เล่นเจอกันทุกวันแบบนี้
ผมควรทำยังไงดีครับ T T