คือว่านั่งคิดว่าทุกคนน่าจะมีประสบการณ์การปวดเข้แบบที่ไม่สามารถเข้าห้องน้ำเพื่อปลดปล่อยความทุกข์ยากนั้นออกไปในทันที
เลยอยากถามหลายๆท่านว่า ประสบการณ์ปวดเข้ครั้งใดของท่านที่ทนทุกข์ทรมาน เหงื่อออก ใจสั่น ขนลุก ตัวร้อนมากที่ ก่อนที่ท่าน
จะได้ขึ้นสรวงสรรค์ครับ
  ส่วนตัวผมนั่งรถทัวร์ปรับอากาศชั้นหนึ่งจาก กทม ไป หนองคาย ขึ้นรถตอนหนึ่งทุ่ม ปวดเข้ตอนห้าทุ่มกว่า รถออกจากจุดพักที่โคราชไปแล้วเดินไปเข้าห้องน้ำที่ท้ายรถเปิดเข้าไปแทบผงะ
กองเข้ที่ถูกปรกคลุมด้วยทิชชู่ขนาดมหึมาส่งกลิ่นอบอวลกองอยู่ พยายามกดน้ำน้ำก็ไม่ไหล (ถ้าท่านที่เคยขึ้นรถทัวร์น่าจะนึกภาพออก) จะเดินไปบอก
เด็กรถมันก็นอนหลับ คนขับเรารึก็ไม่กล้ากวน ผมทนทุกข์ทรมานแสนสาหัส นอนบิดไปมาเหงื่อออกทั้งที่แอร์เย็น ขนลุกตั้งเป็นช่วงๆ กว่าจะถึงจุดพักส่งคนลงที่อุดรนั่งปวดเข้อยู่ห้าชั่วโมง (เที่ยวนี้ไม่มีผู้โดยสารลงขอนแก่นเลย) ต้องยอมลงรถไปเข้าห้องน้ำ จากนั้นอย่างที่ทราบครับสุขา นี่น่าจะมาจากคำว่า สุขขาาาาาาาาาาาา มันสุขจริงๆ