ใช่ค่ะ ความรักมันแพ้ทุกอย่างเสมอ
เรารู้จักกับ ผู้ชายคนหนึ่ง  เขามีแฟนอยู่แล้ว ซึ่งเขาก็บอกแต่แรกเเล้วว่าเขามีแฟนแต่ แต่ช่วงแรกๆเหมือนเราจะเป็นเพื่อนกันมากกว่า เราคุยกันทุกวันนับเป็นเวลาหลายเดือนเลยค่ะ มันเลยอาจจะก่อให้เกิดเป็นความผูกพันธ์กันแบบรู้สึกดีมากกว่า คือแบบว่าคุยแบบสนิทใจ คุยกันทุกวัน ทั้งไลน์ มือถือ ทุกครั้งที่เขาพูดกับเราแบบหวานๆหยอดๆ อะไรแบบนี้ เรารู้สึกแย่นะ เพราะเขามีแฟนแล้วเลยไม่ชอบ เราก็รู้นะว่าเขามีแฟนแล้ว พยายามจะเลิกคุยหลายครั้ง แต่เขาก็ยังยืนยันว่าจะคุยต่อและคุยกับเราดีเสมอ ทุกครั้งที่เราบอกเขาว่า เลิกคุย เขาก็จะพยายามบ่ายเบี่ยงเสมอ เวลาแฟนเขามาหา เขาจะบอกเราว่าวันนี้ไม่ได้ติดต่อกันนะไม่ได้คุยนะ อะไรประมาณนี้ แต่พอแฟนเขาไปเขาก็จะมาปกติเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ซึ่งเราเจ็บมากนะที่เขาเห็นเราเป็นตัวอะไรก็ไม่รู้ เคยคิดมาก่อนเลยว่า คนที่ทนกับคนที่เขาไม่ได้รักเราเนี่ย โง่หรือเปล่าว่ะ .. แต่พอมาเจอกับตัวเองแล้วรู้คำตอบเลยค่ะ.. ว่า ทีทนเพราะความรักล้วนๆ ทำใจได้เมื่อไหร่ จะไปเอง.

เวลาที่เขาทะเลาะกับแฟน  เขาจะมาคุยกับเราแบบปกติดีมากเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นกับเขา แต่เราจะรู้เพราะมันจะมีอะไรบางอย่างที่ทำให้เรารู้ บางทีเราภาวนาให้เขาเลิกกันด้วยซ้ำ แต่บางทีเราก็ขอให้เขากลับมาดีกัน ไม่รู้สิ รู้สึกได้ว่าเขาทรมานอ่ะ อยู่กับเราเขาดูหงอยไปเลยช่วงที่เขาทะเลาะกัน

วันหนึ่ง เราเห็นเขา ไปกับแฟน ต่อหน้าต่อตาเลย แบบอึ้งทำอะไรไม่ถูกจริงๆ ณ. ตอนนั้น แต่ทำอะไรไม่ได้  วันต่อเขายังมีหน้ามาถามเราอีกว่า เห็นเขาไหม? เลยตอบไปแค่ว่า อืม . แล้วเขาก็ชวนคุยปกติอ่ะคะ
แต่บอกเลยว่า ความรู้สึกตอนนั้น คือ ปลง พอแล้ว อะไรอย่างนี้.  เราเคยหายไปจากการติดต่อนาน แต่เขาก็ยังพยายามที่จะติดต่อเรามาทุกๆวัน คือ บางทีเราก็ไม่เข้าใจว่าเขาทำแบบนี้เพื่ออะไรกันแน่ บางทีเราสงสารแฟนเขานะ.
  เราคิดว่าอยากจะหายไปจากชีวิตเขาไปเลย แบบไม่ต้องบอกลา เพราะถ้าให้บอกลาเราคงทำใจไม่ได้ แต่ทุกครั้งที่เราจะหายไปตลอด เขาจะมาดีกับเรามากๆ ไม่รู้ทำใม  คือเขาก็ดีกับแฟนเขานะ ทีนี้ก็มาดีกับเราด้วย
ปล. เรากับเขาเรียนที่เดียวกัน แต่ เขากับแฟนเรียนคนละที่ค่ะ