วัตถุประสงค์ของการเขียนกระทู้นี้ไม่ได้มีเจตนาจะดูถูกละครไทยแต่อย่างใดนะคะ แต่แค่อยากแสดงความคิดเห็นถึงความแตกต่างที่สังเกตได้จากการที่ดูซีรี่ส์ต่างประเทศ เพราะความคิดเห็นที่แตกต่างอาจก่อให้เกิดประโยชน์ในการเรียนรู้และพัฒนา และแค่อยากแก้ไขความเข้าใจผิดคนบางกลุ่มที่ตั้งเพจวิจารณ์ติ่งซีรี่ส์ ดาราต่างประเทศต่างๆ ว่าพวกเราไม่รักประเทศไทยบ้างละ ไปคลั่งไคล้บ้าบอ ยกย่องเชิดชูกับพวกต่างประเทศ  ดึงเรื่องการเมือง ประวัติศาตร์ชาติมาเถึยงกันอีก ซึ่งจริงๆแล้วมันไม่ใช่เรื่องเลยคะ    
               โดยส่วนตัวเรา ไม่ได้แค่ดูแต่ซีรี่ส์ของเกาหลีนะคะ เราดูทั้ง ญี่ปุ่น ใต้หวัน จีน และอเมริกา(ดูซับไทยเพราะได้อารมณ์กว่า) แต่เน้นหนักไปที่เกาหลี เพราะเป็นที่นิยมจริงมีซับไทยออกมาให้ดูเยอะกว่าประเทศอื่น แรกๆก็ไม่ได้ดูเยอะ แต่พอดูๆไปแล้วติดใจ จนตอนนี้ไม่ได้ดูละครไทยไปเลย พอกลับมาดูละครไทย ดูได้ 2-3 ตอนเลิกดูคะ สาเหตุที่เลิกดูละครไทยและหันมาชอบซีรี่ส์ต่างประเทศ เพราะ...
      
         1.เนื้อหาหรือบทประพันธ์ของเรื่อง
ที่ทำให้รู้สึกเหมือนเราฉลาดขึ้น รอบรู้มากขึ้น เหมือนถูกเปิดกระโหลก หรือเหมือนกบออกนอกกะลา ออกสู่โลกกว้าง สิ่งที่เราไม่เคยเจอในละครไทยมาก่อน เป็นเนื้อหาที่แปลกใหม่ ไม่ซ้ำซากจำเจ ไม่ใช่เอาแต่ละครเก่ามารีเมคแล้วรีเมคอีก เราไม่รู้ว่าด้วยสาเหตุอะไรถึงไม่มีละครแนวนี้ในบ้านเรา อาจจะเพราะความรู้ไม่ถึงหรือยังไม่มีนักประพันธ์เก่งๆ หรือมันยากไปหรือสังคมปิดกั้น ต้องการปกปิดหรือปกป้องใครหรือเปล่าอันนี้ก็ไม่ทราบได้ ขอยกตัวอย่างเลยนะคะ แนวที่ไม่เจอในละครบ้านเรา
                  -แนวกฎหมาย ศาล ทนายความ อัยการ ผู้พิพากษา แบบเจาะลึกทั้งเรื่องเลยนะคะ ไม่ใช่แค่มาแทรกแบบไม่กี่ตอน ที่ต่างประเทศเค้าทำกันแบบชนิดที่ว่าคุณดูแล้วจะเข้าใจระบบศาลเลยว่าใครมีหน้าที่ทำอะไรยังไงบ้าง
                  -แนวเทคนิคทางการแพทย์ นิติเวช แบบผ่ากระโหลก ควักหัวใจ เห็นกันจะๆชัดๆ ความรู้สึกเหมือนอยู่ในห้องผ่าตัดเองยังไงยังงั้น
                  -แนวเสียดสีการเมือง คอรัปชั่น ต่างประเทศเค้าทำแบบ นายกหรือประธานาธิบดี โกงชาติเค้าก็ทำได้  เป็นต้น
        
          2.ความเหมาะสมในการคัดเลือกของตัวละคร
ซีรี่ส์ต่างประเทศจะคัดเลือกนักแสดงตามอายุจริงของตัวละครถ้าจะมากน้อยกว่ากันก็แค่ปี2ปี ทำให้รู้สึกเข้าถึงตัวละครได้ดี ดูแล้วไม่รู้สึกขัดลูกกะตา เช่น นางเอกอายุ39 พระเอก 25 เค้าก็เลือกนักแสดงที่อายุเท่านั้นจริงๆ บางเรื่องในเรื่องนางเอกอายุ 30กว่าแต่ต้องปลอมเป็นคนอายุ 20 นางทำได้เพราะหน้าเด็ก เค้าก็ใช้นักแสดงที่อายุ 30จริงๆแต่คัดหาที่หน้าเด็กๆมา บางเรื่องต้องมีพระนางถึง3 รุ่น คือเด็ก วัยรุ่น แล้วก็วัยทำงาน เค้าก็ใช้คนที่อายุตามนั้นจริงๆมาเล่น ไม่ใช่จับนางเอกวัย 25 ขึ้นมาแต่งเป็นเด็กมอต้นเล่นจนถึงตอนโตจบปริญญา
        
          3.ความสามารถในการแสดง  
ต้องยอมรับว่าในต่างประเทศเขาปั้นดารากันตั้งแต่ยังเด็ก ดาราคนนึงจึงมีความสามารถรอบด้านทั้ง ร้องเพลง เล่นดนตรี การแสดง เค้าเรียนกันตั้งแต่ยังเด็ก ทำให้การแข่งขันสูงมาก กว่าจะคัดนักแสดงได้ต้องผ่านการออดิชั่นกันจึงทำให้ได้นักแสดงคุณภาพสูง ไม่ใช่แค่ผ่านการประกวดอะไรมา หรือแค่หน้าตาดี หรือเด็กใครเส้นใหญ่ หรือใช้เต้าไต่มา คือตั้งแต่ดูซีรี่ส์ต่างประเทศมายังไม่เห็นว่าใครเล่นไม่ดีไม่สมบทบาทหรือมีคนวิจารณ์ เพราะถ้าไม่ดีผู้กำกับคงไม่ให้ผ่านจนมาถึงสายตาเรา แต่บ้านเรากับมีการวิจารณ์ออกมาให้เห็นบ่อยๆว่า เล่นทื่อมั้ง แข็งเหมือนหุ่นยนต์ หน้าไร้อารมณ์ จริงๆสงสารดารานะที่โดนวิจารณ์ ก็อยู่ที่ผู้กำกับอีก ถ้านักแสดงเล่นยังไม่ดีก็ไม่ควรปล่อยออกมาให้ถูกวิจารณ์ น่าจะฝึกเค้าให้เก่งก่อน
        
         4.การเปิดกว้างในการรับเล่นบทละคร  
โดยไม่ได้แคร์ว่าเคยเป็นพระเอกนางเอกมาก่อนแล้วจะมาเล่นตัวรองไม่ได้ เราเลยจะได้เห็นซีรี่ส์ต่างประเทศบางเรื่องมีพระเอกดังๆ2คนเล่นประกบกัน เคยเป็นนางเอกเรื่องนึงแต่ไปเป็นนางรองอีกเรื่อง คือไม่จำเป็นต้องเป็นพระเอกนางเอกตลอดก็ได้ แค่บทที่รับเหมาะสมและเล่นถึงบทบาทก็ส่งผลให้ดังได้ (อยากเห็น เคน ธีรเดช ประกบ ณเดชน์..อิอิ)
        
         5.หน้าตานักแสดงกับการแต่งหน้าของนักแสดง  เอาจริงๆนะ หน้าตาสวยหล่อของนักแสดงไม่ใช่ส่วนสำคัญที่สุด แต่อยู่ที่เค้าแสดงดีมั้ย บางคนที่ว่าติ่งเกาหลีไปคลั่งไคล้นักแสดงที่หล่อสวยทำไม ก็ศัลยกรรมมาทั้งประเทศแระ จริงๆเราคลั่งเค้าเริ่มจากบทบาทการแสดงของเค้ามากกว่าที่ทำให้เราอินและฟินสุดๆ บอกตงนะ ถ้าให้เทียบดาราไทยกับดาราเอเชียประเทศอื่น ของไทยชนะเลิศไม่ต้องพูดถึงจับเทียบรุ่นต่อรุ่นเลย  เอาตั้งแต่รุ่น ติ๊กเจษฏา โดมปกรณ์ ณเดชน์ มาริโอ้ หารุ่นเดียวกันมาเทียบเลย เราว่าประเทศอื่นหล่อสู้ไม่ได้นะ ส่วนผู้หญิงก็เหมือนกันศัลยกรรมมาหน้าบล็อกเดียวกันหมด เพราะฉะนั้นพูดเลยที่ชอบเริ่มมาจากบทบาทการแสดงก่อนจริงๆ แล้วที่ทำให้ดูสมบทบาทมากขึ้นคือการแต่งหน้า ไม่ต้องสวยหล่อตลอด จะนอนแล้วยังจะขนตาเด้ง กรีดตาเป็นชั้น ต่างประเทศเค้าก็จะแต่งนะ แต่เค้าจะแต่งให้ดูธรรมชาติหรือไม่เว่อร์เกินไป ไม่ใช่แต่งสีฉูดฉาดเกือบทุกตัวและทุกฉาก ซีรี่ส์ฝรั่งที่เห็นแต่งหน้าจัดๆปากแดงๆเลยนะจะเป็นพวกผู้หญิงทำงานกลางคืน ถ้าคนทำงานปกติ นักเรียน นักศึกษา เค้าก็จะแต่งไปอีกแบบ ถ้าอยู่บ้านเค้าแต่งแทบให้ดูเหมือนไม่แต่งเลย การแต่งหน้าให้สมบทบาทมันรู้สึกได้จริงๆนะ(ไปดู The walking dead นะ หน้าสดเว่อร์ )

*****และนี่ก็เป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้มาติดซีรี่ส์ต่างประเทศแต่หลักๆเลยน่าจะเป็นข้อ1 ที่สำคัญที่เนื้อเรื่องแปลกใหม่ น่าติดตาม ไม่ใช่แค่บันเทิงสนุกอย่างเดียว ยังได้ความรู้ด้วย ก็เป็นแค่การสังเกตและความคิดเห็นส่วนตัวนะคะ ถ้าเพื่อนๆมีความคิดแตกต่างหรือเพิ่มเติมหรือมีละครไทยจะแนะนำก็แบ่งปันกันได้นะคะ