ขอเริ่มจากเล่าเรื่องก่อนแล้วกันนะค่ะ...
เรากับแฟนคบกันมาไม่กี่เดือนประมาณ 4 เดือนได้ แฟนเราเป็นเด็กมัธยม ซึ่งเราเองอยู่มหาลัยแล้ว ก่อนที่เรากับแฟนจะคบกัน คนเข้ามาคุยกับเราเยอะมาก แต่เวลาใครเข้ามาคุยกับเราไม่นานก็หายไป หรือไม่เราก็ปฏิเสธไป ซึ่งคนเหล่านั้นเขาก้เป็นคนดี ก่อนที่จะคบกับแฟนคนนี้เคยทะเลาะกันว่า เขาไม่อยากเป็นตัวเลือก ให้เราตัดสินใจ จะคบหรือจะให้เลิกติดต่อกัน เราก็ยังไม่ได้ตอบอ่ะไร เราก็กลับมาคิดว่าปกติทุกวันเราก้ทำตัวกันไม่ต่างจากแฟน เราก็เลยตัดสินใจคบไปเลยเพราะเราให้เกียรติแล้วก็ให้สิทธิในตัวเรา ช่วงแรกที่คบกันเรามีความสุขกันมาก มีแต่เสียงหัวเราะเวลาคุยกัน
จนผ่านไป ประมาณ 3 เดือน เราก็เริ่มทะเลาะกัน บ่อยมาก บ่อยขึ้นเรื่อยๆ เราเองรู้สึกเหมือนเวลาคุยเขาอารมไม่ดีใส่ตลอดเวลา เราก็พยายามปรับตัวเราให้ดีขึ้น เราเองตอนนั้นเราคิดว่าเราเอาแต่ใจมากเกินไป แต่ยิ่งทำเรายิ่งรู้สึกแย่
จนเมื่อประมาณ สิ้นปี มีน้องที่ รร มาบอกเราว่า แฟนเราไปมีคนอื่น คุยกันทุกเย็น นั่งหน้าแทบจะชนกันอยู่แล้วแบล็กกาวน์ไลน์ ก็ยังเปนรูปน้องคนนั้น (แฟนเราอยู่ รร ประจำ ซึ่งเราเองอยู่ข้างนอก แฟนอยู่ข้างใน เวลาเจอกันก็น้อยมาก เราเรียนเยอะ แทบไม่ค่อยมีเวลาเลย)
เราก็ไลน์ไปถาม
เรา : มีอะไรจะบอกไหม
เขา : ไม่มี
เรา : คุยกับคนอื่นใช่ไหม
เขา : ใครบอกมา
เรา : ตอบไม่ตรงคำถาม
เขา : อื้ม คุย
เรา : ทำไมยังกล้าทำ ถ้ามีเคยบอกและว่าไม่ชอบ ถ้ามีเราเลิก
เขา : เราบอกเขาว่า มีก้อย่าบอก
เรา : ไม่ใช่ มีก็อย่าให้เรารู้
ซึ่งทั้งหมด เขาให้เหตุผลว่า ที่เขาคุยแค่คุยเพราะเขาอยากหาแรงจูงใจไป รร ซึ่งเราเองไม่ได้สนเหตุผลเท่าไหร่ แต่เราเองอยากได้ตอนจบ ไม่อยากคาราคาซังเราก้เลยบอกให้เขาเอารูปคู่ขึ้น ตอนแรกก้ไม่ยอม แล้วเขาก้เอาขึ้นซักพัก เราก็ โอเค เลือกเรา เราก้ไม่เลิก แล้วเขาก้เปลี่ยนกลับ เราก็ถามว่าเปลี่ยนกลับทำไม เขาบอกว่าเปลี่ยนกลับไม่ได้หรอ แล้วก็มาขอโทษเราว่าเลือกไม่ได้ ขอจบกับน้องเขาดีๆ เราก็เจ็บนะ พิมพ์คุยไปมือสั่นไป ร้องไห้ไป เราก็เลยเป็นคนขอเลิกเอง เขาก็เอาแต่ถามว่าเลิกกันจริงๆหรอ ตอนนั้นในหัวเราเอง มีสามทางเลือก หนึ่ง เรายอม เราก็เจ็บ ซึ่งไม่รู้เมื่อไหร่จะจบ สอง ให้เขาเลือกซึ่งเขาเองหัวเด็ดตีนขาดยังไงก็ไม่เลือก สามคือเราไปเอง เราเหมือนคนไม่มีทางเลือก
ผ่านไปประมาณ 4 วัน เราเองทนไม่ไหว เราโทรไปหาเขาขอคืนดี เขาบอกเขาเองก็ไม่อยากเลิกกับเรา เราก็เลยบอกว่า เราให้เวลาเดือนนึง เลิกคุยให้ได้ ซึ่งเขาเองก็ไม่กล้ารับปาก แต่ช่วงระหว่างเดือนนึง เราคุยกะใคร หรือเอาให้มาแทนที่เขา เขาห้ามมายุ่ง เขาก็ยอม
ซึ่งตอนนี้ผ่านมา 13 วันแล้ว เหลือเวลาอีก 18 วัน เราเองก็เปิดเรียนแล้ว เทอมนี้ตารางเรียนเราหนักมากเรียนยันวันเสา
ส่วนเด็ก ผู้หญิงที่เขาคุย เขาก้รู้ว่า ผู้ชายมีแฟนแล้ว แล้วก็ยอมอยู่ในสถานะที่ น้องเขาแค่คุยส่วนเราคือแฟน
เราคิดได้นะ ว่าเราควรจะเลิก แต่เราปล่อยไม่เป็น เราทำใจไม่ได้ แต่ตลอดเวลาเราเจ็บ เราเจ็บมากๆ ทุกครั้งที่คุย เราจะนึกถึงว่า เขาไม่ได้มีเราคนเดียว บางทีเราก็ร้องไห้ บางทีเราก็จุก พูดอะไรไม่ออก เราเหมือนคนจมทุกข์ตลอดเวลา เราหาทางออกไม่เจอ เราควรจะทำยังไง แล้วยิ่งเมื่อวานน้องเราบอกยังเห็นเดินด้วยกัน ที่ รร อยู่เลย เรานี่ เจ็บจนพูดไรไม่ออก โทรไปก็ขึ้นรอสาย เมื่อตอนเช้าที่ผ่านมาเขาบอกเขาคุยกับแม่ เราควรทำยังไง เราหาตอนจบไม่เจอจริงๆ
ส่วนเรื่องเราคุยกับคนอื่น เราเป็นคนที่ค่อนข้างหน้าตาดี มีการศึกษา คณะที่เราเรียน ถือว่าเป็นคณะต้นๆที่เดกหลายคนอยากจะเข้า เราก็มีคนเข้ามาตลอด เราก็คุย แต่เราคุย สุดท้ายยังไง คนที่เราอยากคุยก็ยังเป็นแฟนเราอยู่ดี
ขอบคุณนะค่ะที่อ่านมาถึงตรงนี้ หากพิมพ์ไม่รู้เรื่องก็ขอโทษด้วยนะค่ะ เราพิมสด ออกมาจากความรู้สึกจริงๆ ในหัวเรามีแต่ความคิดวนไปวนมาแบบนี้จริงๆ
ถ้าคุณตกอยู่ในสถานะการแบบนี้จะทำยังไง หรือคุณคิดยังไง
เรากับแฟนคบกันมาไม่กี่เดือนประมาณ 4 เดือนได้ แฟนเราเป็นเด็กมัธยม ซึ่งเราเองอยู่มหาลัยแล้ว ก่อนที่เรากับแฟนจะคบกัน คนเข้ามาคุยกับเราเยอะมาก แต่เวลาใครเข้ามาคุยกับเราไม่นานก็หายไป หรือไม่เราก็ปฏิเสธไป ซึ่งคนเหล่านั้นเขาก้เป็นคนดี ก่อนที่จะคบกับแฟนคนนี้เคยทะเลาะกันว่า เขาไม่อยากเป็นตัวเลือก ให้เราตัดสินใจ จะคบหรือจะให้เลิกติดต่อกัน เราก็ยังไม่ได้ตอบอ่ะไร เราก็กลับมาคิดว่าปกติทุกวันเราก้ทำตัวกันไม่ต่างจากแฟน เราก็เลยตัดสินใจคบไปเลยเพราะเราให้เกียรติแล้วก็ให้สิทธิในตัวเรา ช่วงแรกที่คบกันเรามีความสุขกันมาก มีแต่เสียงหัวเราะเวลาคุยกัน
จนผ่านไป ประมาณ 3 เดือน เราก็เริ่มทะเลาะกัน บ่อยมาก บ่อยขึ้นเรื่อยๆ เราเองรู้สึกเหมือนเวลาคุยเขาอารมไม่ดีใส่ตลอดเวลา เราก็พยายามปรับตัวเราให้ดีขึ้น เราเองตอนนั้นเราคิดว่าเราเอาแต่ใจมากเกินไป แต่ยิ่งทำเรายิ่งรู้สึกแย่
จนเมื่อประมาณ สิ้นปี มีน้องที่ รร มาบอกเราว่า แฟนเราไปมีคนอื่น คุยกันทุกเย็น นั่งหน้าแทบจะชนกันอยู่แล้วแบล็กกาวน์ไลน์ ก็ยังเปนรูปน้องคนนั้น (แฟนเราอยู่ รร ประจำ ซึ่งเราเองอยู่ข้างนอก แฟนอยู่ข้างใน เวลาเจอกันก็น้อยมาก เราเรียนเยอะ แทบไม่ค่อยมีเวลาเลย)
เราก็ไลน์ไปถาม
เรา : มีอะไรจะบอกไหม
เขา : ไม่มี
เรา : คุยกับคนอื่นใช่ไหม
เขา : ใครบอกมา
เรา : ตอบไม่ตรงคำถาม
เขา : อื้ม คุย
เรา : ทำไมยังกล้าทำ ถ้ามีเคยบอกและว่าไม่ชอบ ถ้ามีเราเลิก
เขา : เราบอกเขาว่า มีก้อย่าบอก
เรา : ไม่ใช่ มีก็อย่าให้เรารู้
ซึ่งทั้งหมด เขาให้เหตุผลว่า ที่เขาคุยแค่คุยเพราะเขาอยากหาแรงจูงใจไป รร ซึ่งเราเองไม่ได้สนเหตุผลเท่าไหร่ แต่เราเองอยากได้ตอนจบ ไม่อยากคาราคาซังเราก้เลยบอกให้เขาเอารูปคู่ขึ้น ตอนแรกก้ไม่ยอม แล้วเขาก้เอาขึ้นซักพัก เราก็ โอเค เลือกเรา เราก้ไม่เลิก แล้วเขาก้เปลี่ยนกลับ เราก็ถามว่าเปลี่ยนกลับทำไม เขาบอกว่าเปลี่ยนกลับไม่ได้หรอ แล้วก็มาขอโทษเราว่าเลือกไม่ได้ ขอจบกับน้องเขาดีๆ เราก็เจ็บนะ พิมพ์คุยไปมือสั่นไป ร้องไห้ไป เราก็เลยเป็นคนขอเลิกเอง เขาก็เอาแต่ถามว่าเลิกกันจริงๆหรอ ตอนนั้นในหัวเราเอง มีสามทางเลือก หนึ่ง เรายอม เราก็เจ็บ ซึ่งไม่รู้เมื่อไหร่จะจบ สอง ให้เขาเลือกซึ่งเขาเองหัวเด็ดตีนขาดยังไงก็ไม่เลือก สามคือเราไปเอง เราเหมือนคนไม่มีทางเลือก
ผ่านไปประมาณ 4 วัน เราเองทนไม่ไหว เราโทรไปหาเขาขอคืนดี เขาบอกเขาเองก็ไม่อยากเลิกกับเรา เราก็เลยบอกว่า เราให้เวลาเดือนนึง เลิกคุยให้ได้ ซึ่งเขาเองก็ไม่กล้ารับปาก แต่ช่วงระหว่างเดือนนึง เราคุยกะใคร หรือเอาให้มาแทนที่เขา เขาห้ามมายุ่ง เขาก็ยอม
ซึ่งตอนนี้ผ่านมา 13 วันแล้ว เหลือเวลาอีก 18 วัน เราเองก็เปิดเรียนแล้ว เทอมนี้ตารางเรียนเราหนักมากเรียนยันวันเสา
ส่วนเด็ก ผู้หญิงที่เขาคุย เขาก้รู้ว่า ผู้ชายมีแฟนแล้ว แล้วก็ยอมอยู่ในสถานะที่ น้องเขาแค่คุยส่วนเราคือแฟน
เราคิดได้นะ ว่าเราควรจะเลิก แต่เราปล่อยไม่เป็น เราทำใจไม่ได้ แต่ตลอดเวลาเราเจ็บ เราเจ็บมากๆ ทุกครั้งที่คุย เราจะนึกถึงว่า เขาไม่ได้มีเราคนเดียว บางทีเราก็ร้องไห้ บางทีเราก็จุก พูดอะไรไม่ออก เราเหมือนคนจมทุกข์ตลอดเวลา เราหาทางออกไม่เจอ เราควรจะทำยังไง แล้วยิ่งเมื่อวานน้องเราบอกยังเห็นเดินด้วยกัน ที่ รร อยู่เลย เรานี่ เจ็บจนพูดไรไม่ออก โทรไปก็ขึ้นรอสาย เมื่อตอนเช้าที่ผ่านมาเขาบอกเขาคุยกับแม่ เราควรทำยังไง เราหาตอนจบไม่เจอจริงๆ
ส่วนเรื่องเราคุยกับคนอื่น เราเป็นคนที่ค่อนข้างหน้าตาดี มีการศึกษา คณะที่เราเรียน ถือว่าเป็นคณะต้นๆที่เดกหลายคนอยากจะเข้า เราก็มีคนเข้ามาตลอด เราก็คุย แต่เราคุย สุดท้ายยังไง คนที่เราอยากคุยก็ยังเป็นแฟนเราอยู่ดี
ขอบคุณนะค่ะที่อ่านมาถึงตรงนี้ หากพิมพ์ไม่รู้เรื่องก็ขอโทษด้วยนะค่ะ เราพิมสด ออกมาจากความรู้สึกจริงๆ ในหัวเรามีแต่ความคิดวนไปวนมาแบบนี้จริงๆ