ตอนนี้เราคุยกับคนหนึ่งอยู่ค่ะ เคยคุยกันนานมาแล้วแต่ต่างคนต่างแยกย้ายกันไปคนละที่ต่างคนต่างมีแฟนไม่ได้จริงจังอะไรกันมากค่ะในตอนนั้น
ตอนนี้ก็กลับมาคุยกันค่ะอาจเพราะต่างคนต่างไม่มีใครมากกว่า ถามว่าเราชอบเค้าไหมเราชอบมากค่ะ เค้าเป็นคนที่เราชอบมานานแล้ว
เป็นคนที่เรารอมานาน เค้าเองก็บอกว่าชอบเราเหมือนกัน ไม่คิดเหมือนกันว่าจะได้มาอยู่ด้วยกันใกล้กันขนาดนี้
หลายๆครั้งเค้าแสดงความจริงใจออกมาเหมือนกับจะจริงจังกับเราแต่เค้าก็ไม่ขอเราคบซักที เ้หมือนเค้าชอบคิดถึงแฟนเก่า
เหมือนกับเค้ามีใครในใจอยู่แล้วแต่ก็ยังอยู่กับเรา?? แต่ครอบครัวเราทั้งสองก็รู้ว่าอยู่ด้วยกันคงนึกว่าเราคบกันแหละค่ะ
บางครั้งเค้าก็บอกกับคนอื่นว่าเราเป็นแฟนเค้าแต่บางครั้งเค้าก็บอกว่าเราเป็นแค่เพื่อนก็ไม่เข้าใจตัวเค้าเหมือนกัน
เราก็อยากถามเค้าไปตรงๆนะแต่ไม่กล้ากลัวเสียใจ เราเหมือนเป็นแค่คนคั่นเวลาเหมือนอยู่ด้วยกันแค่ตัวแต่ไกลหัวใจ
หลายครั้งเราพยายามที่จะถอยห่างออกมาแต่สุดท้ายเค้าก็จะมาทำดีกับเรา เราก็ใจอ่อนตลอดเลยค่ะ ตอนนี้ไม่รู้จะทำยังไงเหมือนกัน
บางครั้งอยู่ใกล้กันก็อึดอัดแต่ก็กลัวว่าเค้าจะจากไป เค้าชอบเพ้อหาคนอื่นเพ้อหาแฟนเก่าที่เลิกกันไปแล้ว เค้าไม่นึกถึงใจเราเลย
จริงๆเราอยากจะถามเค้าให้รู้เรื่องแต่เราไม่กล้าถาม เรากลัวคำตอบกลัวว่าเค้าจะจากเราไป หลายครั้งเราเห็นเค้าคุยกับคนอื่น
เค้าบอกว่าชอบคนอื่นแต่เราก็ไม่ได้ถามเค้าเพราะกลัวคำตอบจริงๆ เราแค่กลัวว่าจะเสียเค้าไป ตอนนี้ไม่รู้จะทำยังไงเหมือนกัน
เหมือนพยายามทำดีเท่าไหร่มันยิ่งห่าง ไม่รู้ว่าทุกวันนี้เค้าอยู่กับเราเพราะอะไรเพราะไม่มีที่ไปหรือเพราะอะไรก็ไม่รู้
อยากรู้ว่าควรทำยังไงดีคะ ไม่อยากเสียเค้าไปเลยอยากให้เค้าอยู่กับเราแค่คนเดียว บางทีอยากถามนะว่าเค้ารู้สึกยังไงกับเราแต่ก็กลัวเสียใจ
ก็คิดว่าได้แค่นี้ก็ดีแค่ไหนแล้วสำหรับเรา บางครั้งก็เหมือนว่าเค้ารักเราแต่บางทีก็เหมือนกับอยู่ด้วยกันแค่ตัวแต่ใจเค้าอยู่ที่คนอื่น
บางครั้งเราพยายามปรับตัวเองเข้าหาเค้าแต่เหมือนมันยิ่งไกลเหมือนเค้าไม่เปิดใจให้เราเลย แต่เค้าก็ยังอยู่กับเราไม่ได้ไปไหน
เราไม่รู้จักตัวเค้าเลยไม่รู้เลยว่าทำแบบไหนเค้าถึงจะพอใจถึงจะชอบ ไม่รู้ว่าทำแบบไหนเค้าไม่ชอบ มันเหนื่อยค่ะแต่ก็อยากประคองความสัมพันธ์
เพราะเค้าเป็นคนที่เรารอมานาน ควรทำยังไงต่อดีคะอยากให้เค้าเปิดใจให้เราบ้าง เราไม่อยากเสียเค้าไป