เรื่องของเรื่องคือวันนี้ผมต้องไปทำธุระกะพี่ที่ทำงานในเมืองจึงขับรถที่ทำงานกันออกมาก่อนออกมาลูกพี่ลูกน้องขอติดรถมาทำธุระในเมืองด้วยเลยออกมากันทั้งหมด 5 ชีวิต เหตุการณ์ก็ปกติทำธุระกันเสร็จก็กำลังจะขับรถกลับบ้านกันพี่คนหนึ่งแกอยากจะซื้อกับข้าวกลับไปกินข้าวเย็นที่บ้านเลยแวะร้านขายซุปเนื้อให้พี่เขา ระหว่างจอดรถรอพี่เขาไปซื้อกับข้าวก็นั่งเม้าส์กันสนุกสนานเฮฮากัน จังหวะนั้นเองก็ได้ยินชน โครมมมม จากข้างหลังและรู้สึกรถสั่นๆเหมือนโดนอะไรมากระแทกอย่างแรง
พอหันไปก็เห็นอย่างในภาพทุกคนตกใจรีบลงมาจากรถ จึงรู้ว่ามอไซด์พ่วงข้างที่จอดอยู่ข้างหลังรถเราโดนรถกระบะ ford ranger ชนท้ายเข้าอย่างจังแล้วมอไซด์พ่วงข้างคันนั้นก็มาชนท้ายรถเราอีกทีหนึ่ง โชคดีเจ้าของมอไซด์ลงไปซื้อของเลยไม่มีผู้ได้รับบาดเจ็บใดๆ เจ้าของรถกระบะรอโทรหาประกันก่อนไม่กล้าที่ลงจากรถ รออยู่ประมาณเกือบ 20 นาทีแกถึงยอมลงมาคุยด้วย เป็นผู้ชายพอมีอายุหน่อยประมาณ 50 กว่าๆ แต่งตัวภูมิฐาน สอบถามได้เรื่องว่าแกขับรถมาพอดีแดดมันส่องเข้าตา เลยไม่เห็นรถที่จอดอยู่ข้างหน้า ถามว่ามาจากไหนอะไรยังไง ได้ความว่ามาทำธุระจากนราธิวาส กำลังจะขับรถกลับขึ้นไปกรุงเทพฯ
++ก็เอะใจ เอ๊ะแรก แล้วขับเข้ามาในเมืองทำไม++
แกก็เล่าต่อว่า แกเป็นรองกรรมการผู้จัดการใหญ่ธนาคารกรุงไทย เราก็แอบตกใจนิดๆว่าบร่ะ คู่กรณีเราใหญ่ดตไม่ใช่เล่น ก็ก็บอกไม่ต้องห่วงเดี๋ยวแกจัดการเรื่องค่าเสียหายให้ ขอโทรหาประกันแปบนึง โทรสักพักแกก็บอกว่าโทรหาไม่ติด เอางี้ล่ะกันเด่ยวแกให้เบอร์ติดต่อกับเรา แล้วให้เราไปซ่อมรถเอง ค่าใช้จ่ายเท่าค่อยโทรมาบอกแก พอดีแกรีบมากจะขับรถให้ถึงประจวบฯ ในคืนนี้แกก็ให้เบอร์ บอกชื่อกับเรามา บอกไม่ต้องห่วงแกก็เป็นมุสลิมเหมือนกับเรา
++เราก็เอ๊ะสอง มุสลิมไรห้อยพระเครื่องหว้า++
เราจึงบอกรอตำรวจมาก่อนจะได้คุยกันให้รู้เรื่อง เจ้าของมอไซด์ พูดไทยไม่ถนัดเป็นแต่พูดมลายูเลยให้เราเป็นคนสื่อสารให้ จังหวะรอตำรวจอยู่เลยเอาโทรศัพท์มาเสิร์ซดูชื่อ คณะผู้บริหารของธนาคารกรุงไทยว่ามีแกอยู่ไหมอย่างที่แกกล่าวอ้าง หาไงก็หาไม่เจอ พอดีตำรวจมาเลยเข้าไปคุยกับร้อยเวร ร้อยเวรท่านจึงขอบัตรประชาชนเรากับคู่กรณี แล้วก็ไกล่เกลี่ยว่าจะตกลงกันยังไง ของเราเราบอกไม่มีปัญหา ซ่อมรถก็จบ ให้เจรจากับรถมอไซด์พ่วงข้างล่ะกันว่าเขาจะเอายังไงเพราะดูจากสภาพไม่น่าจะขับได้คงเสียค่าซ่อมบานเลย คุยไปคุยมาตกลงกันไม่ได้ ร้อยเวรเลยให้คู่กรณีทั้งหมดไปคุยลงบันทึกประจำวันที่โรงพักล่ะกัน จึงแยกย้ายกันไปเจอกันที่โรงพัก พอคุ่กรณีทุกคนมาถึงโรงพักก็นั่งรอร้อยเวรกัน ตาลุงเจ้าของรถกระบะก็มานั่งพูดคุยใกล้พวกเรา แกก็ถามลูกพี่ลูกน้องเราทำงานอะไรที่ไหน น้องเราก็ตอบว่าเพิ่งเรียนจบยังไม่มีงานทำกำลังหางานอยู่ แกก็เสนอตัวว่าทำงานแบงค์ไหม เดี๋ยวแกฝากให้ ให้น้องเราไปเอากระดาษกับปากกามาให้แกจดว่าให้ติดต่อใครที่ไหน น้องเราก็ดีใจว่าในความโชคร้ายยังมีความโชคดีอยู่บ้าง อยู่ๆก็จะมีคนฝากให้ทำงานแบงค์ ไอ้เรารู้สึกตะงิดๆยังไงไม่รู้ พอดีตอนร้อยเวรขอบัตรประชาชนของคู่กรณีเราแอบเหลือบไปเห็นชื่อของตาลุงมา เลยเอาชื่อไปลองค้นในอากู๋ดู ถ้าแกเป็นรองกรรมการผู้จัดการใหญ่กรุงไทยจริงๆ มันต้องขึ้นข้อมูลให้เราเห้นบ้างล่ะ และเราก็เจอกับข่าวนี้เข้า
http://www.dailynews.co.th/Content/regional/288645/%E0%B8%88%E0%B8%B1%E0%B8%9A%E0%B9%82%E0%B8%88%E0%B8%A3%E0%B8%82%E0%B8%B1%E0%B8%9A%E0%B9%80%E0%B8%81%E0%B9%8B%E0%B8%87%E0%B8%9B%E0%B9%89%E0%B8%B2%E0%B8%A2%E0%B9%81%E0%B8%94%E0%B8%87%E0%B8%95%E0%B8%A3%E0%B8%B0%E0%B9%80%E0%B8%A7%E0%B8%99%E0%B8%82%E0%B9%82%E0%B8%A1%E0%B8%A2%E0%B9%80%E0%B8%87%E0%B8%B4%E0%B8%99%E0%B8%A7%E0%B8%B1%E0%B8%94
อ้าว รองกรรมการผู้จัดการใหญ่กรุงไทยกูไหงเป็นโจรขโมยเงินบริจาควัดไปได้ เราก็ค่อยๆบอกทุกๆคนให้รู้ว่า ตาลุงนี้ไม่ได้เป็นอย่างที่กล่าวอ้างไว้ แล้วก็เดินไปบอกตำรวจว่าตาลุงคนนี้เป็น 18 มงกุฏนะ กลัวจะมีปัญหาเวลาตกลงค่าเสียหายกัน ร้อยเวรก็รับทราบแต่ก็แจ้งกลับมาว่าเรื่องคดีเก่าของเค้ามันคนล่ะเรื่องกับเรื่องของเรา เราก็บอกว่าแค่อยากแจ้งให้ทราบเพราะดูแล้วน่าจะมีปัญหาแน่ๆ ร้อยเวรก็เรียกลุงที่ขับมอไซด์พ่วงข้างเข้าไปคุยสักพัก ก็เรียกตาลุงที่ขับกระบะไปคุย เราเห็นยังไม่เรียกเรา เลยไปละหมาดมัฆริบก่อนเพราะมันถึงเวลาแล้ว พอละหมาดเสร็จ เห็นลุงคู่กรณีทั้ง 2 คนนั่งเถียงกันอยู่สงสัยเคลียร์เรื่องค่าเสียหายกันไม่ได้ สักพักร้อยเวรเรียกตาลุง(ที่อ้างเป็นรองกรรมการผู้จัดการใหญ่)เข้าไปคุยอีกรอบ เราเลยมานั่งคุยกับลุงเจ้าของมอไซด์บอกให้ลุงแกรู้ว่าคู่กรณีของเราทั้งคู่เป็น 18 มงกุฏนะ ถ้าจะเรียกค่าเสียหายก็ให้จ่ายที่โรงพักให้จบเลยอย่าให้จ่ายเป็นงวด หรือถ้าจะเรียกประกันก็ให้เขาเรียกมาเลยจะได้ให้ประกันของเขาเคลมรถเราเลย พอร้อยเวรสอบตาลุง(ที่อ้างเป็นรองกรรมการผู้จัดการใหญ่)เสร็จก็ให้แกไปจ่ายเบี้ยปรับในฐานขับรถโดยประมาทเป็นเงิน 400 บาท แล้วก็ปล่อยตาลุงไปเลย พอเห็นตาลุงนั้นขับรถไปพวกเราก็อ้าวเห้ย ไหงปล่อยไปง่ายๆงั้นล่ะ รถเราก็ยังไม่คุยตกลงว่าจะเอาไงเลย มอไซด์ลุงก็ยังคุยเรื่องค่าเสียหายยังไม่ลงตัวเลยแล้วทำไมร้อยเวรปล่อยให้ไปง่ายๆยังงั้นได้ไง ร้อยเวรก็ให้เหตุผลว่า กรณีของเราไม่มีผู้ได้รับบาดเจ็บ ร้อยเวรทำอะไรไม่ได้มากนอกจากเปรียบเทียบปรับข้อหาขับรถโดยประมาท ส่วนของเราเป็นคดีทางแพ่งต้องไปฟ้องร้องค่าเสียหายกันอีกที เราก็อ้าวไม่มีผู้บาดเจ็บแต่ก็มีผู้เสียหายตั้ง 2 ราย ถึงจะทำไรไม่ได้มากอย่างน้อยต้องให้ทางเราไกล่เกลี่ยเรื่องค่าเสียหายให้เสร็จก่อนซิถึงจะให้ไปได้ นี้ลุงมอไซด์ก็ยังคุยไม่รู้เรื่อง ของเราก็ยังไม่ได้คุยไรสักแอะอยู่ๆปล่อยคนผิดไปซะงั้น แล้วอย่างงี้เราจะไปตามตัวที่ไหนรู้ๆอยู่ว่าลุงแกเป็น 18 มงกุฏ ถึงมีเบอร์มีที่อยู่แกจะอยู่ให้โง่หรอ สงสารก็แต่ลุงที่ขับมอไซด์พ่วงข้างนั้นแระ แกใช้รถแกขับตะเวณรับซื้อของเก่า พอรถแกพังงี้จะเอารถที่ไหนหากินล่ะ
ทำไมร้อยเวรถึงทำกับฉันได้
พอหันไปก็เห็นอย่างในภาพทุกคนตกใจรีบลงมาจากรถ จึงรู้ว่ามอไซด์พ่วงข้างที่จอดอยู่ข้างหลังรถเราโดนรถกระบะ ford ranger ชนท้ายเข้าอย่างจังแล้วมอไซด์พ่วงข้างคันนั้นก็มาชนท้ายรถเราอีกทีหนึ่ง โชคดีเจ้าของมอไซด์ลงไปซื้อของเลยไม่มีผู้ได้รับบาดเจ็บใดๆ เจ้าของรถกระบะรอโทรหาประกันก่อนไม่กล้าที่ลงจากรถ รออยู่ประมาณเกือบ 20 นาทีแกถึงยอมลงมาคุยด้วย เป็นผู้ชายพอมีอายุหน่อยประมาณ 50 กว่าๆ แต่งตัวภูมิฐาน สอบถามได้เรื่องว่าแกขับรถมาพอดีแดดมันส่องเข้าตา เลยไม่เห็นรถที่จอดอยู่ข้างหน้า ถามว่ามาจากไหนอะไรยังไง ได้ความว่ามาทำธุระจากนราธิวาส กำลังจะขับรถกลับขึ้นไปกรุงเทพฯ
++ก็เอะใจ เอ๊ะแรก แล้วขับเข้ามาในเมืองทำไม++
แกก็เล่าต่อว่า แกเป็นรองกรรมการผู้จัดการใหญ่ธนาคารกรุงไทย เราก็แอบตกใจนิดๆว่าบร่ะ คู่กรณีเราใหญ่ดตไม่ใช่เล่น ก็ก็บอกไม่ต้องห่วงเดี๋ยวแกจัดการเรื่องค่าเสียหายให้ ขอโทรหาประกันแปบนึง โทรสักพักแกก็บอกว่าโทรหาไม่ติด เอางี้ล่ะกันเด่ยวแกให้เบอร์ติดต่อกับเรา แล้วให้เราไปซ่อมรถเอง ค่าใช้จ่ายเท่าค่อยโทรมาบอกแก พอดีแกรีบมากจะขับรถให้ถึงประจวบฯ ในคืนนี้แกก็ให้เบอร์ บอกชื่อกับเรามา บอกไม่ต้องห่วงแกก็เป็นมุสลิมเหมือนกับเรา
++เราก็เอ๊ะสอง มุสลิมไรห้อยพระเครื่องหว้า++
เราจึงบอกรอตำรวจมาก่อนจะได้คุยกันให้รู้เรื่อง เจ้าของมอไซด์ พูดไทยไม่ถนัดเป็นแต่พูดมลายูเลยให้เราเป็นคนสื่อสารให้ จังหวะรอตำรวจอยู่เลยเอาโทรศัพท์มาเสิร์ซดูชื่อ คณะผู้บริหารของธนาคารกรุงไทยว่ามีแกอยู่ไหมอย่างที่แกกล่าวอ้าง หาไงก็หาไม่เจอ พอดีตำรวจมาเลยเข้าไปคุยกับร้อยเวร ร้อยเวรท่านจึงขอบัตรประชาชนเรากับคู่กรณี แล้วก็ไกล่เกลี่ยว่าจะตกลงกันยังไง ของเราเราบอกไม่มีปัญหา ซ่อมรถก็จบ ให้เจรจากับรถมอไซด์พ่วงข้างล่ะกันว่าเขาจะเอายังไงเพราะดูจากสภาพไม่น่าจะขับได้คงเสียค่าซ่อมบานเลย คุยไปคุยมาตกลงกันไม่ได้ ร้อยเวรเลยให้คู่กรณีทั้งหมดไปคุยลงบันทึกประจำวันที่โรงพักล่ะกัน จึงแยกย้ายกันไปเจอกันที่โรงพัก พอคุ่กรณีทุกคนมาถึงโรงพักก็นั่งรอร้อยเวรกัน ตาลุงเจ้าของรถกระบะก็มานั่งพูดคุยใกล้พวกเรา แกก็ถามลูกพี่ลูกน้องเราทำงานอะไรที่ไหน น้องเราก็ตอบว่าเพิ่งเรียนจบยังไม่มีงานทำกำลังหางานอยู่ แกก็เสนอตัวว่าทำงานแบงค์ไหม เดี๋ยวแกฝากให้ ให้น้องเราไปเอากระดาษกับปากกามาให้แกจดว่าให้ติดต่อใครที่ไหน น้องเราก็ดีใจว่าในความโชคร้ายยังมีความโชคดีอยู่บ้าง อยู่ๆก็จะมีคนฝากให้ทำงานแบงค์ ไอ้เรารู้สึกตะงิดๆยังไงไม่รู้ พอดีตอนร้อยเวรขอบัตรประชาชนของคู่กรณีเราแอบเหลือบไปเห็นชื่อของตาลุงมา เลยเอาชื่อไปลองค้นในอากู๋ดู ถ้าแกเป็นรองกรรมการผู้จัดการใหญ่กรุงไทยจริงๆ มันต้องขึ้นข้อมูลให้เราเห้นบ้างล่ะ และเราก็เจอกับข่าวนี้เข้า
http://www.dailynews.co.th/Content/regional/288645/%E0%B8%88%E0%B8%B1%E0%B8%9A%E0%B9%82%E0%B8%88%E0%B8%A3%E0%B8%82%E0%B8%B1%E0%B8%9A%E0%B9%80%E0%B8%81%E0%B9%8B%E0%B8%87%E0%B8%9B%E0%B9%89%E0%B8%B2%E0%B8%A2%E0%B9%81%E0%B8%94%E0%B8%87%E0%B8%95%E0%B8%A3%E0%B8%B0%E0%B9%80%E0%B8%A7%E0%B8%99%E0%B8%82%E0%B9%82%E0%B8%A1%E0%B8%A2%E0%B9%80%E0%B8%87%E0%B8%B4%E0%B8%99%E0%B8%A7%E0%B8%B1%E0%B8%94
อ้าว รองกรรมการผู้จัดการใหญ่กรุงไทยกูไหงเป็นโจรขโมยเงินบริจาควัดไปได้ เราก็ค่อยๆบอกทุกๆคนให้รู้ว่า ตาลุงนี้ไม่ได้เป็นอย่างที่กล่าวอ้างไว้ แล้วก็เดินไปบอกตำรวจว่าตาลุงคนนี้เป็น 18 มงกุฏนะ กลัวจะมีปัญหาเวลาตกลงค่าเสียหายกัน ร้อยเวรก็รับทราบแต่ก็แจ้งกลับมาว่าเรื่องคดีเก่าของเค้ามันคนล่ะเรื่องกับเรื่องของเรา เราก็บอกว่าแค่อยากแจ้งให้ทราบเพราะดูแล้วน่าจะมีปัญหาแน่ๆ ร้อยเวรก็เรียกลุงที่ขับมอไซด์พ่วงข้างเข้าไปคุยสักพัก ก็เรียกตาลุงที่ขับกระบะไปคุย เราเห็นยังไม่เรียกเรา เลยไปละหมาดมัฆริบก่อนเพราะมันถึงเวลาแล้ว พอละหมาดเสร็จ เห็นลุงคู่กรณีทั้ง 2 คนนั่งเถียงกันอยู่สงสัยเคลียร์เรื่องค่าเสียหายกันไม่ได้ สักพักร้อยเวรเรียกตาลุง(ที่อ้างเป็นรองกรรมการผู้จัดการใหญ่)เข้าไปคุยอีกรอบ เราเลยมานั่งคุยกับลุงเจ้าของมอไซด์บอกให้ลุงแกรู้ว่าคู่กรณีของเราทั้งคู่เป็น 18 มงกุฏนะ ถ้าจะเรียกค่าเสียหายก็ให้จ่ายที่โรงพักให้จบเลยอย่าให้จ่ายเป็นงวด หรือถ้าจะเรียกประกันก็ให้เขาเรียกมาเลยจะได้ให้ประกันของเขาเคลมรถเราเลย พอร้อยเวรสอบตาลุง(ที่อ้างเป็นรองกรรมการผู้จัดการใหญ่)เสร็จก็ให้แกไปจ่ายเบี้ยปรับในฐานขับรถโดยประมาทเป็นเงิน 400 บาท แล้วก็ปล่อยตาลุงไปเลย พอเห็นตาลุงนั้นขับรถไปพวกเราก็อ้าวเห้ย ไหงปล่อยไปง่ายๆงั้นล่ะ รถเราก็ยังไม่คุยตกลงว่าจะเอาไงเลย มอไซด์ลุงก็ยังคุยเรื่องค่าเสียหายยังไม่ลงตัวเลยแล้วทำไมร้อยเวรปล่อยให้ไปง่ายๆยังงั้นได้ไง ร้อยเวรก็ให้เหตุผลว่า กรณีของเราไม่มีผู้ได้รับบาดเจ็บ ร้อยเวรทำอะไรไม่ได้มากนอกจากเปรียบเทียบปรับข้อหาขับรถโดยประมาท ส่วนของเราเป็นคดีทางแพ่งต้องไปฟ้องร้องค่าเสียหายกันอีกที เราก็อ้าวไม่มีผู้บาดเจ็บแต่ก็มีผู้เสียหายตั้ง 2 ราย ถึงจะทำไรไม่ได้มากอย่างน้อยต้องให้ทางเราไกล่เกลี่ยเรื่องค่าเสียหายให้เสร็จก่อนซิถึงจะให้ไปได้ นี้ลุงมอไซด์ก็ยังคุยไม่รู้เรื่อง ของเราก็ยังไม่ได้คุยไรสักแอะอยู่ๆปล่อยคนผิดไปซะงั้น แล้วอย่างงี้เราจะไปตามตัวที่ไหนรู้ๆอยู่ว่าลุงแกเป็น 18 มงกุฏ ถึงมีเบอร์มีที่อยู่แกจะอยู่ให้โง่หรอ สงสารก็แต่ลุงที่ขับมอไซด์พ่วงข้างนั้นแระ แกใช้รถแกขับตะเวณรับซื้อของเก่า พอรถแกพังงี้จะเอารถที่ไหนหากินล่ะ