เราเรียนไม่เก่งแล้วเราคบกันไม่ได้หรอT^T(แม่แฟน)
เรื่องมีอยู่ว่า เรากับแฟนคบกันมาได้ 2ปีกว่าแล้ว อายุเท่ากันคบกัน ตั้งแต่ปี 2 จนปัจจุบันปี 4 แล้วค่ะ เราทั้งคู่เรียนอยู่มหาลัยชื่อดังต่างจังหวัด แฟนอยู่หอในค่ะ หอชาย ส่วนเราอยู่บ้านญาติที่จังหวัดนั้นและอยู่ใกล้มหาลัย ทุกศุกร์-เสาร์-อาทิตย์แฟนของเราต้องกลับบ้านค่ะ เพราะทางบ้านบอกให้กลับ บางทีเราก็สงสารแฟนค่ะ ต้องนั่งรถตู้นานๆ แล้วรถตู้ก็ขับปลอดภัยม๊ากมาก เลยอดเป็นห่วงแฟนไม่ได้ เราเลยไม่ค่อยมีเวลาอยู่ด้วยกันทำนู้นนี่ พอปิดเทอมเราต่างก็กลับบ้านที่กทม. เวลาอยู่กทม.แฟนเราก็ออกมาหาเราข้างนอกไม่ได้ค่ะ อยู่บ้านตลอดเนื่องจากแม่เขาไม่ชอบให้ออกมา เราจึงมีโอกาสได้เจอแฟนอย่างมากก็เดือนละครั้งสองครั้ง เวลาออกมาเจอก็ต้องกลับบ้านก่อน4โมงเย็น มีครั้งนึงเราเจอแม่แฟนครั้งแรกค่ะแล้วก็ซึ่งเป็นวันเกิดของพ่อแฟนด้วยเราเลยซื้อขนมเค้กกล้วยหอม(เพราะแฟนบอกว่าท่านชอบกิน) ฝากให้แม่แฟนเราค่ะเป็นพิธี(ราคาขนมไม่ถึง100บาทนะค่ะ) แต่แฟนมาบอกเราทีหลังว่าแม่เขาบอกว่าวันหลังไม่ต้อง ยังหาเงินไม่ได้แบบสิ้นเปลือง เราก็รู้สึกเสียความั่นใจนิดนึง เราไปต่างประเทศซื้อของฝากมาฝากท่าน แต่ก็แอบโดนดุเหมือนเดิมค่ะ
ไม่ว่าจะวันครบรอบ วันวาเลนไทน์ วันสงกรานต์ วันปีใหม่ ที่เป็นวันหยุดไม่มีเรียน แฟนเราก็ต้องกลับบ้านไม่เคยได้อยู่ด้วยกันเราก็พยายามเข้าใจ ไม่อยากให้แฟนเดือดร้อนทะเลาะกับแม่เพราะเรา บางทีก็น้อยใจ แต่วันปีใหม่อะไรยังงี้เราก็ส่งข้อความไปสวัสดีปีใหม่พ่อแม่แฟนนะค่ะ คือพยายามทำตัวให้ท่านเอ็นดู
เราเป็นคนเรียนไม่เก่ง ทำให้เรียนไม่จบทัน4ปี ต้องเรียน5ปี ซึ่งแฟนเราเขาต้องเรียนจบไปก่อน 1 ปี วันนี้เราก็คุยกันเรื่องนี้ว่ากลับมาหาเขาบ้างน้ะทำงานแล้ว บลาๆ แล้วแฟนเราเขาก็หลุดพูดมาว่าแม่เขาพูดดักไว้ เรียนจบแล้วเขาไม่ให้นั่งรถกลับมามอน้ะ (แม่แฟนเราท่านรู้ค่ะ ว่าเราต้องจบ 5 ปี) พอเราฟังแล้วแบบน้ำตาร่วงเลยค่ะ คือแบบเราพยายามรอและเข้าใจมาตลอดรอว่าเมื่อแฟนเราเรียนจบ ท่านจะปล่อยอิสระให้บ้าง
เราควรทำยังไงดีค่ะ ดูเหมือนท่านจะไม่ค่อยชอบเราเลย บางทีเราก็คิดนะ ว่าเราเป็นผู้หญิงทำไมเราจะต้องพยายามอยู่ฝ่ายเดียวทั้งๆที่ลูกเขาเป็นผู้ชาย เราเริ่มท้อจริงๆค่ะ ทำอะไรก็จะดูไม่ดีไปหมดเลย T^T
แปะโต๊ะเครื่องแป้งเพราะคุณผู้หญิงเยอะนะค่ะ อยากได้คำแนะนำคำ ขอบคุณนะค่ะ
เราเรียนไม่เก่งแล้วเราคบกันไม่ได้หรอT^T(แม่แฟน)
เรื่องมีอยู่ว่า เรากับแฟนคบกันมาได้ 2ปีกว่าแล้ว อายุเท่ากันคบกัน ตั้งแต่ปี 2 จนปัจจุบันปี 4 แล้วค่ะ เราทั้งคู่เรียนอยู่มหาลัยชื่อดังต่างจังหวัด แฟนอยู่หอในค่ะ หอชาย ส่วนเราอยู่บ้านญาติที่จังหวัดนั้นและอยู่ใกล้มหาลัย ทุกศุกร์-เสาร์-อาทิตย์แฟนของเราต้องกลับบ้านค่ะ เพราะทางบ้านบอกให้กลับ บางทีเราก็สงสารแฟนค่ะ ต้องนั่งรถตู้นานๆ แล้วรถตู้ก็ขับปลอดภัยม๊ากมาก เลยอดเป็นห่วงแฟนไม่ได้ เราเลยไม่ค่อยมีเวลาอยู่ด้วยกันทำนู้นนี่ พอปิดเทอมเราต่างก็กลับบ้านที่กทม. เวลาอยู่กทม.แฟนเราก็ออกมาหาเราข้างนอกไม่ได้ค่ะ อยู่บ้านตลอดเนื่องจากแม่เขาไม่ชอบให้ออกมา เราจึงมีโอกาสได้เจอแฟนอย่างมากก็เดือนละครั้งสองครั้ง เวลาออกมาเจอก็ต้องกลับบ้านก่อน4โมงเย็น มีครั้งนึงเราเจอแม่แฟนครั้งแรกค่ะแล้วก็ซึ่งเป็นวันเกิดของพ่อแฟนด้วยเราเลยซื้อขนมเค้กกล้วยหอม(เพราะแฟนบอกว่าท่านชอบกิน) ฝากให้แม่แฟนเราค่ะเป็นพิธี(ราคาขนมไม่ถึง100บาทนะค่ะ) แต่แฟนมาบอกเราทีหลังว่าแม่เขาบอกว่าวันหลังไม่ต้อง ยังหาเงินไม่ได้แบบสิ้นเปลือง เราก็รู้สึกเสียความั่นใจนิดนึง เราไปต่างประเทศซื้อของฝากมาฝากท่าน แต่ก็แอบโดนดุเหมือนเดิมค่ะ
ไม่ว่าจะวันครบรอบ วันวาเลนไทน์ วันสงกรานต์ วันปีใหม่ ที่เป็นวันหยุดไม่มีเรียน แฟนเราก็ต้องกลับบ้านไม่เคยได้อยู่ด้วยกันเราก็พยายามเข้าใจ ไม่อยากให้แฟนเดือดร้อนทะเลาะกับแม่เพราะเรา บางทีก็น้อยใจ แต่วันปีใหม่อะไรยังงี้เราก็ส่งข้อความไปสวัสดีปีใหม่พ่อแม่แฟนนะค่ะ คือพยายามทำตัวให้ท่านเอ็นดู
เราเป็นคนเรียนไม่เก่ง ทำให้เรียนไม่จบทัน4ปี ต้องเรียน5ปี ซึ่งแฟนเราเขาต้องเรียนจบไปก่อน 1 ปี วันนี้เราก็คุยกันเรื่องนี้ว่ากลับมาหาเขาบ้างน้ะทำงานแล้ว บลาๆ แล้วแฟนเราเขาก็หลุดพูดมาว่าแม่เขาพูดดักไว้ เรียนจบแล้วเขาไม่ให้นั่งรถกลับมามอน้ะ (แม่แฟนเราท่านรู้ค่ะ ว่าเราต้องจบ 5 ปี) พอเราฟังแล้วแบบน้ำตาร่วงเลยค่ะ คือแบบเราพยายามรอและเข้าใจมาตลอดรอว่าเมื่อแฟนเราเรียนจบ ท่านจะปล่อยอิสระให้บ้าง
เราควรทำยังไงดีค่ะ ดูเหมือนท่านจะไม่ค่อยชอบเราเลย บางทีเราก็คิดนะ ว่าเราเป็นผู้หญิงทำไมเราจะต้องพยายามอยู่ฝ่ายเดียวทั้งๆที่ลูกเขาเป็นผู้ชาย เราเริ่มท้อจริงๆค่ะ ทำอะไรก็จะดูไม่ดีไปหมดเลย T^T
แปะโต๊ะเครื่องแป้งเพราะคุณผู้หญิงเยอะนะค่ะ อยากได้คำแนะนำคำ ขอบคุณนะค่ะ