ก่อนหน้านี้เราเคยมีแฟนมาหลายคนล้ะ ไม่ใช่เราเจ้าชู้นะ เราคบใครก็ทีละคน เมื่อ 3 ปีก่อน เราเคยรัก ผช คนนึงมาก เราเป้นเเฟนกันนี่แหละ รักมาก ยอมทุกอย่างเลย เรามีความสุข คือ เหมือนเขาเติมเต็มให้เราทุกอย่าง จนเราตั้งใจที่จะรักเขาไปคนเดียวค่ะ แต่พอคบกันมาปีกว่า เราก็ถูกเขาบอกเลิก เหตุผลเพราะอะไรยังไม่รู้เลยค่ะ เราเสียใจมากกกกกกกกกก ยังทำใจไม่ได้มาถึงทุกวันนี้ ตอนนี้เราอายุย่างเข้าปีที่ 20 แล้วค่ะ เราพยายามจะให้ใครเดินเข้ามาในชีวิต มีคนเข้ามามากมาย นั่นเป้นเหตุผลนึงที่ทำให้เราเคยทีแฟนหลายคน เราเจ็บจากคนเก่ามามาก คนที่เข้ามาใหม่ก้อใช่ว่าเจาจะไม่ดีนะคะ ทุกคนดีมาก หน้าตาดีทุกคน ( ไม่ได้หลงตัวเองว่ามีแฟนหล่อนะคะ เพื่อนก็บอกงี้ตลอดเลย ) คนที่เข้ามาเขารักเรามาก แต่เรานี่สิ พอคนใหม่ทำอะไรที่คล้ายแฟนเก่าขึ้นมา เราอดคิดถึงเขาไม่ได้เลยค่ะ จนบางทีทนไม่ได้ แล้วบอกเลิกคนใหม่ไปเลย เป็นแบบนี้กับหลายๆคนค่ะ เราพยายามเปิดใจให้ใครเข้ามาแล้ว ไม่เคยทำได้เลยค่ะ นี่ก้อเกือบจะ 2 ปีแล้วที่เลิกกันมา ไม่มีใครแทนที่เขาได้เลย เคยมีคนนึงยอมรอให้เราลืมแฟนเก่า เขายอมรับฟังเรื่องที่เราอยากระบาย ไม่รุ้ว่าเราใจร้ายไปมั้ยนะ ที่บอกความรุ้สึกของเราให้เขาฟังหมดเลย และเขาก้อยังอยู่ไม่ไปไหน เขาดีมากเลยค่ะ เขารักเรามาก แต่พอเห็นเขารักเรามากแบบนี้เราเองก้อเริ่มกลัวว่าสักวันจะเป็นเหมือนแฟนเก่า ถ้าเราปักใจรักเขา เขาต้องทิ้งเราแน่เลย เราก้อบอกเลิกเขาคนใหม่ไป เรื่องราวที่เกิดในชีวิตเรานี่ เราลืมมันไม่ได้เลย เราแปลกใจ แค่เวลาปีกว่าๆ กับคนที่ทำให้รู้จักความรัก คนที่เราตั้งใจรักเขามากๆ ทำให้เราเป้นได้ขนาดนี้เลยหรอ ถึงกับเริ่มใหม่กับใครไม่ได้ คบใครก้อไปไม่รอด กลัวโดนทิ้ง ไม่ยอมเปิดใจให้ใครเลย ทำไมไม่ลืมสักที เราไม่อยากเป็นแบบนี้เลยค่ะ ทุกวันนี้เรายังไลน์หาเขาทั้งที่เขาไม่เคยเปิดมาอ่านเลย เราส่งไลน์หาเขา(แฟนเก่านะคะ) ทุกวัน ทั้งที่รู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้ และเขาไม่มีวันกลับมา เรารู้ทุกอย่างนะ ว่าเราควรตัดใจ เราควรทำยังไง สมองเราคิดได้ทุกอย่างแหละ แต่หัวใจ เราทำไม่ได้เอง ภายนอกเราเป็นที่ปรึกษาให้คนอื่นเยอะมากเรื่องความรัก เราเฮ้กะทุกเรื่อง แต่เราไม่เคยอ่อนแอให้เพื่อนหรือใครเห็นเลย เราถึงได้มาคุยที่นี่ เราไม่อยากอยู่ความทรงจำแบบนี่เลย เราอยากเริ่มใหม่ แต่สุดท้าย ก็เหมือนเดิม เราคงยังไม่พร้อมมีใครใช่ไหมคะ ? แล้วเราต้องทำยังไง ? เราอยากฟังความเห็นของเพื่อนๆ บ้างค่ะ

ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะคะ
คนที่รู้สึกเหมือนกันแชร์ความรู้สึกเลย เราเข้าใจ