ก่อนอกหักผมเหล้าไม่กิน บุหรี่สูบ(นิดๆหน่อยๆ) ไม่เคยเที่ยวร้านเหล้าเที่ยวผับ พออกหักช่วงแรกๆก็เป็นผู้ชายเจ้าน้ำตาไปเลย ผ่านไป2อาทิตย์ก็เริ่มเข้มแข็งขึ้น ผ่านไปเดือนนึงก็ทำใจได้แต่ยังมีแว่วเข้ามาในหัวบ้าง จนถึงตอนนี้ก็ยังมีแว่วๆแต่เหมือนอากาศอ่ะทำอะไรเราไม่ได้แล้วเราเฉยๆละ

หลังจากที่ทำใจได้ก็เริ่มอยากไปร้านเหล้า(เพื่อนชวน) ก็ไป.. ครั้งแรกนี่เกร็งๆเพราะมีเพื่อนของเพื่อนไปด้วย แต่พอผ่านไป3-4แก้วเราเริ่มชวนคุยเริ่มพูดบ้างแล้วก็รู้จักกันมากขึ้น 5-6 แก้ว ก็กำมือเป็นไมค์ส่งไปให้เพื่อน(ของเพื่อน)ร้อง พอมีดนตรีสดก็กอดคอกันร้องเพลงได้ ((เชื่อบ้างละว่าเหล้าทำให้ทำความรู้จักคนง่ายขึ้น)) .........มีครั้งแรกก็มีครั้งที่สอง เออไม่ได้ชอบกินเหล้าเท่าไหร่แต่ชอบบรรยากาศในวงเหล้าว้ะ? ก็ไปอีกก็มีรู้จักเพื่อนใหม่ๆทุกครั้งที่ไป
แต่ก็มีลิมิตอยู่คือเที่ยงคืนกลับ ตีหนึ่งกลับ ไม่ไปต่อ ใครไม่รู้จักดีชวนไปไหนไม่ไป Go Home อย่างเดียว เมาก็ไม่เคยเละเทะหรือคุมตัวเองไม่อยู่นะ เอาอยู่(55555)

นี่ก็เพลาๆลงบ้างเพราะที่บ้านเป็นห่วง เหมือนเปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือเลย ไม่เที่ยว..ก็ไป กินเหล้ามั๊ย...กิน บุหรี่...นิดหน่อยเหมือนเดิม แฟนเก่า...ใครวะ(ตอนเมา55555)//สร่างเมา แฟนเก่า...มันตายยัง?(55555)

ชีวิตดีขึ้นมั๊ย... บอกเลยไม่ มีแต่เสียกับเสีย ไม่มีอะไรดีขึ้นเลย ตื่นเช้ามาแฮ๊ง ไปทำงานสภาพครึ่งศพ โทรม แต่ก็ยังไป เพราะบรรยากาศจริงๆ เดือนละ 2 ครั้ง ก็พอแล้ว

ปล. แฟนเก่าล้ะ.... ใครวะ-*-
ปล2. ไม่มีใครลืมแฟนเก่าได้หรอกผมเชื่อนะ เพียงแค่เขาจะเป็นอากาศรอบๆตัว มีอยู่จริงแต่ก็เป็นแค่อากาศ