สวัสดีทุกคนนะคะ
ก่อนอื่นเรยต้องบอกว่าชอบอ่านกระทู้เรื่องราวต่างๆที่มีคนชอบแชร์ไปที่ Facebook มากๆ วันนี้เรยเข้ามาสมัครเว็บพันทิป เเล้ววันนนี้ก็เป็นวันเเรกที่รู้สึกอะไรบางอย่างที่ไม่รู้จะคุยกับใคร เพื่อไม่ให้เป็การเสียเวลานะคะ เข้าเรื่องกันเรยดีกว่าค่ะ เราอายุ 23 ปี คบกับแฟนมา 8 เดือน เค้าดูแลเทคแคร์เราเป็นอย่างดีในทุกๆเรื่อง เวลาไม่สบายใจเค้าจะอยู่กับเรา คอยปลอบใจเราเสมอ ทำทุกๆอย่างให้ รวมถึงทำกัยข้าวให้กินด้วย (อันนี้เราไม่ถนัดเรื่องเข้าครัวสักเท่าไหร่ ถ้าไม่จำเป็น) คบกันมา 8 เดือน แต่รู้นิสัยใจคอกันเหมือนคบมา 10 ปี ตอนนี้เราตั้งท้องได้ 11 สัปดาห์แล้ว และในอีกไม่กี่วันนี้ก็จะถึงงานแต่งงานของเรา (เรียกว่าท้องก่อนเเต่งก็ได้นะคะ แต่ไม่ได้เกิดจากความผิดพลาดนะ อันนี้ตั้งใจ) เรื่องเกิดจากวันนี้ เราอินบล็อกไปบอกเค้าตอนเช้าว่าอยากกินข้าวขาหมู ฝากซื้อหน่อย เค้าก็รับปาก เพราะตั้งแต่เราท้อง เค้าจะตามใจเราทุกอย่างและบำรุงลูกในครรภ์เป็นอย่างดี วันนี้เค้ากลับช้า เราก็ถามเค้าว่า "ทำไมวันนี้กลับช้า ไปไหนมา" เค้าก็บอกว่าไม่ได้ไปไหน ไปซื้อของมาทำกับข้าว ไอ้ข้าวขาหมูที่ฝากซื้อนี่คือไม่ได้กินนะคะ เค้าโทมาทำเสียงหงุดหงิดประมานว่าผ่านร้านมาเเล้ว แต่จะย้อนไปซื้อให้ เรางอลที่เค้าพูดไม่ดี เราไม่พูดคุยอะไรกันจนเค้าทำกับข้าวเสร็จ เค้าก็มาเรียกเรากินข้าว เราก็บอกว่าไม่กิน ไม่หิว เค้าก็เรยดึงเราแล้วบอกว่าลูกหิวข้าวเราก็เรยลุกไปกิน เพราะห่วงลูกในท้อง ขณะที่กำลังตักอาหารใส่จาน เค้าก็พูดขึ้นมาว่าหัวหน้าที่ทำงานเค้าบอกว่าถ้าจะอยู่ด้วยกัน ต้องไม่คิดว่าอะไรเป็นของใครของมัน อยู่บ้านแม่สามีก็ควรช่วยเค้า ไม่อยู่เฉยๆ ไม่งั้นจะไปไม่รอด เราก็เรยถามเค้าว่าพูดอย่างงี้หมายความว่าไงเราไม่คิดจะอยู่เฉยๆอยู่แล้ว ถึงเราจะทำกับข้าวไม่เป็น แต่เราก็จะช่วยเค้าทำงานบ้านอยู่แล้ว ใครจะไปอยู่เฉยๆ พอกำลังจะกินข้าว เค้าก็พูดขึ้นมาว่า "เนี่ย! ยังไงก็ไปไม่รอดถ้าประชดแบบนี้"เราก็งง เราเรยถามว่า"จะเอายังไง คนพูดด้วยดีๆ หาว่าประชด" เค้าก็ยกจานข้าวออกจากโต๊ะ แล้วบอกว่ากินข้าวไม่อร่อย ทั้งๆที่เราแค่บอกว่าเราช่วยอยู่แล้ว ก็ใครมันจะอยู่เฉยๆ เราเรยถามไปอีกว่า "อีกไม่กี่วัน จะแต่งงานกันอยู่แล้ว พูดแบบนี้ออกมาทำไม ทำไมต้องพูดว่าไปไม่รอด" เค้าเงียบจนเราหงุดหงิด ลืมบอกค่ะว่าอารมณ์คนท้องด้วยนะ เอะอะก็ชักจะปรี๊ด! เค้าเงียบ มันทำให้เรายิ่งอารมณ์ขึ้น แต่ก็เก็บอารมณ์โมโหเอาไว้แล้วพูดกับเค้าดีๆ ถามแบบนี้ประมาณ 5 รอบ เค้าบอกว่าไม่มีคำตอบ แล้วพอกินข้าวเสร็จ เค้าเดินไปกินกล้วย แล้วปาเปลือกกล้วยข้ามหัวเรา เราเรยพูดว่าทำไมไม่เดินไปทิ้งดีๆ ห้องก็เพิ่งถู เค้าตอบกลับมาว่า "ก็ยังไม่เดิน" แล้วก็ไม่สนใจอะไร เราก็นั่งกินข้าวต่อ เพราะต้องกินยาบำรุงครรภ์หลังอาหาร กินข้าวเสร็จเราก็มานั่งฟังเพลงดับอารมณโกรธ ก็พยายามฟังทั้งๆที่อารมณ์เสียนั่นแหละค่ะ จนนั่งไปสักพัก เริ่มคิดว่าจะไม่แต่งงานดีมั้ย แต่ทางผู้ใหญ่ก็เตรียมงานไปหมดแล้ว เพราะอีกไม่กี่วันก็จะถึงวันแต่งงานแล้ว อีกอย่างนึงคือ แต่งงานรักษาหน้าทางบ้าน แต่ก็จะเลิกหลังแต่งงานดีมั้ย แต่ใจก็สงสารลูกที่กำลังจะเกิด แต่คำพูดของเค้ามันอยู่ในหัวเราตลอดว่ายังไงก็ไปไม่รอด เราควรจะทำไงต่อดี
จะแต่งงานอีกไม่กี่วัน สะดุดคำพูดเพียงคำเดียว
ก่อนอื่นเรยต้องบอกว่าชอบอ่านกระทู้เรื่องราวต่างๆที่มีคนชอบแชร์ไปที่ Facebook มากๆ วันนี้เรยเข้ามาสมัครเว็บพันทิป เเล้ววันนนี้ก็เป็นวันเเรกที่รู้สึกอะไรบางอย่างที่ไม่รู้จะคุยกับใคร เพื่อไม่ให้เป็การเสียเวลานะคะ เข้าเรื่องกันเรยดีกว่าค่ะ เราอายุ 23 ปี คบกับแฟนมา 8 เดือน เค้าดูแลเทคแคร์เราเป็นอย่างดีในทุกๆเรื่อง เวลาไม่สบายใจเค้าจะอยู่กับเรา คอยปลอบใจเราเสมอ ทำทุกๆอย่างให้ รวมถึงทำกัยข้าวให้กินด้วย (อันนี้เราไม่ถนัดเรื่องเข้าครัวสักเท่าไหร่ ถ้าไม่จำเป็น) คบกันมา 8 เดือน แต่รู้นิสัยใจคอกันเหมือนคบมา 10 ปี ตอนนี้เราตั้งท้องได้ 11 สัปดาห์แล้ว และในอีกไม่กี่วันนี้ก็จะถึงงานแต่งงานของเรา (เรียกว่าท้องก่อนเเต่งก็ได้นะคะ แต่ไม่ได้เกิดจากความผิดพลาดนะ อันนี้ตั้งใจ) เรื่องเกิดจากวันนี้ เราอินบล็อกไปบอกเค้าตอนเช้าว่าอยากกินข้าวขาหมู ฝากซื้อหน่อย เค้าก็รับปาก เพราะตั้งแต่เราท้อง เค้าจะตามใจเราทุกอย่างและบำรุงลูกในครรภ์เป็นอย่างดี วันนี้เค้ากลับช้า เราก็ถามเค้าว่า "ทำไมวันนี้กลับช้า ไปไหนมา" เค้าก็บอกว่าไม่ได้ไปไหน ไปซื้อของมาทำกับข้าว ไอ้ข้าวขาหมูที่ฝากซื้อนี่คือไม่ได้กินนะคะ เค้าโทมาทำเสียงหงุดหงิดประมานว่าผ่านร้านมาเเล้ว แต่จะย้อนไปซื้อให้ เรางอลที่เค้าพูดไม่ดี เราไม่พูดคุยอะไรกันจนเค้าทำกับข้าวเสร็จ เค้าก็มาเรียกเรากินข้าว เราก็บอกว่าไม่กิน ไม่หิว เค้าก็เรยดึงเราแล้วบอกว่าลูกหิวข้าวเราก็เรยลุกไปกิน เพราะห่วงลูกในท้อง ขณะที่กำลังตักอาหารใส่จาน เค้าก็พูดขึ้นมาว่าหัวหน้าที่ทำงานเค้าบอกว่าถ้าจะอยู่ด้วยกัน ต้องไม่คิดว่าอะไรเป็นของใครของมัน อยู่บ้านแม่สามีก็ควรช่วยเค้า ไม่อยู่เฉยๆ ไม่งั้นจะไปไม่รอด เราก็เรยถามเค้าว่าพูดอย่างงี้หมายความว่าไงเราไม่คิดจะอยู่เฉยๆอยู่แล้ว ถึงเราจะทำกับข้าวไม่เป็น แต่เราก็จะช่วยเค้าทำงานบ้านอยู่แล้ว ใครจะไปอยู่เฉยๆ พอกำลังจะกินข้าว เค้าก็พูดขึ้นมาว่า "เนี่ย! ยังไงก็ไปไม่รอดถ้าประชดแบบนี้"เราก็งง เราเรยถามว่า"จะเอายังไง คนพูดด้วยดีๆ หาว่าประชด" เค้าก็ยกจานข้าวออกจากโต๊ะ แล้วบอกว่ากินข้าวไม่อร่อย ทั้งๆที่เราแค่บอกว่าเราช่วยอยู่แล้ว ก็ใครมันจะอยู่เฉยๆ เราเรยถามไปอีกว่า "อีกไม่กี่วัน จะแต่งงานกันอยู่แล้ว พูดแบบนี้ออกมาทำไม ทำไมต้องพูดว่าไปไม่รอด" เค้าเงียบจนเราหงุดหงิด ลืมบอกค่ะว่าอารมณ์คนท้องด้วยนะ เอะอะก็ชักจะปรี๊ด! เค้าเงียบ มันทำให้เรายิ่งอารมณ์ขึ้น แต่ก็เก็บอารมณ์โมโหเอาไว้แล้วพูดกับเค้าดีๆ ถามแบบนี้ประมาณ 5 รอบ เค้าบอกว่าไม่มีคำตอบ แล้วพอกินข้าวเสร็จ เค้าเดินไปกินกล้วย แล้วปาเปลือกกล้วยข้ามหัวเรา เราเรยพูดว่าทำไมไม่เดินไปทิ้งดีๆ ห้องก็เพิ่งถู เค้าตอบกลับมาว่า "ก็ยังไม่เดิน" แล้วก็ไม่สนใจอะไร เราก็นั่งกินข้าวต่อ เพราะต้องกินยาบำรุงครรภ์หลังอาหาร กินข้าวเสร็จเราก็มานั่งฟังเพลงดับอารมณโกรธ ก็พยายามฟังทั้งๆที่อารมณ์เสียนั่นแหละค่ะ จนนั่งไปสักพัก เริ่มคิดว่าจะไม่แต่งงานดีมั้ย แต่ทางผู้ใหญ่ก็เตรียมงานไปหมดแล้ว เพราะอีกไม่กี่วันก็จะถึงวันแต่งงานแล้ว อีกอย่างนึงคือ แต่งงานรักษาหน้าทางบ้าน แต่ก็จะเลิกหลังแต่งงานดีมั้ย แต่ใจก็สงสารลูกที่กำลังจะเกิด แต่คำพูดของเค้ามันอยู่ในหัวเราตลอดว่ายังไงก็ไปไม่รอด เราควรจะทำไงต่อดี