แก้ไข
เรื่องก็มีอยู่ว่า ผมคบผู้หญิงคนหนึ่งครับ ผมรักเขามากกก มากที่ผู้ชายคนนึงจะรักผู้หญิงได้เลยและ
เราก็คบกันมามีความสุขดีครับ ที่บ้านรู้ว่าผมคบกับเธอที่บ้านผมยินดีมาก ผมเองก็มีแฟนมาหลายคนแล้ว
แต่ที่บ้านผมก็ดูจะชอบใจคนนี้มาก จากที่ผมรักเธอมากอยู่แล้ว ยิ่งทำไห้ผมมั่นใจแล้วรักเธอมากขึ้นไปอิก
ยิ้ม เธอเอง ก็ดูว่าจะรักผมมากเหมือนกันไม่แพ้ผม (เท่าที่เธอแสดงกับผมนะ) แต่ว่าต่างกันตรงที่ว่า
บ้านเธอไม่เปิดรับนั้นเอง บ้านเธอคือไห้ครบได้นะ แต่เหมือนไห้คบทำตัวแบบเป็นเพื่อนมากกว่า
ตัวเธอเอง ก็บอกที่บ้านว่าผมเป็นเพื่อน เพราะกลัวที่บ้าน จะจำกัดขอบเขต เพราะเธอกลัวไม่ได้มาหา
ผมอิกครับ ไอเรื่องนี้วางใว้ก่อนแปป แต่มีวันนึงก็ดันเกิดเรื่องทำไห้ผมไม่สบายใจขึ้นมา
ผมเองเป็นผู้ชายที่ชอบพูดบ่นอะไรเล็กๆน้อยๆ แต่วันนึงเธอก็พูดขึ้นมาว่า เราต้องคุยกันนะเรามาปรับความเข้าใจกันใหม่
คือเธอจะบอกผมว่า ผมอย่าบ่นเธอหรือจำกัดชีวิตเธอมาก เพราะที่บ้านก็มากพอแล้ว อันนี้ผมเข้าใจนะครับ
ผมก็เลยบอกเธอว่า เค้าขแโทษนะ เค้าจะพยามปรับตัว เพราะเค้ารักตัวมาก ด้วยผมเองเป็นคนตอดหวานชอบทำอะไรหวานๆ
ตัวเธอเองนั้นไม่ค่อยเท่าไหร่ เธอก็เลยพูดมาอิกเรื่องว่า แล้วส่วนไอที่ชอบทำอะไรหวานๆในเฟส อย่าทำได้ไหม
เพราะผู้ใหญ่ที่บ้านเค้าเห็น ผู้ใหญ่บอกไม่สมควร เธอก็เลยบอกว่าถ้าอยู่ต่อหน้าผู้ใหญ่บ้านเธอ ห้ามหวาน
ต้องทำตัวเป็นเพื่อนไห้มากที่สุด เพราะในเฟส ผู้ใหญ่บ้านเธอก็เล่นอยู่ แล้วเธอก็หลุดมาคำนึงว่า ที่เธอโดนที่บ้านจำกัดขอบเขต
แบบนี้เพราะตัวเธอเองเคยทำผิดครั้งใหญ่มาครั้งนึง เอาแล้วจ้า คำนี้และ ที่พาผมคิดที่จะมาตั้งกระทู้นี้เลย เพราะอยากระบาย
ผมเครียดอึดอัดแล้วคาใจมาก แต่พูดไปอ้อนไปยังไงเธอก็ไม่บอกผม ผมเลยเครียดอึดอัดคาใจบอกไม่ถูกเลยต้องมาระบาย
ในนี้ เผื่อจะได้ความคิดเห็นดีๆทำไห้ผมสบายใจขึ้น แต่ตัวผมไม่ว่าเธอจะผ่านเรื่องร้ายหรือเรื่องดีมาอย่างไง ผมเองก็จะรักดธอม่กแบบนี้
จะไม่ยอมเลิกจากเธอ ผมจะปรับตัวทุกอย่างไม่บ่นเล็กๆน้อยๆ และจะปรับตัวตอนอยู่ต่อหน้าบ้านเธอ ต้องทำตัวเป็นเพื่อนกัน
ผมก็จะทำ ทั้งๆที่มันทำไม่ค่อยจะได้ เศร้า อะดราม่าเยอะละ เข้าเรื่องต่อ ที่ว่าเธอเคยทำผิดครั้งใหญ่มาเธอทำผิดอะไรผมก็ยังไม่รู้
แต่ดูเธอเครียดกับเรื่องนี้มาก เพราะผมถามเธอเรื่องนี้เธอไม่เคยบอกผมเลย แถมยังบอกว่าเรื่องนี้รู้แค่ที่บ้าน อย่าถามมากเลยเครียด
แล้วเธอก็บอกว่าอยากรู้นักใช่ไหม จะบอก แต่บอกละเลิกนะ ทำเอาผมใจหายไปเลย ผมก็เลยบอกว่าโอเคๆ ไม่อยากรู้แล้ว
คือผมไม่อยากเลิกกับเธอ แต่ผมก็ต้องทนอึดอัดคาใจเครียดสุดว่ามันคือเรื่องอะไรกันแน่ แล้วเพราะเรื่องนี้เธอถึงได้โดนจำกัดขอบเขต
ผมก็เลยต้องมาโพสกระทู้นี้เผื่อระบาย แล้วเผื่อจะมีไครแนนำอะไรดีๆไห้ผมสบายใจขึ้น อิกอย่างผมเคยไปบ้านเธอนะ พ่อแม่เธอคงรู้
ว่าผมคบกับเธอ แต่ผมก็ต้องทำตัวเหมือนเพื่อน ทำยากนะสำหรับผมอะ ผมไปนอนบ้านเธอก็หลายวันอยู่ จนพ่อเธอถามผมว่า
เป็นอะไรกับลูกเค้ากันแน่ ผมก็ตอบไม่ถูก แต่แฟนผมเคยบอกผมใว้ ไห้บอกว่าเพื่อน เพราะที่บ้านแหนผมไม่ค่อยเปิดรับเรื่องนี้
แต่ผมตอบพ่อเธอว่า อ่อเพื่อนครับดูๆอยู่ครับผม ผมเป็นคนตรงๆอะครับ ท่านถามอะไรมาผมก็ตอบตรงๆทุกอย่างยกเว้นตอบว่าเป็นเพื่อน
แล้วก็ผ่านๆไป แต่ทุกวันนี้เธอก็ไม่เคยชวนผมไปบ้านอิกเลย จะไปเองก็กลัวจะทำตัวไม่ถูก เพราะผมต้องทำตัวเป็นเพื่อนเมื่ออยู่ต่อหน้าบ้านเธอ
ผม สรุป ตรงลงเรื่องอะไรที่เธอเคยทำผิดครั้งใหญ่ก็ยังทำไก้ผมคาใจเครียดมากๆ แล้วส่วนผู้ใหญ่บ้านเธอท่านคิดยังไงกับผมกันแน่
และตัวแฟนผมเองเค้าจะทนแรงกดดันของผู้ใหญ่ได้ไหม เพราะไม่ใช่แค่พ่อแม่เธอ ยังมีผู้ใหญ่คนอื่นๆอิก แล้วเธอจะทิ้งผมเหลือแค่ความเป็นเพื่อนหรือป่าว
ในวันต่อๆไป (แต่ตอนนี้ก็ยังเหมือนเดิมครับ) เพราะเรื่องทำไห้ผมเครียดวันนี้

ขอบคุณนะครับสำหรับคนที่มาอ่าน แล้วไห้ความคิดเห็น เขียนผิดบ้าง ตกหล่นบ้าง ไม่ว่ากันนะครับ

(ผมยังคิดอิกว่าผมจะโพสกระทู้นี้ดีไหม เพราะแฟนผมขอบอ่าน กระทู้ กลัวเธอจะมาเห็น แล้วเธอจะคิดมากเศร้า. )