เราสมัครสมาชิกเพื่อมาฟังความคิดเห็นโดยเฉพาะ เรารับได้ทุกความเห็น ไม่ต้องเข้าข้างเราหากเราทำไม่ถูก
เมื่อสิบกว่าปีที่แล้ว เราเป็นผู้หญิงสวย(กล้าพูดเนอะ) ร่าเริง มีเสน่ห์ มนุษยสัมพันธ์ดี มีคนจีบเยอะมาก
แต่เราเลือกแต่งงานกับผู้ชายขี้เมา หนี้ท่วมหัว ไร้อนาคต. แต่สิ่งหนึ่งที่ผู้ชายคนอื่นไม่มีคือ ความซื่อสัตย์
ระหว่างอยู่ด้วยกันเรามีแต่ความทุกข์ เค้าทำตัวเป็นพ่อ บงการชีวิตเราทุกอย่าง ขนาดสมัครงานเค้ายังกำหนดเงินเดือนให้เราเรียกจากนายจ้าง
เราหมดแล้ว ความบันเทิงใดๆในชีวิต เราไม่สารถวาดภาพซึ่งเป็นงานที่เรารัก เราแบคแพคไปเที่ยวก็โดนด่า
เราขายของทางเน็ตก็โดนด่า เค้าบอกเราไม่ดูแลบ้านช่อง ก็เรานั่งแพคพัสดุตอบโต้ลูกค้าทั้งวัน แบบขายดีมากๆ
เราบอกว่าช่วงที่เราขายดีๆก็ช่วงงานบ้านเราบ้าง เค้าบอกไม่ใช่หน้าที่เค้า ทะเลาะกันหนักมาก
เราโมโหพูดกูใส่เขา เค้าทุบคอเราจนเคล็ด เหตุการณ์10ปีก่อนหน้านั้นมันหนักหนาจนทำให้เรามีปัญหาสุขภาพจิต
เราต้องไปหาจิตแพทย์ทุกเดือน กินยาทุกคืนเพราะระงับประสาท เราขอหย่าเค้าไม่ยอม เค้าทำเหมือนเราเป็นหุ่นยนต์
ไม่มีหัวใจ ไร้ความต้องการ ไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย เจ็บปวดไม่เป็น และควบคุมได้ด้วยรีโมทคอนโทรล
เราถามว่าทำไมผู้ชายคนอื่นเค้าให้อิสระภาพกับเมีย เค้าพูดแต่ว่าไม่ต้องไปเปรียบเทียบ คนพวกนั้นมันทำตัวไมีถูกต้อง
ผมนี่แหล่ะทำถูกต้องแล้ว (แสดงว่าผู้ชายทั้งจังหวัด ทั้งประเทศ ทั้งโลกใบนี้ ทำผิดหมดฐานปล่อยให้เมียใช้ชีวิตของตัวเองเกินขอบเขต?)

เข้าเรื่องสะที เราเริ่มทางจิตจากภาวะเครียดและถูกกดดัน ขาดอิสรภาพในการเป็นตัวเอง (เหมือนกระเทยที่ถูกพ่อบังคับให้แมนอ่ะ)
เราต้องหาหมอ ติดยาคลายเครียด ร่างกายทรุดโทรม ไม่มีแรงไปออกกำลังกายหรือทำกิจวัตรใดๆ เมายาทั้งวัน
แต่สามีเรายังคงเป็นพ่อเราเหมือนเดิม ตามจิกเรื่องงานบ้าน เรียกว่าตรวจทุกฝีก้าว เราจะบ้าตาย
เราจะฟ้องหย่าด้วยเหตุผลใดได้บ้าง เค้าไม่เจ้าชู้แต่ทำร้ายร่างกายเราเสมอถ้าเราพูดกูใส่เค้า เรียกว่าอย่าหือนั่นแหล่ะ

รบกวนนักกฎหมายให้ความช่วยเหลือเราด้วย เราต้องการอิสรภาพ สมบัติอะไรจะไม่เอาเลย

ขอบคุณค่ะ