คือเรื่องมีอยู่ว่า เราคุยกับเพื่อนที่ทำงาน ถึงการตื่นเช้ามาทำงาน เพื่อนบอกว่าเช้ามาก็รีบตื่นมาอาบน้ำไปทำงาน ออกมาก็รถติด กว่าจะถึงที่ทำงานก็เหนื่อยแล้ว เย็นมาเลิกงานคนก็แน่น รถก็ติดเหมือนเดิม ตื่นเช้ามาก้อเหนื่อย เย็นมาเหนื่อย เราก้อเลยบอกว่าเราไม่ได้เป็นแบบนั้น เรารีบตื่นเพื่อจะได้มีเวลาทำอย่างอื่นด้วย
เราตื่น 05.00 อาบน้ำให้มันสดชื่นจะได้หายง่วง กินกาแฟ กินข้าวเช้า ดูข่าว รดน้ำต้นไม้ 06.00 ไม่เกิน 06.30  ออกจากบ้าน นั่ง 2 แถวจากบ้านไปศิริราช รถไม่ติดเพราะบ้านอยุ่ฝั่งธน  นั่งเรือไปสะพานตากสิน นั่งวินไปที่ทำงาน  เพื่อนเลยบอกว่าเราใช้ชีวิตได้ดัดจริตมาก 5555 เราขำน่ะ แต่ก้อมานั่งคิดเล่นว่า ชีวิตที่ต้องดิ้นรน อยู่ในเมืองหลวง พวกเราต่างต้องต่อสู้    ต้องรีบเดิน รีบขึ้นเรือ ต้องไปต่อแถวรอพี่วิน บ้างวันก้อต้องเบียดกันบนรถ2 แถว มันดีตรงใหน แต่ก้อต้องอยู่ ต้องทำ คิดถึงบ้านนอกจัง ชีวิตในเมืองหลวงมันยุ่งยากฉะมัดเลย