ทั้งเวลาเจอหน้า ทั้งเฟสบุค พร่ำเพ้อแต่เรื่องหาแฟนไม่ได้ ไม่ว่าจะเด็กวัยทีนยันวัยจะทอง  พร่ำเพ้อประมาณว่าเนื้อคู่ฉันอยู่ไหน ทำไมไม่มาเจอ

หาแฟนไม่ได้เพราะยังงู่ง ยังงี้ เจอหน้าก็บ่นแต่เรื่องนี้ อยากมีแฟนๆๆๆ  จนคนโสดอย่างเรา 555+ ชักรำคาญแทน  ทำไมเรายังชิวๆอยู่หว่า สงสัยโสดจนชิน

ก็เข้าใจหรอกนะว่าเวลามีความรักมันดียังไง  แต่บางคนก็ประมาณว่าชีวิตโสดมันทรมานมากขนาดนั้น  รู้สึกเหมือนตัวเองเป็นบาปหาคู่ไม่ได้ซะงั้นแหละ

มีใครมีเรื่องทำนองงี้กับคนใกล้ๆตัวบ้างไหมครับ