เนื่องจากเราเคยเรียนร.ร.หญิงล้วนมาตั้งแต่อนถบาลยันมัธยม มาสองโรงเรียนแล้วค่ะ

ทุกโรงที่เรียนก็มีหุ่นแบบนี้เลย อยู่ในห้องนาฎศิลป์และคหกรรม ตั้งอยู่แบบนี้ ใส่ชุดไทย ชุดนานาชาติเรียงแบบในละครเป๊ะเลยค่ะ

แน่นอนว่ามีเรื่องเล่าแบบนี้ประจำ พวกเด็กประจำจะเล่าให้ฟังบ่อยว่าหุ่นเปลี่ยนตำแหน่งเองบ้าง หรืออะไรหลอนๆ มาเรียกมาตามบ้าง แต่ก็ไม่เคยได้ยินใครเล่ากันตรงๆหรอกค่ะว่าเจอมาเอง มีแต่เล่าเรื่องแบบต่อๆ กันมา

พอเรามาดูอจินไตยเราเลยชอบมาก แม้จะยังไม่สามารถสรุปได้ว่าบีเป็นใคร ครูเป็นใคร

แต่เราคิดขึ้นมาได้ค่ะว่า เรื่องราวของหุ่นผีสิงเนี่ย จริงๆ เราไม่รู้สาเหตุเลยค่ะว่าทำไมหุ่นเฉยๆ ถึงมีเรื่องเล่าเป็นผีสิงได้

คงเป็นเพราะมันดูหลอน เลยน่ากลัว แต่ถ้าคิดตามตรงนะ มีผีคนที่ตายจริงๆเข้าไปสิงเองเหรอ หรือโดนเล่นของ หรือว่าหุ่นมันอยากมีชีวิตเอง เป็นอมนุษย์มามีชีวิตหลอนๆ เอง

เรื่องหลอนเกี่ยวกับหุ่นหรือตุ๊กตาผีสิง เราว่ามันเข้าข่าย "อจินไตย" สมชื่อมากเลยค่ะ

ไม่มีคำตอบ ไม่มีคำยืนยันใดๆ ว่ามันมีชีวิตจริงๆ เพียงแค่เด็กๆเดินผ่านเฉยๆ ก็ขนลุกแล้ว

ทำให้เด็กผู้หญิงจอมมโนชอบไปถามคนนั้นคนนี้กันว่า "หุ่นมีผีรึเปล่า" แล้วก็เกิดเรื่องเล่าขึ้นมาเองโดยที่ไม่มีหลักฐานหรือคำยืนยันชัดเจนเลย

ที่แปลกคือ ขนาดมีเรื่องเล่าเยอะขนาดนั้น ซิสเตอร์ยังไม่เคยเอาออกไปเลยค่ะ พอไปถามเตอร์ เตอร์ก็จะชอบบอกว่า คิดไปเอง บางท่านก็ทำหน้ามึนๆ แบบเอามามโนกันค่อว่าเตอร์ต้องปิดบังอะไรเอาไว้

จนกระทั่งจีทีเอชเอาประเด็นนี้มาแงะปมให้เป็นอจินไตยต่อไป ก็คงต้องปล่อยให้เป็นอจินไตยกันต่อไปล่ะค่ะ