เราเคยถูกเรียนสัมภาษณ์งานจากบริษัทจัดหางาน prtr ด้วยตัวงานที่น่าสนใจมาก แล้วตอนแรกเค้าก็ดูแลเราอย่างดี บอกจะจัดการให้ติดต่อทางบริษัทให้ทุกอย่าง ถึงแม้เราจะบอกว่ามีบริษัทอื่นรอเราอยู่ก็ตาม เขาก็บอกว่าอย่าเพิ่งไปทำงานกับใครเพราะเขาอยากได้เข้าทำงานมกแต่ขอเวลาหน่อยเพราะช่วงนี้ยุ่งๆ ใกล้ปีใหม่ เราก็เข้าใจ แต่ด้วยตัวงานและบริษทที่น่าสนใจมากอีกทั้งเขาก็ยืนยันว่าจะช่วยเราเต็มที่พร้อมทั้งนัดวันสัมภาษงานให้เราหลังปีใหม่แล้วด้วย เราจึงปฎิเสธงานที่อื่นไปหลายบริษัทมากเพราะใจนึงเราก็ยังไม่ค่อยถูกใจกับตัวงานสักเท่าไหร่จึงรอสัมภาษณ์งานของบริษัทนี้อีกทีตอนปีใหม่ แต่พอหลังปีใหม่ทางบริษัทกลับเงียบ ไม่โทรมาตามนัดอย่างที่บอก เราก็ให้เกรีติคิดว่าคงไม่ว่างจนสามวันผ่านไป ก็เงียบเราจะนัดสัใภาษงานกับที่อื่นก็ไม่กล้า กลัวจะชนกัน สุดท้ายเราเลยโทไป ทางบริษัทบอกว่า ลืม!!!! แล้วบอกว่าจะโทหาเราอีกที แต่ก้อเงียบ พอเราโทไปบอกติดประชุม ละก็ไม่โทกลับ  พออีกวันเราลองโทไปถามกลับบอกเราว่า ลืมโทหา แล้วบริษัทที่จะส่งไปเขาหาคนได้แล้ว... คือ เราเสียความรู้สึกมาก ทำไมถึงไม่บอกตั้งแต่แรก การกระทำของคุณที่เล็กน้อยอาจจะทำให้คนๆนึงเสียโอกาสดีๆในการทำงานในอนาคตเลยก็ได้ เราเสียใจที่หลงเชื่อและทิ้งโอกาสดีๆไปหลายครั้ง จึงนำมาบอกเล่าเป็นอุทาหรณ์แก่ทุกคน ว่าจะทำอะไรควรคิดดีๆ อย่าหลงเชื่อใครมาก คนอื่นอาจจะไม่เป็นแต่เราอาจตะโชคไม่ดีเองที่เจอพนักงานคนนี้ เราไม่โทษบริษัทแต่สิ่งที่พนักงานคนนี้ทำอาจจะทำให้ส่งผลเสียถึงบริษัทอีกก็ได้ถ้าขืนยังทำตัวแบบนี้อยู่





ด้วยความหวังดี....(แค่มาบอกเล่า กรุณาอย่าซ้ำเติมหรือว่ากล่าวเลย แค่เราไม่มีงานทำก็แย่มากพอแล้ว)