รีวิว เรื่องที่ 4

ต้องเกริ่นก่อนนะครับ ว่า
หนังเรื่องนี้พ่วงรางวัลจากวงการภาพยนตร์ที่เป็นที่รู้จักมาด้วย คือ ผู้กำกับภาพยนตร์ยอดเยี่ยม จากเทศกาลหนังเมืองคานส์ครั้ง 67 ( ปี 2014 )
Bennett Miller ( ผู้กำกับ Capote ปี 2005 )
และ ตอนนี้มีรายชื่อเข้าชิงรางวัลลูกโลกทองคำ ถึง 3 สาขา คือ
1.รางวัลภาพยนตร์ดราม่ายอดเยี่ยม
2.รางวัลนักแสดงนำชายยอดเยี่ยม ( Steve Carell )
3.รางวัลนักแสดงสมทบชายยอดเยี่ยม ( Mark Ruffalo )

เรื่องนี้สร้างขึ้นโดยอิงจากเรื่องจริง

โครงสร้างของหนังโดยรวมถือว่าดี _แต่ไม่ดึงดูดความสนใจ ดูจากการตัดต่อฉากอาจมองว่าเนื้อเรื่องมีความกระชับ แต่แท้จริงแล้วมีความยืดเยื้อมากตั้งแต่การปูเรื่องเข้าไปถึงเนื้อหามันจริงๆ เนื้อเรื่องใช้ ชีวิตของ จอร์น ดู ปองต์ เป็นจุดศูนย์กลางความสัมพันธ์ โดยใช้กีฬามวยปล้ำเป็นตัวเชื่อม ทำให้เกิดเป็นเรื่องราต่างๆที่หนังเรื่องนี้ต้องการจะสื่อออกมา เนื้อเรื่องไม่ได้มีความอึดอัดมากนัก แต่ก็สื่อสารได้ชัดเจนจากความสัมพันธ์ที่เกิดขึ้น

ความโดดเด่นของหนังเรื่องนี้คืออะไร ?
ความโดดเด่นของหนังเรื่องงนี้ คือ !! การชูโรงตัวละครที่เด่นชัดมาก เราจะสัมผัสได้ทันที ว่าหนังเรื่องนี้ต้องการสื่ออะไร ต้องการให้เห็นอะไร เรารู้สึกถึงสิ่งที่ตัวละครรู้สึกมั้ย ? มันเป็นหนังที่ชูความสามารถของหนักแสดงได้ดี ให้ตายเถอะ มันคือสิ่งเดียวที่ผมชอบจากหนังเรื่องนี้จริงๆนะ

แล้วจุดดับ หละ ?
- ความยานยืดของเนื้อเรื่องที่ดูเหมือนกระชับของเนื้อเรื่อง 134 นาที ช่างเป็นอะไรที่ มองดูนาฬิกาบ่อย จนอยากจะลุกออกจากโรง
- หนังมีความเงียบ ที่เยอะเกินความจำเป็น จนผมสงสัยว่า ความเงียบกลายเป็นองค์ประกอบหลักที่เอามาใช้กับหนังดี๊ดีแทบจะทุกเรื่องตั้งแต่เมื่อไหร่ จะทำให้เรา Trust อะไรซะอย่าง ต้อง True ขนาดนั้นเลยหรอ ?
............ช่างเป็นหนังที่ดี แต่ไม่น่าดูสักเท่าไหร่

สิ่งที่ผมชอบ นั้นคือ คาแร็กเตอร์ของตัวละคร 4 ตัว ที่ผมคิดว่ามีความสำคัญมากสำหรับเรื่องนี้ คือ

1. มาร์ค ชูลทซ์
เป็นตัวละครตัวเราที่จะเห็นตั้งแต่เริ่มเรื่อง แอบเผลอคิดไปว่า เขาคือตัวละครหลัก ทั้งที่จริงแล้วไม่ใช่ เขาถูกใช้เป็นตัวปูเรื่องที่ดีนะ แต่ยานไปหน่อย กลายเป็นเค้าที่มาของความอึดอัดที่จะเกิดขึ้นต่อๆ ตัวละครนี้ค่อนข้างจะโชว์ปมในเรื่องของ _การมองคุณค่าของตัวเอง _การถูกให้ความสำคัญจากคนอื่น นำพาไปสู่การกดดันตัวเอง และต้องการที่จะพิสูจน์สิ่งเหล่านั้นที่ตนเองถูกมองข้ามโดยคนอื่นตลอดมา
บุคคลที่ถือว่าเป็นปัจจัย ต่อตัว มาร์ค ชูลทซ์ คือ จอร์น ดู ปองต์ และ เดฟ ชูลทซ์

2. เดฟ ชูลทซ์
พี่ชายของมาร์ค ซึ่งถือว่า เป็นตัวละครเดียวที่ผม ฟีลกู๊ด เวลาดู ( หมายถึง ไม่เครียด แต่ก็ไม่ได้ยิ้มนะ ) เขาเป็นอินสปาย เป็นแรงผลักชั้นดีต่อตัว มาร์ค แต่ในทัศนคติหนึ่งเขาก็เป็นกำแพงของมาร์คเช่นกัน เป็นบทพี่ชายที่ดี รักน้อง และเสียสละให้น้องได้ และนักแสดงก็ทำให้เรารู้สึกได้ เก๋ครับ
บุคคลที่ถือว่าเป็นจัย ต่อตัว เดฟ ชูลทซ์ คือ มาร์ค ชูลทซ์

3. แม่ ของ จอร์น ดู ปองต์
บทไม่มาก แต่ถือว่าเป็นตัวละครหนึ่ง ที่ถือว่าสำคัญมากก เพราะเป็น บุคลลที่ถือว่าเป็นปัจจัย และมีอิทธิพล กับ จอร์น ดู ปอง อย่างยิ่งยวด

4. จอร์น ดู ปองต์
คือ บุคคลที่ 3 บุคคลที่ถูกกล่าวไปข้างบนทั้งหมด มีอิทธิพลต่อตัวเขามาก โดยเฉพาะ แม่ เพราะถ้าว่าตามหลักแล้ว ระยะเวลาความสัมพันธ์ของตัวละครแล้ว แม่ จะมีอิทธิพลเขามากที่สุด บทมันสื่อให้เรารู้ถึงปมของจอร์น ได้ดี ถึงแม้จะมีไม่กี่ฉาก แต่เราก็รับรู้ได้ว่า ทำไม หร่อ เพราะอะไร? และมาร์คกับเดฟ ก็เป็นตัวกระตุ้นชั้นดีในหลายๆเรื่อง หลายๆด้าน จนทำให้ไปถึงจุดเอนดิ้งของเรื่อง เรื่องสำหรับ จอร์น ดู ปองต์ แล้ว เป็น บทที่ผมชอบมากๆ ทั้งคาแร็กเตอร์ของตัวละคร และ นักแสดง เก่งมากครับ ผมอิ้งในจิตวิญญาณนักแสดงของ สตีฟ เลย

แอบเสริมข้อสงสัย
กฏหมายอเมริกา เขาเข้มขนาดที่คนรวยมากๆคนหนึ่งไม่สามารถใช้วิธีการต่างๆเพื่อพ้นข้อหา พ้นคุกจากการทำผิด ได้เลยหรือครับ
หรือว่า เขายอมที่จะอยู่แบบนั้น ? และอยากรู้ว่า ถ้าเนื้อเรื่องสื่ออกมาแบบนี้ จอร์น ดู ปองต์ เป็นปรกติชนใช่รึเปล่า ? ไม่มีสภาพป่วยทางจิต ใช่มั้ย ?
ถ้ามันเพราะความผิดของเขา แล้วทำให้เขามีสิทธิเท่ากับประชาชนอเมริกาคนหนึ่ง ผมนี่โคตรนับถือเลย มันต่างกันจังกับกฏหมายไทย

๕๕๕๕๕๕๕๕๕

7.0 คะแนน ครับ สำหรับ หนังดีที่มองนาฬิว่าเมื่อไหร่จะจบ

ทุกสิ่งทุกอย่างคือความคิดเห็นส่วนตัวนะครับ ใครชอบก็กดติดตามได้
https://www.facebook.com/moviesboo?ref=aymt_homepage_panel