เราจะมาเล่าเรื่องความรักที่ไม่เคยสมหวังของเรา
นี่เป็นประสบการณ์จริงๆ ที่พึ่งเกิดขึ้นกับเราไม่นานมานี้
และเราจะไม่มีวันลืม อาจจะพิมพ์ไม่ค่อยเข้าใจหน่อยนะเพราะเป็นกระทู้แรกของเรา ขอโทษด้วย 55555


เริ่มคือเมื่อเดือนธันวาปี2556 เราได้รู้จักพี่คนนึงในไอจีขอแทนพี่เขาว่าเอ็ม
พี่เอ็มน่ารักมาก หล่อตี๋จัดฟันอะ เราก็ติดตามพี่เอ็มมาเรื่อยๆ (พี่เอ็มเรียน รร.ชายล้วน ในกรุงเทพ)
คือเราอยู่ขอนแก่น แต่เรามีบ้านที่กรุงเทพเราจะไปกรุงเทพช่วงปิดเทอมหรือหยุดยาวเทศกาลไรงี้
จนเราตัดสินใจแอดเฟสพี่เอ็มไปแล้วก็แอดเฟสและฟอลไอจีเพื่อนพี่เอ็มด้วย (คือมั่วมาก เราแอดไปเรื่อยๆ 55)
พอพวกนั้นรับเราเป็นเพื่อน บางคนก็ฟอลไอจีเรากลับด้วยแหละ -3- เราคุยเยอะมากช่วงนั้น
คือใครทักมาเราตอบหมด เราทักไปเขาก็ตอบ 555 คือแรดมาก


มาวันนึงก็มีเพื่อนพี่เอ็มทักเรามาคนนี้เราสนใจเป็นพิเศษ ขอแทนชื่อว่าไอ
คือไอ นิสัยดี เรียนเก่ง รวย บุคลิกดี
เราชอบไอนะ คุยแล้วรู้สึกดีอะ ไอความคิดเป็นผู้ใหญ่ทั้งๆที่แก่กว่าเราปีเดียว


ช่วงแรกๆยอมรับนะว่าคุยกับไอเพราะอยากรู้เรื่องพี่เอ็ม แต่พอหลังๆเราก็สนิทกันมากขึ้นเพราะคุยกันทุกวัน
คือเราชอบไอและไอก็เหมือนจะชอบเรา
ไอจะคอยดุเวลาเราทำผิด คอยเตือนเราเรื่องเรียน เราโทรคุยกันเป็นประจำ (ตอนนี้ยังไม่เคยเจอกันนะ)
จนเราไปกรุงเทพช่วงปิดเทอมเราก็ไปเจอไอ ไอตัวจริงน่ารักมาก ><
ไอเป็นคนสนุกอยู่ด้วยแล้วสบายใจ


จนมาวันนึงแฟนไอก็โทรมาคุยกับเราว่าให้เลิกคุยกับไอได้มั้ย เราจุกและเจ็บมาก
เราถามเขาว่าคืนดีกันแล้วหรอ เขาก็บอกว่าใช่
(เขาเคยคบกับไอแต่เลิกกันไปช่วงที่คุยกับเราแล้วก็กลับมาคบกันใหม่น่ะ)
เราก็รับปากว่าจะไม่คุยกับไอ
หลังจากนั้นเราก็พยายามห่างๆจากไอ (แอบน้อยใจ)
ไอก็พยายามติดต่อเรา ง้อเราขอให้เรามาคุยกับไอเหมือนเดิม  


จนกระทั่งไอกับแฟนเลิกกัน 5555
(เลิกเพราะอะไรเราก็ไม่รู้ แต่ไม่เกี่ยวกับเรา เพราะเราไม่ได้เข้าไปแย่งหรือไปบีบคั้นให้เขาเลิกกันหรอกน่า แหม่อย่ามองเราในแง่ร้ายนักสิ)


เราก็ได้ไปคุยกับเพื่อนไอซึ่งเป็นผู้หญิงขอแทนเธอว่าบีเนอะ (บีเรียนอีก รร นึงนะ เพราะไอเรียนชายล้วน555)
บีชอบมาเล่าเรื่องไอให้เราฟัง สนับสนุนเรากับไอมากก
และคอยเป็นแม่สื่อมาตลอด เวลาเราไปเที่ยวกับบีงี้ (ตอนเราไปกรุงเทพ)
บีก็จะนัดไอมาให้ คือเรารักบีมากแบบไว้ใจที่สุด


แล้วบีมาสารภาพกับเราว่าบีกับไอคบกันได้สักพักแล้ว
มันก็บอกว่ามันรักกันแต่ไม่รู้จะบอกเรายังไง บีขอโทษเรา
เราเจ็บนะ แต่ทำไงได้ละ เราบังคับให้ไอมารักเราไม่ได้ เราไม่อยากทำร้ายความรักของเพื่อนเรา เราก็ยอมถอย
ถึงจะเเอบกัดบีและแอบจิกบ่อยครั้ง แต่เราก็ไม่เกลียดบีนะเรารักบีมากด้วยซ้ำ
เราก็แค่โกรธที่บีทำไมไม่บอกเราตรงๆ  


ช่วงหลังๆเราก็ได้แต่คอยดูแลไออยู่ห่างๆแค่นี้เราก็มีความสุขละ
ก็มีคนเข้ามาคุยกับเราเยอะนะ แต่ก็มาหลอกเราทิ้งเราหมดเลย คือแค่มาคุยกับเราแค่คั่นเวลา
เราเป็นคนคุยสนุกเขาก็เลยมาคุยกับเราแก้เหงา แต่เราก็จริงจังซะงั้น 555555


ก็มีพี่คนนึงขอแทนว่าเจ (รร. เดียวกับไอและก็พี่เอ็ม)  มาทำให้เรารู้สึกดี เจเป็นผู้ชายอบอุ่นนะ
แต่ชอบทำตัวเข้าใจยาก แต่คุยกับมันแล้วสบายใจดีอะ
มันขอเราคบแต่บอกว่าไม่ให้บอกใคร ตอนแรกเราก็น้อยใจนะ แต่เราก็ยอมคบนะ
เรารู้ว่ามันคุยหลายคนแต่เราไม่อยากมีปัญหา
เราทะเลาะกันเเทบทุกวัน เลิกกันบ่อย แต่มันก็มาง้อ เราก็ง้อมันเหมือนกัน
แต่แล้วมันก็หายไป เราไม่ตามหานะ
ช่วงแรกเราคิดถึงมันนะร้องไห้เลยแหละ แต่ก็ไม่ได้ทักไม่ได้โทรหามันหรอก
เราก็ทนๆอยู่ไปให้มันผ่านๆไปสักที


เราเจ็บมากทุกคนเข้ามาในชีวิตเราก็เพื่อหลอกเรา
เราเจอมาหมดแล้วละพวกที่ดีๆๆๆสุดท้ายก็หายไปเหมือนกันหมด
บางทีเราจับแน่นไปเราก็เจ็บจับเบาไปก็หลุดมือ เห้อออ


เราได้คุยกับพี่คนนึง (รร เดียวกับพวกนั้นแหละ และเคยเรียนห้องเดียวกับไอด้วย บังเอิญไปหนายยย55)
เราโคตรดีใจอ่ะ แบบเราเคยแอบชอบพี่คนนี้ เพราะเราไปฟอลไอจีพี่เขา พี่เขาน่ารัก ยิ้มตาหยี จัดฟัน
ขอแทนพี่เขาว่าอาร์ เราคุยกับพี่อาร์ทุกวันเลยนะ พี่เขามีเสน่ห์มาก ง้อเรา ขอโทษเราแม้ว่าบางทีเราเองแหละที่เป็นคนผิด
พี่อาร์ตามใจเราทุกอย่าง เวลาพี่เขาจะไปเที่ยวไปดื่มกับเพื่อนงี้ก็จะขออนุญาติเราก่อนทุกครั้ง
โทรหาเราแทบทุกวัน ใส่ใจเราทุกอย่าง และพี่อาร์เหมือนรักเรามาก สัญญาว่าจะไม่ทิ้งเรา
พี่อาร์โทรง้อเราทุกครั้งที่เรางอนต่อให้พี่อาร์จะง่วงขนาดไหนเขาก็เต็มใจจะง้อและอยากคุยกับเรา


เราสัญญากับตัวเองว่าเราจะรักพี่อาร์คนเดียวจะไม่มีใครอีก
เราซื้อแหวนคู่มาให้พี่อาร์ พี่อาร์ใส่แล้วถ่ายรูปมาให้เราดูเลยนะ ก็ปลื้มสิคะ 55555
คือเราพยายามทำทุกอย่างให้พี่เขาประทับใจอะค่ะ
เรานั่งเครื่องไปกรุงเทพหลังจากสอบเสร็จเพื่อไปหาพี่อาร์ เราบอกได้เลยว่าเราโคตรรักพี่อาร์อะ รักแบบไม่เผื่อใจ
คือแม่เราก็ชอบพี่อาร์นะ เราชอบเล่าเรื่องพี่อาร์ให้แม่ฟัง
เรากับพี่อาร์ไม่เคยทะเลาะกันรุนแรงเลยก็แค่มีแบบงอนกันปกติซึ่งพี่อาร์ขอโทษเราตลอด


จนวันเค้าดาว์ที่ผ่านมามันเป็นวันสิ้นปีที่โคตรไม่โอเค
เราติดต่อพี่อาร์ไม่ได้ โทรไปเป็น10-20สายก็ไม่ยอมรับ
และพี่อาร์ก็ส่งแชทมาทางไลน์ว่า "เค้าคิดถึงแฟนเก่า เราหยุดคุยกันแค่นี้น้ะ ขอโทดนะ" เห้ยยยยยย
ทุกอย่างมันวูบไปหมด เรากลืนน้ำลายไม่ลงคอด้วยซ้ำ
เราไม่โทรไปหาพี่อาร์อีกเลย เราไม่ติดต่อไป เราเจ็บแต่เราจำนะ


เราท้อ เราคิดว่าเราจะทิ้งทุกอย่างไปกับปีนี้
เราหมดศรัทธาในความรักไปเลย เราโยนแหวนทิ้ง แล้วก็วิ่งไปเก็บ - -*
เราร้องไห้หนักจริงๆ เราไม่อายคนรอบข้างเลย (ตอนนั้นเราอยู่ภูทับเบิก)
เราโวยวายกรี๊ดๆ บอกเลยว่าโคตรรู้สึกแย่
แม่เรารู้ตอนแรกก็ตกใจ แม่เราปลอบเราบอกให้เราไปนอนจะได้ไม่คิดมาก


หลังจากนั้นมา เราก็บอกกับตัวเองว่าเราจะเริ่มต้นใหม่ เราจะอยู่ให้ได้ 555
ความทรงจำมีมากก็ต้องทน ก็ปกติ
เราคิดถึงพี่อาร์สุดๆ โดนหลอกมาเป็นสิบๆครั้งยังเทียบครั้งนี้ไม่ได้
แต่เราก็พยายามกลับมารักตัวเองนะดูแลตัวเองมากขึ้น
แต่ถามว่าเรารู้สึกยังไงกับพี่อาร์ตอนนี้คือเรายังรักพี่เขาอยู่
และต่อให้ย้อนเวลากลับไปได้เราก็จะยังเลือกรักพี่อาร์ถึงเราจะรู้ว่าพี่เขาจะทิ้งเราก็เถอะ 5555


**ขอบคุณนะที่อ่านกระทู้เรา อยากรู้อะไร เม้นถามได้เลยนะใคร อยากรู้ว่าใครคือใครขอไลน์เราหลังไมค์และมาคุยกับเราได้จ้าา ^^**