ศาสตราจารย์ ม.ฮาร์วาร์ด ผู้ชนะรางวัลโนเบล Amartya Sen ยก "นโยบาย 30 บาทรักษาทุกโรค" เป็นตัวอย่างของโลก ที่ให้หลักประกันสุขภาพกับประชาชน โดยนโยบายทางการเมือง ที่ทรงพลัง!!
สื่ออังกฤษ The Guardian (6 มค. 2558) ลงบทความชี้ให้เห็นความสำคัญของการมีนโยบายหลักประกันสุขภาพถ้วนหน้า โดยยก ไทย เป็นประเทศตัวอย่าง ที่นโยบายทางการเมืองสามารถผลักดันให้มีหลักประกันสุขภาพแก่ประชาชน จนทำให้ไทยอัตราการตายลดต่ำลงอย่างเห็นได้ชัด อัตราการตายของเด็กแรกเกิดลดต่ำลงจนเหลือเพียง 11 ใน 1,000 คน อายุขัยโดยเฉลี่ยสูงขึ้นเป็น 74 ปี ตัวเลขสำคัญของอัตราการตายของเด็กแรกเกิดที่ลดลงนี้ได้กระจายไปทั้งในกลุ่มคนยากจน และคนรวย ถือเป็นดัชนีของการให้หลักประกันสุขภาพที่ลดช่องว่างในสังคม
และแน่นอน ชื่อนโยบายของรัฐบาล ที่บทความนี้เลือกที่จะเอ่ยถึง ก็คือ "นโยบาย 30 บาท รักษาทุกโรค (30 baht univeral coverage program)"
"Universal healthcare: the affordable dream"
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Thailand’s experience in universal healthcare is exemplary, both in advancing health achievements across the board and in reducing inequalities between classes and regions. Prior to the introduction of UHC in 2001, there was reasonably good insurance coverage for about a quarter of the population. This privileged group included well-placed government servants, who qualified for a civil service medical benefit scheme, and employees in the privately owned organised sector, which had a mandatory social security scheme from 1990 onwards, and received some government subsidy. In the 1990s some further schemes of government subsidy did emerge, however they proved woefully inadequate. The bulk of the population had to continue to rely largely on out-of-pocket payments for medical care. However, in 2001 the government introduced a “30 baht universal coverage programme” that, for the first time, covered all the population, with a guarantee that a patient would not have to pay more than 30 baht (about 60p) per visit for medical care (there is exemption for all charges for the poorer sections – about a quarter – of the population).
The result of universal health coverage in Thailand has been a significant fall in mortality (particularly infant and child mortality, with infant mortality as low as 11 per 1,000) and a remarkable rise in life expectancy, which is now more than 74 years at birth – major achievements for a poor country. There has also been an astonishing removal of historic disparities in infant mortality between the poorer and richer regions of Thailand; so much so that Thailand’s low infant mortality rate is now shared by the poorer and richer parts of the country.
http://www.theguardian.com/society/2015/jan/06/-sp-universal-healthcare-the-affordable-dream-amartya-sen 
+++ ศาสตราจารย์ ม.ฮาร์วาร์ด ผู้ชนะรางวัลโนเบล Amartya Sen ยก "นโยบาย 30 บาทรักษาทุกโรค" เป็นตัวอย่างของโลก +++
สื่ออังกฤษ The Guardian (6 มค. 2558) ลงบทความชี้ให้เห็นความสำคัญของการมีนโยบายหลักประกันสุขภาพถ้วนหน้า โดยยก ไทย เป็นประเทศตัวอย่าง ที่นโยบายทางการเมืองสามารถผลักดันให้มีหลักประกันสุขภาพแก่ประชาชน จนทำให้ไทยอัตราการตายลดต่ำลงอย่างเห็นได้ชัด อัตราการตายของเด็กแรกเกิดลดต่ำลงจนเหลือเพียง 11 ใน 1,000 คน อายุขัยโดยเฉลี่ยสูงขึ้นเป็น 74 ปี ตัวเลขสำคัญของอัตราการตายของเด็กแรกเกิดที่ลดลงนี้ได้กระจายไปทั้งในกลุ่มคนยากจน และคนรวย ถือเป็นดัชนีของการให้หลักประกันสุขภาพที่ลดช่องว่างในสังคม
และแน่นอน ชื่อนโยบายของรัฐบาล ที่บทความนี้เลือกที่จะเอ่ยถึง ก็คือ "นโยบาย 30 บาท รักษาทุกโรค (30 baht univeral coverage program)"
"Universal healthcare: the affordable dream"
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Thailand’s experience in universal healthcare is exemplary, both in advancing health achievements across the board and in reducing inequalities between classes and regions. Prior to the introduction of UHC in 2001, there was reasonably good insurance coverage for about a quarter of the population. This privileged group included well-placed government servants, who qualified for a civil service medical benefit scheme, and employees in the privately owned organised sector, which had a mandatory social security scheme from 1990 onwards, and received some government subsidy. In the 1990s some further schemes of government subsidy did emerge, however they proved woefully inadequate. The bulk of the population had to continue to rely largely on out-of-pocket payments for medical care. However, in 2001 the government introduced a “30 baht universal coverage programme” that, for the first time, covered all the population, with a guarantee that a patient would not have to pay more than 30 baht (about 60p) per visit for medical care (there is exemption for all charges for the poorer sections – about a quarter – of the population).
The result of universal health coverage in Thailand has been a significant fall in mortality (particularly infant and child mortality, with infant mortality as low as 11 per 1,000) and a remarkable rise in life expectancy, which is now more than 74 years at birth – major achievements for a poor country. There has also been an astonishing removal of historic disparities in infant mortality between the poorer and richer regions of Thailand; so much so that Thailand’s low infant mortality rate is now shared by the poorer and richer parts of the country.
http://www.theguardian.com/society/2015/jan/06/-sp-universal-healthcare-the-affordable-dream-amartya-sen