คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 34
น้องคะ ก่อนอื่นอยากมาให้กำลังใจน้องนะคะ
พี่ขอบอกเล่าจากคนที่เคยมีประสบการณ์ผ่านมาตรงนี้สัก 10++ ปีมาระ
ก่อนอื่นเลย ขออนุญาตบอกตรงนี้ว่า คนเราทุกคนไม่ว่าอาชีพอะไรนั้นเกิดมามีคู่หมดค่ะ. แต่เราเจอคู่ของเราแล้วเราจะสานต่อหรือไม่นี่อีกเรื่องนึงค่ะ ไม่เกี่ยวกับงานที่ทำ หรือเวลาไม่ตรงกับชาวบ้าน หรือไม่ว่าง เพราะ แม้แต่วิศวะกรแท่นขุดเจาะยังหาแฟนได้เลยนะเออ
สิ่งที่พี่อยากให้น้องทำตอนนี้ คือ ไม่ใช่หดหู่ เซ็งจิตที่คิดว่าทำไมตนเองไม่มีคู่. แต่อยากให้น้องคิดถึงกฎการดึงดูดในโลกนี้ค่ะ. เราอยากได้คู่อย่างไร ให้ทำตัวอย่างนั้น อยากได้คู่เป็นคนดีในด้านไหนก้อต้องเป็นคนดีในด้านนั้น. อยากได้คนหน้าตาดีเกินmeanก้อต้องดูหน้าตารูปร่างตัวเองด้วย คือ สิ่งที่เหมือนกันจะมีแนวโน้มดึงดูดเข้าหากันโดยธรรมชาตินะคะ ไม่ต้องดูไกลที่ไหนเลย มองเพื่อนๆในกลุ่มก้อได้ค่ะ คนเหมือนๆกันจะเข้ามาคบกันเองโดยไม่รู้ตัว ไปไหนมาไหนด้วยกัน hangoutด้วยกันบ่อยๆ ส่วนเพื่อนที่ไม่ค่อยเข้ากันแรกๆก้ออาจจะไปด้วยกันได้ แต่สุดท้ายเพื่อนคนนั้นก้อจะออกจากกลุ่มไปเอง
นั่นหละค่ะ พี่อาจจะตอบไม่ตรงคำถามนะคะ แต่พี่อยากให้น้อง เต็มที่กับงาน มีน้ำใจให้กับทุกคนที่พบเห็น(โดยไม่ทำให้ตัวเองเดือดร้อนด้วย) ใช้ชีวิตที่เหลือจากงาน(เวลาว่างอันน้อยนิด) อย่างดีที่สุด ทำอะไรก้อได้ที่ตัวเองสนุก คลายเครียด บ้าง แล้วความสุขของเรานั้นจะฉายออกมา ทำให้มีคนอยากมาอยู่ใกล้ชิดกับเรา(ทั้งอยากมาเป็นแฟนและไม่อยาก). ความสบายใจ ชิลล์ๆกับชีวิตนี้ล่ะ ที่จะทำให้น้องพอใจกับตัวเอง และมีความสุข. มันจะทำให้ดึงดูดสิ่งที่ดีๆในชีวิตเช่น คู่ครองที่ดีที่เหมาะสม ณ เวลานั้นได้ค่ะ ลองมาคิดดูคงไม่มีใครได้แฟนในช่วงที่อยู่ในอารมณ์เซ็งตลอดศกเท่าไหร่ใช่ไหมคะ เพราะมันไม่ค่อยน่าดึงดูดสักเท่าไหร่
ขอให้โชคดีนะคะ
ปล. พี่ก้อเป็นแพทย์ประเภท เงียบมาก ดำดิน เก็บตัว โลกส่วนตัว ไม่ค่อยไปพบเจออะไรกะใครเค้า ยังสามารถมีแฟนได้เลยค่ะ แต่พี่เป็นคนenjoy life ดังนั้นคิดว่าสักวันน้องคงได้เจอแฟนนะคะ
พี่ขอบอกเล่าจากคนที่เคยมีประสบการณ์ผ่านมาตรงนี้สัก 10++ ปีมาระ
ก่อนอื่นเลย ขออนุญาตบอกตรงนี้ว่า คนเราทุกคนไม่ว่าอาชีพอะไรนั้นเกิดมามีคู่หมดค่ะ. แต่เราเจอคู่ของเราแล้วเราจะสานต่อหรือไม่นี่อีกเรื่องนึงค่ะ ไม่เกี่ยวกับงานที่ทำ หรือเวลาไม่ตรงกับชาวบ้าน หรือไม่ว่าง เพราะ แม้แต่วิศวะกรแท่นขุดเจาะยังหาแฟนได้เลยนะเออ
สิ่งที่พี่อยากให้น้องทำตอนนี้ คือ ไม่ใช่หดหู่ เซ็งจิตที่คิดว่าทำไมตนเองไม่มีคู่. แต่อยากให้น้องคิดถึงกฎการดึงดูดในโลกนี้ค่ะ. เราอยากได้คู่อย่างไร ให้ทำตัวอย่างนั้น อยากได้คู่เป็นคนดีในด้านไหนก้อต้องเป็นคนดีในด้านนั้น. อยากได้คนหน้าตาดีเกินmeanก้อต้องดูหน้าตารูปร่างตัวเองด้วย คือ สิ่งที่เหมือนกันจะมีแนวโน้มดึงดูดเข้าหากันโดยธรรมชาตินะคะ ไม่ต้องดูไกลที่ไหนเลย มองเพื่อนๆในกลุ่มก้อได้ค่ะ คนเหมือนๆกันจะเข้ามาคบกันเองโดยไม่รู้ตัว ไปไหนมาไหนด้วยกัน hangoutด้วยกันบ่อยๆ ส่วนเพื่อนที่ไม่ค่อยเข้ากันแรกๆก้ออาจจะไปด้วยกันได้ แต่สุดท้ายเพื่อนคนนั้นก้อจะออกจากกลุ่มไปเอง
นั่นหละค่ะ พี่อาจจะตอบไม่ตรงคำถามนะคะ แต่พี่อยากให้น้อง เต็มที่กับงาน มีน้ำใจให้กับทุกคนที่พบเห็น(โดยไม่ทำให้ตัวเองเดือดร้อนด้วย) ใช้ชีวิตที่เหลือจากงาน(เวลาว่างอันน้อยนิด) อย่างดีที่สุด ทำอะไรก้อได้ที่ตัวเองสนุก คลายเครียด บ้าง แล้วความสุขของเรานั้นจะฉายออกมา ทำให้มีคนอยากมาอยู่ใกล้ชิดกับเรา(ทั้งอยากมาเป็นแฟนและไม่อยาก). ความสบายใจ ชิลล์ๆกับชีวิตนี้ล่ะ ที่จะทำให้น้องพอใจกับตัวเอง และมีความสุข. มันจะทำให้ดึงดูดสิ่งที่ดีๆในชีวิตเช่น คู่ครองที่ดีที่เหมาะสม ณ เวลานั้นได้ค่ะ ลองมาคิดดูคงไม่มีใครได้แฟนในช่วงที่อยู่ในอารมณ์เซ็งตลอดศกเท่าไหร่ใช่ไหมคะ เพราะมันไม่ค่อยน่าดึงดูดสักเท่าไหร่
ขอให้โชคดีนะคะ
ปล. พี่ก้อเป็นแพทย์ประเภท เงียบมาก ดำดิน เก็บตัว โลกส่วนตัว ไม่ค่อยไปพบเจออะไรกะใครเค้า ยังสามารถมีแฟนได้เลยค่ะ แต่พี่เป็นคนenjoy life ดังนั้นคิดว่าสักวันน้องคงได้เจอแฟนนะคะ
แสดงความคิดเห็น
ผมเรียนหมอ สิ้นหวังกับการหาแฟน เครียด อยากระบายครับ
ผมผู้มีไอดีอยู่แล้ว เลยเอาข้อความเพื่อนมาแปะให้ครับผม
เรื่องมีอยู่ว่าตอนนี้ผมเรียนอยู่ในคณะแพทย์ครับ ใกล้จะจบแล้วครับ(หมอเรียน6ปีนะครับ)
6ปีที่"ยังไม่มีแฟนเลย"
อนาคตก็ดูไม่มีวี่แววจะมี เพราะว่าหน้าตา หุ่นไม่ได้ดึงดูดใครได้เลยครับ555(แต่ก็ไม่ได้แย่มาก[มั้ง]ครับ55)
ประกอบกับในชีวิตประจำวันนี่แทบไม่ได้ออกไปไหน อยู่แต่ในคณะกับโรงพยาบาล
เข้าโรงพยาบาลก็ก่อนอาทิตย์ขึ้น เวลาเลิกก็หลังอาทิตย์ตก เรียกได้ว่าแทบไม่ได้โดนแสงแดดเลยอะครับ555
ประเด็นคือเพื่อนผมที่เรียนคณะอื่น ทยอยมีแฟนกันหมด เรียกว่าบางคนเป็นยิ่งกว่าแฟนอีกครับ(คงเข้าใจกันนะครับ55)
เพื่อนบางคนที่คิดว่าหน้าตา ฐานะ บุคลิก การเรียน นิสัยคือรวมๆแล้วไม่น่าจะมีแฟน.....ก็มีแฟนแล้วครับ
สวยด้วยอีกต่างหาก พูดตรงๆผมโคตรอิจฉาเลย ผมก็อยากมีบ้าง(มาตั้งนานแล้วครับ555)
ความจริงผมก็ไม่ได้นิ่งเฉยนะครับ ก็พยายามทักทายคนที่สนใจอยู่บ้าง
แต่ด้วยเรื่องเวลาที่ไม่ค่อยมีให้ หรืออะไรก็ตาม ผู้หญิงร้อยละ90ไม่สนใจเลยครับ
หลายๆคนมาตอบข้อความผมทีเป็นวัน หรือสัปดาห์เลยก็ว่าได้ บางคนreadแต่ไม่ตอบเลยครับ555
ซึ่งผิดคาดตอนก่อนสอบติดเข้ามาครับ555
ผมคาดหวังว่าเข้ามาเรียนหมอแล้วจะได้แฟนดีๆน่ารักๆ คิดว่าเรียนหมอน่าจะมีเครดิตเหนือกว่าคณะอื่นนิดหน่อย
แต่เปล่าเลยครับ ผมยิ่งลดเสปคตัวเองลงเรื่อยจากการจีบไม่ติดทีละคนๆๆๆ
จนตอนนี้บางคนที่ไม่เคยคิดเลยว่าน่ารักโดนใจอะไร จนตอนนี้น่ารักแล้วครับ5555
แต่อย่างไรก็ตาม ก็ยังไม่มีใครตอบกลับอยุ่ดี
ผมก็ยังคิดไปถึงอนาคตครับว่า กว่าจะจบ กว่าจะมีเวลาให้ครอบครัว กว่าจะมีเงิน
คือกว่าจะมีอะไรที่น่าสนใจให้ดึงดูด คร่าวๆก็อายุ30ได้
ตอนนั้นถ้าจะมีแฟนก็คนอายุใกล้ๆกัน คิดว่าคนดีๆก็คงมีครอบครัวกันไปหมดแล้วอะครับ
หรือไม่ก็ผ่านคนอื่นมาแล้ว ซึ่งผมก็ค่อนข้างรับเรื่องนี้ไม่ได้อะครับ
ถ้าจะมีแฟนเด็ก ผมก็อยากได้คู่ชีวิตที่มีความคิดในวัยเดียวกันมากกว่าอะครับ555
ถ้าแฟนเป็นหมอเหมือนกันก็....อยากมีเรื่องอย่างอื่นนอกจากการแพทย์บ้างอะครับ
นสพ(นิสิตแพทย์) ก็ไม่ได้จะเนิร์ดอย่างเดียวนะครับ
นสพ นี่ยิ่งเรียนหนัก เครียด เหนื่อย ยิ่งอยากหาคนมาดูแลเลยครับ
ที่น่าสงสารคือเพื่อนผู้หญิงในคณะที่โสดมาตั้งแต่แรกคลอด แล้วยิ่งถลำเข้ามาเรียนคณะแพทย์
ผมยังคิดหาทางออกทางเดินสู่คานให้เพื่อนผมไม่ออกเลย555TT
โดยสรุปแล้ว ผมอยากทราบว่าคนส่วนใหญ่นี่ไม่ค่อยสนใจ นสพ กันบ้างเหรอครับ ? มีเหตุผลที่ไม่เลือกนสพ ไหมครับ?
ปล: อยากลงพันทิปครับแต่ไม่มีแอคเคาท์555 แต่พิมระบายไปหมดแล้ว เสียดายถ้าไม่ได้โพสที่ไหนเลย555