ยอร์กยาก้าตา บุโรพุธโธ ภูเขาไฟขี้อาย สายฝน และอ้วน

การเดินทางไปยอร์กยากาต้า ครั้งนี้เกิดขึ้น เพราะอยากไปดู มหาสถุปปุโรพุทโธ
คิดแค่นั้นจริงๆ พอถึงเวลาตั๋วแอร์เอเชียลดราคา ก็ไม่รอช้าที่จะจองครับ



จองไปตั้งแต่เดือน กุมภาพันธ์ แต่จองไปเที่ยวคือ เดือนธันวาคมครับ

หลายคนคงคิดว่า จองนานแบบนั้น คิดหรอจะได้เที่ยว
ฮ่าๆๆ แน่นอนครับ ว่าทุกครั้งก่อนจองเราทุกคนก็ต้องเจอปัญหาแบบเดิมๆ
แต่ ของผมไม่ใช่ครับ

ผมเลือกที่จะจอง และใช้วันลาพักผ่อนครับ
แน่นอน ว่ายังไงก็ได้ไป ไม่มีใครรบกวนใบลาผมนินา



ครั้งนี้ พาเพื่อนไป 1 คนครับ จองตามทีหลัง
เพราะทุกครั้ง เราไม่มีทางรู้ได้ว่า จะมีคนไปกับเราไหม
จองก่อนแล้วค่อยชวน ก็ทำแบบนี้ตลอดนะครับ

กลัวจะไม่ได้ไปไง ฮ่าๆๆ

>>>>>>>>>>> เอาเข้าเรื่องละนะครับ

การเดินทางไปครั้งนี้ เนื่องจากตอนนี้ผมย้ายกลับมาทำงานที่หาดใหญ่
แล้ว ทำให้การเดินทางไปขึ้นเครื่องระหว่าง กรุงเทพ กับมาเลเซีย
จะไปขึ้นที่ไหนก็ได้ครับ ไม่ซีเรียส ครั้งนี้ก็เลยตัดสินใจไปขึ้นที่มาเลเซีย

รถทัวร์จากหาดใหญ่ไปมาเลเซีย สามารถหาซื้อได้บริเวณ
กลางเมืองหาดใหญ่ครับ แถวห้างลีกาเด้นพลาซ่าครับ
ราคาจะอยู่ประมาณ 450 - 550 บาทครับ ถูกมาก
เพราะเก้าอี้เอ้นได้เยอะ แถวละ 3 ที่ ไม่แออัดเหมือนรถทัวร์ไทยครับ

วันที่ 1

เดินทางด้วยรถทัวร์ไปมาเล ตอน 1 ทุ่ม ถึง กัลวาลัมเปอร์ 05.00 ได้ครับ
รถก็หยุดบ่อยนะ ผมนั่งริมทางเดินด้วย นอนไม่หลับเลย เฮ้อ

จองตั๋วขากลับ ที่ Budu plaza เหมือนสถานีขนส่งของเมืองเค้าละครับ
ได้รอบเที่ยงคืน ตามที่แพลนไว้ เย้ๆๆๆๆ

หลังจากนั้นก็นั่งรถไฟฟ้าครับ จาก Budu plaza ไป Plaza rakyet
เพื่อเปลี่ยนรถอีกต่อไป KL sentral ครับ ค่ารถถ้าจำไม่ผิดก็ 1.5 RM
แตกๆเศษไปบ้างนะครับ จะได้หยดเข้าเครื่องอัตโนมัติของเค้าได้

พอถึง KL sentral ก็ไปต่อรถบัสของ Air asia ไปสนามบินแอร์เอเชียครับ
เรียกชื่อเต็มๆก็  Low cost carrier terminal Kuala Lumpur International Airport 2
เพิ่งจะเสร็จเนี้ยแหละครับ ก่อนหน้านี้ ตอนพาแม่ไปญี่ปุ่นยังอยู่ในตึกเล็กๆอยู่เลย

เจริญจริงๆ แอร์เอเชียเค้าเนี้ย CEO เก่งจริงๆ ใครจะไปเชื่อว่าก่อนหน้านี้
ที่เราไม่รู้ เค้า take over มามีแค่เครื่องบิน 2 ลำ OMG เก่งจริงๆ

เครื่องออก 09.40 เวลาท้องถิ่น ถึงตอน 11.15 เวลาท้องถิ่นประเทศอินโดนีเซียครับ
สภาพอากาศน่ากลัวมากๆครับ วันนี้ เพื่อนร่วมทริปถึงกับอาเจียนเลย เฮอะๆ
มันเกิดหลุมอากาศช่วงก่อนลงครับ นานเป็น ชม. ได้ เวียนหัวมาก

พอมาถึง สนามบินยอร์กยากาต้า สนามบินเล็กมาก เราต้องลงจากเครื่องแล้วเดินเข้า
ตัวอาคารเอง โดยเค้าจะพยายามต้อนเราให้เข้าไปโซน ตม. ขาเข้าเมือง
แล้วจะรีบปิดประตูเพื่อไปเปิดประตูให้คนไปขึ้นเครื่องบินต่อ

อินโดนีเซีย ไม่ต้องใช้ VISA เพราะฉะนั้น ใครแพลนจะมาเที่ยว ก็ตอบไป
Travel Travel ฟังไม่รู้เรื่องก็ Travel Travel อิอิ จบทุกคำถาม

พอออกมาด้านนอก ก็แน่นอนครับ เจอฝูงชน Taxi เดินตามตลอดงานละครับ
กวิน ง่ายๆ บอกไปเลย ฉันจะเดินเล่น ในสนามบิน และไปกับรถบัส ไม่ต้องตาม
ฮ่าๆๆ จบทุกเหตุการณ์ที่ไม่ต้องการอีกเช่นกัน

ก็เข้าไปหา Information ขอ Map และก็ถามเรื่องการเดินทางไปที่ต่างๆต่อ
ว่าไปที่นั้นยังไง ที่นี่ยังไง แล้วก็ออกไปที่รถบัส

ก่อนขึ้นสถานีของบัส เราก็โดน Taxi อีกคนเรียกตามเคย
แต่คนนี้ก็คงรู้แล้วว่าเราไม่ใช้บริการเค้าแน่ แต่ก็ขอแนบนามบัตรมา
ว่าเผื่อเดินทางยังไงก็โทรบอกเค้านะ เราก็ไม่ได้คิดอะไรมาก ก็รับมา ขอบคุณๆ

ลักษณะของ สถานีรถบัสของเค้านะครับ (ป้ายรถเมร์อ่าแหละ)
ถ้าจำไม่ผิดค่ารถเค้า 4000 รูเปีย ดีที่มีทั้งแอร์ และเป็นราคาตลอดสาย



นั่งรถเมร์ ไปได้ซํกประมาณ 1 ชม. ก็ถึงป้ายรถที่ใกล้ที่พักของเรา
รอบนี้ไม่ได้ถ่ายรูปที่พักมาฝากเลย ห้องแคบมาก แต่ก็ใกล้กับ
ถนน Malioboro ที่เป็นแหล่งท่องเที่ยว เราว่างกระเป๋าที่ที่พัก
แล้วก็ออกไปหาอะไรทานกัน



วันนี้ เหนื่อยมาก เพราะตู้นอนไม่หลับทั้งคืน บนรถทัวร์
ส่วนเพื่อนก็อาเจียน ตอนเครื่องลง เราเลยตัดสินใจ หาอะไรกินกัน
ก็พอ เก็บแรงไปเที่ยวพรัมมานัน วันพรุ่งนี้ครับ



ตลอดทางบนถนน Malioboro ที่ไปเดินมา มีของกินเต็มไปหมด
อะไรแปลกๆก็เยอะ แต่ของที่ขาย พวกของที่ระลึกซ้ำๆกันทั้งนั้น
ไม่น่าซื้อเลยจริงๆ ก็เลยเดินไปเรื่อยๆ จนสุดที่อนุสาวรืย์อะไรซักอย่าง

เราไม่รู้ว่าเราไปตรงกับวันอะไรหรือเปล่า แต่มีคนแต่งตัวเป็นผี
มาหลอกอยู่ข้างถนน เราละกลัว ขอเบี่ยงหนีเร็วๆเลย
คือรีบถ่ายรูปแล้วก็เลี้ยวหัวกลับเลย

และก็ไปเห็นร้านๆนึง น่ารัก ขายอะไรนะ ลองกันหน่อย



มันคล้ายกับบัวลอยน้ำขิงอ่า แต่หวานขึ้นหัวไปหน่อย
แต่ก็สบายตัวขึ้นนะ ได้ทานน้ำขิงร้อนๆ ท้องขับลมดีนักแล

วันที่ 2

วันนี้เราเจอฝนจร้าาาาาาา เอาไงดี อยากเที่ยวจังเลย

ตกลงเราก็หยิบเสื้อฝนที่เตรียมมา กับร่มที่ จนท.หนุ่มหล่อใจดีให้เราไว้
ตอนเราขอถ้วยมากินมาม่า ฮ่าๆๆๆ  ลุยละนะ

เดินไปขึ้นรถเมร์สายเดิมที่นั่งมา A1 ไปถึงพนัมมานันเลยละครับ
สุดสายไปเลยครับ จากที่พักก็ประมาณ 1 ชม. ได้

ถึงแล้ว ค่าเข้าของชาวต่างชาติ ค่อนข้างแพงเนอะ
ถ้าเป็น นร. นศ. ก็จะได้ลดลงไปครึ่งนึง ใครมีบัตรอะไรก็พกไปนะครับ
จำราคาค่าเข้าไม่ได้ละ เดี๋ยวค่อยหามาตอบนะครับ




หลังจากนั้น เราก็กลับเข้าเมือง หาอะไรกิน ได้สละอินโดมากิน
กินลูกสองลูกก็อร่อยดีนะ แต่พอนานๆไปเราก็เบื่อ ฮ่าๆๆ

เดี๋ยวจะรีบมาเติม วันที่ 3 ให้นะครับ
ฝากเพจ [url]www.facebook.com/alone.trip.kawin ด้วยนะครับ
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่